Текст и перевод песни Robert Long - Hoe Lang Is De Lont

Hoe Lang Is De Lont

De wereld broeit, de wereld schroeit
Het knarst en knettert overal
We maker er een zwijnenstal van
Alles stinkt en sterft
'T Moet altijd meer en altijd groter
Pakhuizen vol graan en boter
Acht uur vliegen verderop
Daar sterft de viermiljoenste koter
Met wel dertig van die grote zwarte vliegen
Op z'n uitgeteerde kop

Refren':
Maar hoe lang is de lont
Die ons van het kruidvat scheidt?
Is er nog tijd - wat dacht je?
Hebben wij al niet veel te lang en te vaak geboft
Dat er niks is ontploft?
Verwacht je dan
Dat we ongestraft zo onbeschoft kunnen doorgaan
Met het verzieken van de rivieren
En van de zeeen, de bossen, de lucht en de grond?
Dat gelooft toch geen hond
Dus wat dacht je: hoe lang is de lont?

De aarde trilt, de aarde gilt
Om meer begrip om raad en daad
Om heel veel meer dan loos gepraat
De aarde schreeuwt om hulp
We zien de rampen zich voltrekken
En toch gaan we door als gekken
In een wereldwijd gesticht
En het kan ons blijkbaar niet verrekken
Dat we stommer zijn dan motten
Die verbranden in het veel te felle licht

Refren'

De mensheid vloekt, de mensheid zoekt
Al eeuwenlang naar zekerheid
Maar is allang de richting kwijt
En niemand weet de weg
Een kudde schapen zonder herder
En ze dwalen almaar verder af
Van waar ze moeten zijn
Al blatend strompelen ze verder
Naar de oeverloze afgrond
Naar de brokkelige rand van het ravijn

Refren'

Как долго горит фитиль

Мир кипит, мир горит,
Трещит и потрескивает везде.
Мы превратили его в свинарник,
Всё воняет и умирает.
Всё должно быть больше и больше,
Склады полны зерна и масла,
А в восьми часах лёта отсюда
Умирает четырёхмиллионный ребёнок,
С тридцатью большими чёрными мухами
На его истощённом лице.

Припев:
Но как долго горит фитиль,
Отделяющий нас от пороховой бочки?
Есть ли ещё время, как ты думаешь?
Разве мы не слишком долго и слишком часто испытывали судьбу,
Что ничего не взорвалось?
Ты же не думаешь,
Что мы можем безнаказанно продолжать так нагло
Отравлять реки
И моря, леса, воздух и землю?
В это же никто не поверит,
Так что, как ты думаешь, как долго горит фитиль?

Земля дрожит, земля кричит,
Просит понимания, совета и дела,
Просит гораздо большего, чем пустой болтовни.
Земля вопит о помощи.
Мы видим, как разворачиваются катастрофы,
И всё же продолжаем, как сумасшедшие,
В всемирной психушке.
И нам, похоже, всё равно,
Что мы глупее мотыльков,
Сгорающих в слишком ярком свете.

Припев:

Человечество клянёт, человечество ищет
Веками уверенности,
Но давно сбилось с пути,
И никто не знает дороги.
Стадо овец без пастуха,
И они всё дальше уходят
От того места, где должны быть.
Блея, они бредут дальше
К бездонной пропасти,
К обрывистому краю оврага.

Припев: