Текст и перевод песни Rob de Nijs - Onderweg

Onderweg

Ik wou dat ik de weg vond
Door de schaduwrijke lanen
Langs de statig hoge hekken
En het stille donkergroen

Ver van 't snelle, harde leven
Achter een muur van blauweregen
Ligt een tuin die ademt vrede
Ademt vrede, net als toen

Ik weet dat ik er bijna ben
Omdat ik deze buurt herken
Zo vreselijk blij de hoek omga
En voor een vreemde nieuwbouw sta
Zo blijf ik onderweg
Altijd onderweg

Ik wou dat ik de weg vond
Vlak voordat het onweert
Naar het donkere prieeltje
Waar ik altijd schuilen kon

En 's middags, als het opklaart
Speelt ze cricket op het grasveld:
Mijn moeder met 'r strooien hoed
En gele zonjapon

Ik weet dat ik er bijna ben
Omdat ik deze buurt herken
Zo vreselijk blij de bocht omga
En voor een vreemde nieuwbouw sta
Zo blijf ik onderweg
Altijd onderweg

On the Road

I wish I could find the way
Through the shady lanes
Past the stately high hedges
And the tranquil dark green

Far from the fast, hard life
Behind a wall of wisteria
Lies a garden that breathes peace
Breathes peace, just like then

I know I'm almost there
Because I recognize this neighborhood
So terribly pleased I turn the corner
And stand before a strange new building
So I stay on the road
Always on the road

I wish I could find the way
Just before the storm
To the dark gazebo
Where I could always take shelter

And in the afternoon, when it clears up
She plays cricket on the lawn:
My mother with her straw hat
And yellow sundress

I know I'm almost there
Because I recognize this neighborhood
So terribly pleased I turn the corner
And stand before a strange new building
So I stay on the road
Always on the road