De Zee - Rob de Nijs перевод на немецкий

De Zee

Deze zee, die ik zovaak bevaren heb
Zee van tranen, lieve zee van overvloed en eb
Deze zee, is mij zovaak te hoog gegaan
Maar wat zij deed, ik kon haar nooit weerstaan.
Ieder licht, dat mij dichtbij de haven bracht
Bleek een schip, passerend in de koude donkere nacht
In de ochtend, hees ik dan mijn zeilen weer
Deze zee, blijkt mooier elke keer.
Hoe vaak vond ik niet aan land, vaste waarde vaste grond
Likte zij niet het zout, van mijn ogen en mijn mond
Hoe vaak dat ik niet, aarde mij veranderen kon
Terwijl ik droomde, van een blauwe horizon.
Deze zee, hoe vaak heb ik haar niet vervloekt
Zij is anders, dan datgeen waar iedereen naar zoekt
Maar op haar golven, ben ik altijd dichtbij mij
Deze zee deze zee, ben jij!
Hoe vaak vond ik niet aan land, vaste waarde vaste grond
Likte zij niet het zout, van mijn ogen en mijn mond
Hoe vaak dat ik niet, aarde mij veranderen kon
Terwijl ik droomde, van jouw blauwe horizon.
Hoe vaak vond ik niet aan land, vaste waarde vaste grond
Likte zij niet het zout, van mijn ogen en mijn mond
Deze zee daarvan ik alleen de diepte ken
Weet dat ik voorgoed haar zeeman ben
Deze zee die leeft in mij, dat ben jij!

Das Meer

Dieses Meer, das ich so oft befahren habe
Meer von Tränen, liebes Meer von Überfluss und Ebbe
Dieses Meer, hat mich so oft überwältigt
Aber was es auch tat, ich konnte ihm nie widerstehen.
Jedes Licht, das mich nah an den Hafen brachte
Erwies sich als Schiff, vorbeiziehend in der kalten dunklen Nacht
Am Morgen hisste ich dann meine Segel wieder
Dieses Meer, scheint jedes Mal schöner.
Wie oft fand ich an Land nicht festen Wert, festen Grund
Leckte es nicht das Salz von meinen Augen und meinem Mund
Wie oft ich mich an Land nicht ändern konnte
Während ich träumte, von einem blauen Horizont.
Dieses Meer, wie oft habe ich es nicht verflucht
Es ist anders, als das, wonach jeder sucht
Aber auf seinen Wellen bin ich immer nah bei mir
Dieses Meer, dieses Meer, bist du!
Wie oft fand ich an Land nicht festen Wert, festen Grund
Leckte es nicht das Salz von meinen Augen und meinem Mund
Wie oft ich mich an Land nicht ändern konnte
Während ich träumte, von deinem blauen Horizont.
Wie oft fand ich an Land nicht festen Wert, festen Grund
Leckte es nicht das Salz von meinen Augen und meinem Mund
Dieses Meer, dessen Tiefe nur ich kenne
Wisse, dass ich für immer ihr Seemann bin
Dieses Meer, das in mir lebt, das bist du!