Текст и перевод песни Rose Sirintip feat. พีธ พีระ - กอดที่ว่างเปล่า

กอดที่ว่างเปล่า

ปวดร้าวด้วยเรื่องเดิมๆ
ที่ไม่ใช่เรื่องใหม่
เหมือนมันไม่เคยจบเลย
และเธอไม่เคยปล่อยผ่านมันไป
เก็บมาทำร้ายกัน

จนรักต้องพังทลาย
ด้วยความไม่ไว้ใจ
รู้ดีเพราะความอ่อนแอ
และเราไม่เคยยอมเข้าใจ
แบบคนที่รักกัน

ฉันยังอยู่ตรงนี้
ด้วยหัวใจแตกสลาย
ร้องขอให้คืนมารักกัน
ถึงแม้ไม่มีวันทำได้
ที่หวังให้ทุกอย่าง
กลับมาเป็นเหมือนเดิม

รักคงจบไปแล้ว
ไปพร้อมใจที่ปวดร้าว
อ้อมแขนของเธอที่คุ้นเคย
นั้นไม่เป็นเหมือนเก่า
กอดที่มันแสนว่างเปล่า
อยากรู้ว่ารักของเราอยู่ไหน

ความรักต้องพังทลาย
ด้วยความไม่ไว้ใจ
รู้ดีเพราะความอ่อนแอ
และเราไม่เคยยอมเข้าใจ
แบบคนที่รักกัน

ฉันยังอยู่ตรงนี้
ด้วยหัวใจแตกสลาย
ร้องขอให้คืนมารักกัน
ถึงแม้ไม่มีวันทำได้
ที่หวังให้ทุกอย่าง
กลับมาเป็นเหมือนเดิม

รักคงจบไปแล้ว
ไปพร้อมใจที่ปวดร้าว
อ้อมแขนของเธอที่คุ้นเคย
นั้นไม่เป็นเหมือนเก่า
กอดที่มันแสนว่างเปล่า
อยากรู้ว่ารักของเราอยู่ไหน

กอดที่มันแสนว่างเปล่า
ยังมีความรักของเราอยู่ไหม

Пустые объятия

Мучаюсь всё той же болью,
Которая вовсе не нова.
Словно она никогда не кончалась,
И ты никогда не отпускал её.
Хранишь её, чтобы ранить меня,

Пока наша любовь не разрушится
Из-за недоверия.
Знаю, всё это из-за слабости,
И мы так и не смогли понять друг друга,
Как должны понимать любящие.

Я всё ещё здесь,
С разбитым сердцем,
Молю, чтобы наша любовь вернулась,
Хотя знаю, что это невозможно.
Всё, чего я хочу,
Чтобы всё стало как прежде.

Любовь, наверное, уже закончилась,
Вместе с измученной душой.
Твои объятия, такие знакомые,
Уже не те, что раньше.
Объятия такие пустые,
Хочу знать, где теперь наша любовь.

Наша любовь разрушилась
Из-за недоверия.
Знаю, всё это из-за слабости,
И мы так и не смогли понять друг друга,
Как должны понимать любящие.

Я всё ещё здесь,
С разбитым сердцем,
Молю, чтобы наша любовь вернулась,
Хотя знаю, что это невозможно.
Всё, чего я хочу,
Чтобы всё стало как прежде.

Любовь, наверное, уже закончилась,
Вместе с измученной душой.
Твои объятия, такие знакомые,
Уже не те, что раньше.
Объятия такие пустые,
Хочу знать, где теперь наша любовь.

Объятия такие пустые,
Осталась ли в них хоть капля нашей любви?