Текст и перевод песни Rene Froger - Laat Me (Live)

Laat Me (Live)

Ik ben misschien te laat geboren
Hoog in een land met ander licht
Ik voel me altijd wat verloren
Al toont de spiegel mijn gezicht
Ik ken de kroegen, kathedralen
Van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen
Dat houdt de zaak in evenwicht

Maar laat me, laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal m'n vrienden niet vergeten
Want wie me lief is blijft me lief
Maar waar ze wonen moest ik weten
Maar ik verloor hun laatste brief
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten
Misschien vandaag, misschien over een jaar
Ik zal ze kussen en begroeten
Het komt vanzelf wel voor mekaar

Maar laat me, laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik ben gelukkig niet verankerd
Soms woon ik hier, soms leef ik daar
Ik heb m'n leven niet verkankerd
'K Heb geen bezit en geen bezwaar
Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel maar ook van duur
D'r is geen stuiver die ik spaarde
Ik leef gewoon van uur tot uur

Maar laat me, laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal nog wel een keertje sterven
Daar kom ik echt niet onderuit
Ik laat m'n liedjes dan maar zwerven
En verder zoek je het maar uit
Voorlopig blijf ik nog jouw zanger
Jouw zwarte schaap, jouw trouwe fan
Ik blijf nog lang en 't liefst nog langer
Maar laat me blijven wie ik ben

Maar laat me, laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Laat me, laat me
Laat me m'n eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan

Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me
Laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Dus laat mij m'n eigen gang maar gaan

Let Me (Live)

I may have been born too late
Up high in a land with a different light
I always feel a bit lost
Even though the mirror shows my face
I know the pubs, the cathedrals
From Amsterdam to Maastricht
Yet every day I get lost
That keeps things in balance

But let me, let me
Let me go my own way
Let me, let me
I've always done it this way

I won't forget my friends
Because those who love me will always love me
But where they live I need to know
But I lost their last letter
I'll surely meet them again
Maybe today, maybe in a year
I'll kiss and greet them
It will happen all by itself

But let me, let me
Let me go my own way
Let me, let me
I've always done it this way

I am happy not to be anchored
Sometimes I live here, sometimes I live there
I have not ruined my life
I have no possessions and no objection
I love water and earth
I love poverty but also luxury
There's not a penny I've saved
I just live from hour to hour

But let me, let me
Let me go my own way
Let me, let me
I've always done it this way

I'll surely die one day
There's no getting around it
I'll let my songs wander then
And you can figure out the rest
For now, I'll remain your singer
Your black sheep, your loyal fan
I'll stay for a long time, and preferably longer
But let me remain who I am

But let me, let me
Let me go my own way
Let me, let me
I've always done it this way

Let me, let me
Let me go my own way
Let me, let me
I've always done it this way

Let me, let me
Let me, let me
Let me, let me
Let me
Let me
I've always done it this way
So let me go my own way