Текст и перевод песни Rob de Nijs - Het Lied Van De Oudere Minnaars (La Chanson Des Vieux Amants)

Het Lied Van De Oudere Minnaars (La Chanson Des Vieux Amants)

Natuurlijk was er soms ook ruzie
Jij hebt je koffers vaak gepakt.
Vijftien jaar liefde is een illusie
Ik heb ook vaak naar lucht gesnakt.
En in ons kinderloze huis
Weet elke stoel en elke kast
Nog van de storm uit vroeger tijden.
Dan gooide jij servies aan gruis
Dik werd m'n tong m'n stem onvast
Jij vocht inplaats van te verleiden.

Jij bent m'n vrouw
M'n zwakke sterke eindeloze vrouw.
M'n steeds toch weer opnieuw verkozen vrouw
Ik hou van jou
M'n vrouw m'n liefste

ADVERTENTIE

Ik ken allang jouw heksenstreken
Jij kent allang mijn zwarte kunst.
En na betoverende weken
Was ik soms maanden uit jou gunst.
Dan nam ik soms een andere vrouw
Je kunt toch als je eenzaam bent
Niet altijd op je tellen passen.
Het lichaam eist z'n deel al gauw
En 't vraagt van beiden veel talent
Om oud te zijn maar niet volwassen.

Hoe ook de tijd ons komt belagen.
Wij blijven ons de strijd bewust.
Is het voor minnaars te verdragen
Te leven in volmaakte rust.
Natuurlijk huil je minder gauw
Ontsteek ik minder gauw in drift
En hebben wij minder geheimen.
Maar onze liefde werd niet lauw
Want liefde zonder kracht of kift
En zonder strijd valt niet te rijmen.

The Song of the Older Lovers

Of course there were times we fought
You often packed your bags.
Fifteen years of love is an illusion
I often gasped for air.
And in our childless home
Every chair and every cupboard knows
Of the storm from days gone by.
Then you threw dishes to the ground
My tongue became thick, my voice uncertain
You fought instead of seducing.

You are my wife
My weak, strong, endless wife.
My wife, chosen again and again
I love you
My wife, my dearest

ADVERTISEMENT

I know all your tricks
You know all my black arts.
And after enchanting weeks
I was sometimes out of favor with you for months.
Then I sometimes took another woman
You can't always mind your manners
When you're lonely.
The body soon demands its share
And it takes a lot of talent from both
To grow old but not mature.

No matter how time besieges us
We remain aware of the battle.
Is it too much for lovers to bear
To live in perfect peace?
Of course you cry less easily
I flare up less quickly
And we have fewer secrets.
But our love has not grown lukewarm
For love without strength or strife
And without battle cannot be rhymed.