Текст и перевод песни Rob de Nijs - Liever Dan Lieveling

Liever Dan Lieveling

De wekker gaat, je maakt een klein geluidje
En je kruipt nog even lekker warm en dicht tegen me aan
We weten van ontwaken dat je stil moet blijven liggen
Tot het echt de hoogste tijd is op te staan

Oh, ik denk dat er geen namen zijn
Geen woorden voor dit samenzijn met jou

Is het een wonder dan, dat ik niet zonder kan?
Geen groter wonder dan dat jij van me houdt
Oh, liever dan lieveling

Je kust mijn ogen toe en maakt je los uit mijn omhelzing
Maar je laat me nog je warmte en je geur
Ik sla mijn ogen op en zie nog net het laatste stukje
Van je ochtendjas verdwijnen door de deur

Oh, ik denk dat er geen namen zijn
Geen woorden voor dit samenzijn met jou

Is het een wonder dan, dat ik niet zonder kan?
Geen groter wonder dan dat jij van me houdt
Oh, liever dan lieveling

Nu zie ik in de spiegel hoe zich iemand staat te scheren
En ik denk, "Dat lijkt me een tevreden mens"
De manier waarop je vraagt, "Wil je soms thee, of liever koffie?"
Maakt me duidelijk dat ik die iemand ben

Oh, ik denk dat er geen namen zijn
Geen woorden voor dit samenzijn met jou

Is het een wonder dan, dat ik niet zonder kan?
Geen groter wonder dan dat jij van me houdt
Oh, liever dan lieveling

Милее, чем любимая

Звенит будильник, ты издаешь тихий звук,
И прижимаешься ко мне еще на мгновение, тепло и близко.
Мы знаем, что, проснувшись, нужно лежать неподвижно,
Пока действительно не придет время вставать.

О, я думаю, что нет имен,
Нет слов для этого единения с тобой.

Разве это чудо, что я не могу без тебя?
Нет чуда больше, чем то, что ты меня любишь.
О, милее, чем любимая.

Ты целуешь мои веки и вырываешься из моих объятий,
Но оставляешь мне свое тепло и свой аромат.
Я открываю глаза и вижу лишь последний кусочек
Твоего утреннего халата, исчезающего за дверью.

О, я думаю, что нет имен,
Нет слов для этого единения с тобой.

Разве это чудо, что я не могу без тебя?
Нет чуда больше, чем то, что ты меня любишь.
О, милее, чем любимая.

Теперь я вижу в зеркале, как кто-то бреется,
И думаю: "Похоже, это довольный человек".
Твой вопрос: "Хочешь чаю или, может, кофе?",
Дает мне понять, что этот человек — я.

О, я думаю, что нет имен,
Нет слов для этого единения с тобой.

Разве это чудо, что я не могу без тебя?
Нет чуда больше, чем то, что ты меня любишь.
О, милее, чем любимая.