Текст и перевод песни Rob de Nijs - Het Dorp

Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar met paard
Een slagerij, J. Van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op een fiets
Het zegt u hoogst waarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
De boerenkinderen in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan

Wat leefde ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefde ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz en wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat het nooit voorbij zou gaan

De dorpsjeugd klikt wat bij elkaar
In minirok en beatlehaar
En joelt wat mee met beatmuziek
Ik weet wel, het is hun goede recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen

Toen ik langs het tuinpad van mijn vader
De hoge bomen nog zag staan
Ik was een kind hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan

The Village

At home I still have a postcard
On which a church, a cart with a horse
A butcher shop, J. Van der Ven
A pub, a lady on a bike
It probably doesn't mean much to you
But it's where I was born
This village, I still remember how it was
The farmers' children in the classroom
A cart rattling on the cobblestones
The town hall with a pump in front
A dirt road through the corn
The livestock, the farms

And along my father's garden path
I saw the tall trees standing
I was a child and didn't know any better
Than that it would never end

How simply they lived then
In simple houses amidst the greenery
With cottage flowers and a hedge
But apparently they lived wrong
The village has been modernized
And now they're on the right track
For see how rich life is
They watch the TV quiz and live in concrete boxes
With lots of glass so you can see
Mien's sofa and
Her dresser with plastic roses

And along my father's garden path
I saw the tall trees standing
I was a child and didn't know any better
Than that it would never end

The village youth hang out together
In miniskirts and Beatle haircuts
And cheer along to beat music
I know, it's their right
The new era, just as you say
But it makes me a bit melancholic
I knew their fathers
They bought licorice for a penny
I saw their mothers skip rope
That village of yesteryear, it's gone
This is all that's left for me
A postcard and memories

When along my father's garden path
I saw the tall trees still standing
I was a child, how could I know
That it would all be gone for good