Rokit Bay - Бороо - перевод текста песни на русский

Бороо - Rokit Bayперевод на русский




Бороо
Дождь
Хацрыг нь даган урсан асгараад
Слезы по щекам твоим струятся,
Албаар юм шиг үл анзаараад
Ты делаешь вид, что не замечаешь,
Алхаж байна алсан энэ нүргэлсэн
Идешь сквозь грохочущий ливень,
Аадар бороон дундуур ганцаараа
Под этим дождем совсем одна.
Ангачихсан хүйтэн цементыг
Холодный цемент, изнывающий от жажды,
Борооны дуслууд нь услана
Капли дождя его напоят.
Ертөнцийн хэрэггүй чимээнүүдийг
Все ненужные звуки этого мира
Дарахад нь борооны дуу туслана
Шум дождя поможет заглушить.
Цэл мөс болсон гараа
Ледяные свои руки
Хааяадаа нэг гаргаж үлээнэ
Ты иногда поднимаешь, согревая дыханием,
Удаан ирэх тайвширалаа
Долгожданное успокоение
Борооны татрахтай давхцахыг хүлээнэ
Ждешь, когда дождь утихнет.
Цэл мөс болсон гараа
Ледяные свои руки
Хааяадаа нэг гаргаж үлээнэ
Ты иногда поднимаешь, согревая дыханием,
Удаан ирэх тайвширалаа
Долгожданное успокоение
Борооны татрахтай давхцахыг хүлээнэ
Ждешь, когда дождь утихнет.
Бороон дундуур ганцаар алхсан
Под дождем одна ты шла,
Хорвоо түүнийг заримдаа залилсан
Мир тебя порою обманывал.
Зовлон төрхийг нь чанга тогшиход
Когда горе стучалось в дверь твою,
Зовхиороо нулимсаа залгисан
Ты слёзы глотала, скрывая боль свою.
Цэцгийн дэлбээ нүднээ энхрийхэн ч
Лепестки цветов в глазах твоих нежны,
Норж юундаа сормуусаа тэмтрэвээ
Но зачем же ты ресницы трогаешь свои?
Жинхэнэ хагацалтай танилцахад
Когда с настоящей разлукой ты столкнулась,
Үзүүлсэн сэтгэлийн тэнхээгээ
Душевную силу свою ты показала.
Хүнд болж байна түүний хувцас нь
Тяжелой становится одежда твоя,
Уг нь тэр нимгэн хувцасласан
Ведь ты так легко одета была.
Харанхуйд одод мэт асах цонхнууд
Окна, что как звезды в темноте сияли,
Нэг нэгээрээ унтарсан
Одно за другим погасли.
Түүнтэй зөрсөн хүмүүс түүнийг мөргөх шахна
Люди, что с тобой встречались, тебя чуть не сбивали,
Толгойн дээрх хүрмээ нөмрөөд түргэн алхана
Ты капюшон накинула и быстро шла дальше.
Түүнийг анзаарсан хүмүүс түрхэн гайхна
Те, кто тебя замечали, на миг удивлялись,
Нүүрний будаг нь урсавч түүний төрх нь сайхан
Размазалась тушь, но ты все равно прекрасна.
Цэл мөс болсон гараа
Ледяные свои руки
Хааяадаа нэг гаргаж үлээнэ
Ты иногда поднимаешь, согревая дыханием,
Удаан ирэх тайвширалаа
Долгожданное успокоение
Борооны татрахтай давхцахыг хүлээнэ
Ждешь, когда дождь утихнет.
Цэл мөс болсон гараа
Ледяные свои руки
Хааяадаа нэг гаргаж үлээнэ
Ты иногда поднимаешь, согревая дыханием,
Удаан ирэх тайвширалаа
Долгожданное успокоение
Борооны татрахтай давхцахыг хүлээнэ
Ждешь, когда дождь утихнет.
Бороон дундуур ганцаар алхсан
Под дождем одна ты шла,
Хорвоо түүнийг заримдаа залилсан
Мир тебя порою обманывал.
Зовлон төрхийг нь чанга тогшиход
Когда горе стучалось в дверь твою,
Зовхиороо нулимсаа залгисан
Ты слёзы глотала, скрывая боль свою.
Цэцгийн дэлбээ нүднээ энхрийхэн ч
Лепестки цветов в глазах твоих нежны,
Норж юундаа сормуусаа тэмтрэвээ
Но зачем же ты ресницы трогаешь свои?
Жинхэнэ хагацалтай танилцахад
Когда с настоящей разлукой ты столкнулась,
Үзүүлсэн сэтгэлийн тэнхээгээ
Душевную силу свою ты показала.
Хатуу үедээ хад чулуу
В трудные времена ты камень,
Гэхдээ дотроо зүрхтэй чулуу
Но камень с сердцем внутри.
Чадна орчлон хорвоог ганцаархнаа түрэхдээ тулвал
Ты можешь весь мир на своих плечах нести, если придется,
Харагдаж байгаагаасаа хамаагүй их хүчтэй
Ты намного сильнее, чем кажешься.
Хэцүү үедээ гэрэлтэнэ
В трудные времена ты светишься,
Гэхдээ улам тод гэрэлтэнэ
И светишься еще ярче.
Цаг хугацаа өнгөрч бүхнийг эмчлэн хол жирэлзэнэ
Время лечит все, унося вдаль,
Дурсамжууд аажим аамжаар улам хол чирэгдэнэ
Воспоминания медленно растворятся вдали.
Дэргэд нь зөвхөн үнэтэй зүйл нь л үлдэнэ
Рядом останется лишь самое ценное,
Бороон дундуур ганцаар алхсан
Под дождем одна ты шла,
Хорвоо түүнийг заримдаа залилсан
Мир тебя порою обманывал.
Зовлон төрхийг нь чанга тогшиход
Когда горе стучалось в дверь твою,
Зовхиороо нулимсаа залгисан
Ты слёзы глотала, скрывая боль свою.
Цэцгийн дэлбээ нүднээ энхрийхэн ч
Лепестки цветов в глазах твоих нежны,
Норж юундаа сормуусаа тэмтрэвээ
Но зачем же ты ресницы трогаешь свои?
Жинхэнэ хагацалтай танилцахад
Когда с настоящей разлукой ты столкнулась,
Үзүүлсэн сэтгэлийн тэнхээгээ
Душевную силу свою ты показала.
Бороон дундуур ганцаар алхсан
Под дождем одна ты шла,
Хорвоо түүнийг заримдаа залилсан
Мир тебя порою обманывал.
Зовлон төрхийг нь чанга тогшиход
Когда горе стучалось в дверь твою,
Зовхиороо нулимсаа залгисан
Ты слёзы глотала, скрывая боль свою.
Цэцгийн дэлбээ нүднээ энхрийхэн ч
Лепестки цветов в глазах твоих нежны,
Норж юундаа сормуусаа тэмтрэвээ
Но зачем же ты ресницы трогаешь свои?
Жинхэнэ хагацалтай танилцахад
Когда с настоящей разлукой ты столкнулась,
Үзүүлсэн сэтгэлийн тэнхээгээ
Душевную силу свою ты показала.





Авторы: rokit bay


Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.