Текст и перевод песни Republika - Poranna Wiadomosc (2002 Remastered Version)

Poranna Wiadomosc (2002 Remastered Version)

Thirteen trzynaście
Twelve dwanaście
Eleven jedenaście
Ten dziesięć
Nine dziewięć
Eight osiem
Seven siedem
Six sześć
Five pięć
Four cztery
Three trzy
Two dwa
One jeden
Zero zero
Zero

- Słyszałaś to, słyszałaś?
- Tak, to nie jego.
- No, może coś, może coś... nie wiem, już
Nie wiem... Słyszałaś to naprawdę?
- Nie wiem wiesz, chyba nie... niedokładnie.
- Nie? Ja to słyszałem dokładnie. Bę
Dę musiał chyba... do cholery, będę musiał chyba iść.

Sixteen szesnaście
Fifteen piętnaście
Fourteen czternaście
Thirteen trzynaście... itd.

- Wiesz co się będzie działo za chwilę tutaj?
- Nie dotykaj, nie dotykaj.
- Wiesz co mnie... zaraz... tak nie może być.
- Nie zostań, zostań.
- Nie, muszę iść. Gdzie jest mój płaszcz... Gdzie mój płaszcz jest?
(Odgłos płaczu)
- No, dosyć, nie płacz już.

- Fajnie było? Nie możemy tutaj zostać. Pójdź za mną. Pójdź za mną.
- Tak?
- No tak, no... To nie ma sensu, wiesz, tu siedzieć.
- Ale - tam chcesz iść?
- Obojętnie gdzie. Musimy.
- Nie. Zostańmy tutaj...
- Nie... Tutaj to jest złe miejsce. To nie jest dobre miejsce.
- Ale tu jest ciepło.
- Ciepło...

Poranna Wiadomosc (2002 Remastered Version)

Treize treize
Douze douze
Onze onze
Dix dix
Neuf neuf
Huit huit
Sept sept
Six six
Cinq cinq
Quatre quatre
Trois trois
Deux deux
Un un
Zéro zéro
Zéro

- Tu as entendu ça, tu as entendu ?
- Oui, ce n'est pas le sien.
- Bon, peut-être quelque chose, peut-être quelque chose... je ne sais pas, déjà
Je ne sais pas... Tu as vraiment entendu ça ?
- Je ne sais pas, tu sais, je ne pense pas... pas vraiment.
- Non ? Je l'ai entendu clairement. Je de
Devrais peut-être... bon sang, je devrais peut-être y aller.

Seize seize
Quinze quinze
Quatorze quatorze
Treize treize... etc.

- Tu sais ce qui va se passer ici dans un instant ?
- Ne touche pas, ne touche pas.
- Tu sais ce qui me... tout de suite... ça ne peut pas être comme ça.
- Ne reste pas, reste.
- Non, je dois y aller. Où est mon manteau... Où est mon manteau ?
(Bruit de pleurs)
- Bon, assez, ne pleure plus.

- C'était bien ? On ne peut pas rester ici. Suis-moi. Suis-moi.
- Oui ?
- Oui, oui... Ça n'a pas de sens, tu sais, de rester ici.
- Mais - tu veux aller là-bas ?
- Peu importe où. On doit.
- Non. Restons ici...
- Non... C'est un mauvais endroit ici. Ce n'est pas un bon endroit.
- Mais il fait chaud ici.
- Chaud...