Текст и перевод песни S. P. Balasubrahmanyam - Saththam illatha

Saththam illatha

சத்தம் இல்லாத தனிமை கேட்டேன்
யுத்தம் இல்லாத உலகம் கேட்டேன்
ரத்தத்தில் என்றென்றும் வேகம் கேட்டேன்
ரகசியமில்லா உள்ளம் கேட்டேன்
சத்தம் இல்லாத தனிமை கேட்டேன்
யுத்தம் இல்லாத உலகம் கேட்டேன்
ரத்தத்தில் என்றென்றும் வேகம் கேட்டேன்
ரகசியமில்லா உள்ளம் கேட்டேன்
ச்சீ.
சத்தம் இல்லாத தனிமை கேட்டேன்
யுத்தம் இல்லாத உலகம் கேட்டேன்
ரத்தத்தில் என்றென்றும் வேகம் கேட்டேன்
ரகசியமில்லா உள்ளம் கேட்டேன்
உயிரைக் கிள்ளாத உறவைக் கேட்டேன்
ஒற்றைக் கண்ணீர்த் துளியைக் கேட்டேன்
வலிகள் செய்யாத வார்த்தை கேட்டேன்
வயதுக்குச் சரியான வாழ்க்கை கேட்டேன்
இடிகள் இல்லாத மேகம் கேட்டேன்
இளமை கெடாத மோகம் கேட்டேன்
பறந்து பறந்து நேசம் கேட்டேன்
பாசாங்கில்லாத பாசம் கேட்டேன்
புல்லின் நுனியில் பனியைக் கேட்டேன்
பூவின் மடியில் படுக்கை கேட்டேன்
தானே உறங்கும் விழியைக் கேட்டேன்
தலையைக் கோதும் விரலைக் கேட்டேன்
நிலவில் நனையும் சோலை கேட்டேன்
நீலக் குயிலின் பாடல் கேட்டேன்
நடந்து போக நதிக்கரை கேட்டேன்
கிடந்து உருளப் புல்வெளி கேட்டேன்
தொட்டுப் படுக்க நிலவைக் கேட்டேன்
எட்டிப் பறிக்க விண்மீண் கேட்டேன்
துக்கம் மறந்த தூக்கம் கேட்டேன்
தூக்கம் மணக்கும் கனவைக் கேட்டேன்
பூமிக்கெல்லாம் ஒரு பகல் கேட்டேன்
பூவுக்கெல்லாம் ஆயுள் கேட்டேன்
மனிதர்கெல்லாம் ஒரு மனம் கேட்டேன்
பறவைக்கெல்லாம் தாய்மொழி கேட்டேன்
உலகுக்கெல்லாம் சம மழை கேட்டேன்
ஊருக்கெல்லாம் ஒரு நதி கேட்டேன்
வானம் முழுக்க நிலவைக் கேட்டேன்
வாழும் போதே சொர்க்கம் கேட்டேன்
எண்ணம் எல்லாம் உயரக் கேட்டேன்
எரியும் தீயாய் கவிதை கேட்டேன்
கண்ணீர் கடந்த ஞானம் கேட்டேன்
காமம் கடந்த யோகம் கேட்டேன்
சுற்றும் காற்றின் சுதந்திரம் கேட்டேன்
சிட்டுக் குருவியின் சிறகைக் கேட்டேன்
உச்சந் தலை மேல் மழையைக் கேட்டேன்
உள்ளங்காலில் நதியைக் கேட்டேன்
பண்கொண்ட பாடல் பயிலக் கேட்டேன்
பறவைக்கிருக்கும் வானம் கேட்டேன்
நன்றி கெடாத நட்பைக் கேட்டேன்
நடுங்க விடாத செல்வம் கேட்டேன்
மலரில் ஒரு நாள் வசிக்கக் கேட்டேன்
மழையின் சங்கீதம் ருசிக்கக் கேட்டேன்
நிலவில் நதியில் குளிக்கக் கேட்டேன்
நினைவில் சந்தனம் மணக்கக் கேட்டேன்
விழுந்தால் நிழல் போல் விழவே கேட்டேன்
அழுதால் மழை போல் அழவே கேட்டேன்
ஏகாந்தம் என்னோடு வாழக் கேட்டேன்
எப்போதும் சிரிக்கின்ற உதடுகள் கேட்டேன்
பனித்துளி போல் ஒரு சூரியன் கேட்டேன்
சூரியன் போல் ஒரு பனித் துளி கேட்டேன்
ராஜராஜனின் வாளைக் கேட்டேன்
வள்ளுவன் எழுதிய கோலைக் கேட்டேன்
பாரதியாரின் சொல்லைக் கேட்டேன்
பார்த்திபன் தொடுத்த வில்லைக் கேட்டேன்
மாயக் கண்ணன் குழலைக் கேட்டேன்
மதுரை மீனாட்சி கிளியைக் கேட்டேன்
சொந்த உழைப்பில் சோற்றைக் கேட்டேன்
தொட்டுக் கொள்ள பாசம் கேட்டேன்
மழையைப் போன்ற தூய்மை கேட்டேன்
புல்லைப் போன்ற பணிவைக் கேட்டேன்
புயலைப் போன்ற துணிவைக் கேட்டேன்
இடியைத் தாங்கும் தோள்கள் கேட்டேன்
இழிவைத் தாங்கும் இதயம் கேட்டேன்
துரோகம் தாங்கும் வலிமைக் கேட்டேன்
தொலைந்து விடாத பொறுமை கேட்டேன்
சொன்னது கேட்கும் உள்ளம் கேட்டேன்
சொன்னால் சாகும் வேகம் கேட்டேன்
கயவரை அறியும் கண்கள் கேட்டேன்
காலம் கடக்கும் கால்கள் கேட்டேன்
சின்ன சின்னத் தோல்விகள் கேட்டேன்
சீக்கிரம் ஆறும் காயம் கேட்டேன்
மூடியில்லாத முகங்கள் கேட்டேன்
போலியில்லாத புன்னகை கேட்டேன்
தவழும் வயதில் தாய்ப்பால் கேட்டேன்
தாவும் வயதில் பொம்மைகள் கேட்டேன்
ஐந்து வயதில் புத்தகம் கேட்டேன்
ஆறாம் விரலாய் பேனா கேட்டேன்
காசே வேண்டாம் கருணை கேட்டேன்
தலையணை வேண்டாம் தாய்மடி கேட்டேன்
கூட்டுக் கிளி போல் வாழக் கேட்டேன்
குறைந்த பட்ச அன்பைக் கேட்டேன்
இத்தனை கேட்டும் கிடைக்கவில்லை
இதிலே எதுவும் நடக்கவில்லை
வாழ்வே வாழ்வே வேண்டாம் என்று
மரணம் மரணம் மரணம் கேட்டேன்...

Тишина

Я просил тишины, уединения,
Я просил мира без войны, без разрушения.
Я просил, чтобы кровь всегда кипела страстью,
Я просил сердца без тайн, без притворной масти.
Я просил тишины, уединения,
Я просил мира без войны, без разрушения.
Я просил, чтобы кровь всегда кипела страстью,
Я просил сердца без тайн, без притворной масти.
Тьфу.
Я просил тишины, уединения,
Я просил мира без войны, без разрушения.
Я просил, чтобы кровь всегда кипела страстью,
Я просил сердца без тайн, без притворной масти.
Я просил отношений, не терзающих душу,
Я просил одну слезинку, чистую, как ручей,
Я просил слов, не причиняющих боли, не колючих,
Я просил жизни, соразмерной моим годам летящим.
Я просил облака без грома и молний,
Я просил страсти, не увядающей с годами.
Я просил любви, парящей в небесах, как птица,
Я просил нежности, без фальши, без обмана, без границы.
Я просил росы на кончике травы,
Я просил ложа в объятиях цветка, где сны мои легки.
Я просил глаза, смыкающиеся сами собой,
Я просил пальцы, ласкающие волосы,
Я просил рощу, омываемую лунным светом,
Я просил песни синей кукушки, нежной и приветной.
Я просил берег реки, чтобы гулять вдоль воды,
Я просил луг, чтобы валяться в траве, позабыв все беды.
Я просил луну, чтобы коснуться ее рукой,
Я просил звезду, чтобы сорвать ее с небес с тобой.
Я просил сна, забывшего печаль,
Я просил сон, благоухающий, как цветущая даль.
Я просил один день для всей земли,
Я просил долгих лет для каждого цветка вдали.
Я просил одно сердце для всех людей,
Я просил родной язык для каждой птицы в стае своей.
Я просил дождя для всего мира, равного для всех,
Я просил одну реку для каждого города, чтобы смыть с них грех.
Я просил луну на всё небо, светлую и ясную,
Я просил рай при жизни, настоящую жизнь прекрасную.
Я просил, чтобы мысли мои взлетали высоко,
Я просил поэзию, горящую, как пламя, светло.
Я просил мудрости, преодолевшей слёзы,
Я просил йогу, преодолевшую мирские грёзы.
Я просил свободы кружащегося ветра,
Я просил крылья маленькой птички, легкие, как перья.
Я просил дождя на макушку мою,
Я просил реку у ног моих, чтобы смыть печаль мою.
Я просил песню богатую, чтобы петь ее с тобой,
Я просил небо для птицы, безграничное, как любовь моя.
Я просил дружбы, не знающей предательства,
Я просил богатства, не вызывающего дрожи, затмевающего чувства.
Я просил один день пожить в цветке, вдыхая его аромат,
Я просил вкусить музыку дождя, как сладкий виноград.
Я просил искупаться в лунной реке, в небесной воде,
Я просил, чтобы в памяти моей сандал благоухал везде.
Я просил, чтобы падая, падать, как тень моя,
Я просил, чтобы плача, плакать, как дождь, весь день и ночь твоя.
Я просил уединения, чтобы оно жило со мной,
Я просил улыбку на губах твоих, вечную, как любовь моя.
Я просил солнца, чистого, как капля росы,
Я просил капли росы, сияющей, как солнце с небесной выси.
Я просил меч Раджараджа, острый и могучий,
Я просил трость Валлувара, мудрого и вечного, как мир дремучий.
Я просил слова Бхарати, пламенные и смелые,
Я просил лук Партибана, меткого и умелого.
Я просил флейту Кришны, волшебную и чарующую,
Я просил попугая Минакши, прекрасного и говорящего.
Я просил рис, выращенный собственным трудом,
Я просил любви, к которой можно прикоснуться, не боясь быть осужденным.
Я просил чистоты, подобной дождю,
Я просил смирения, подобного траве в лугу.
Я просил смелости, подобной буре,
Я просил плечи, способные выдержать любую бурю.
Я просил сердце, способное вынести позор,
Я просил силы, способной выдержать любой укор.
Я просил терпения, не теряющегося никогда,
Я просил сердце, внимающее словам всегда.
Я просил рвения, готового умереть за слово,
Я просил глаза, видящие подлецов любого.
Я просил ноги, идущие сквозь время,
Я просил небольшие поражения, чтобы стать сильнее, чем бремя.
Я просил раны, быстро заживающие,
Я просил лица, открытые и не лгущие.
Я просил улыбки, искренние и настоящие,
Я просил материнского молока в младенчестве, питающего и дающего силы настоящие.
Я просил игрушек в детстве, радостных и ярких,
Я просил книг в пять лет, мудрых и добрых, как подарки.
Я просил ручку, как шестой палец, в шесть лет, чтобы писать,
Я просил сострадания, а не денег, чтобы другим помогать.
Я просил материнские объятия, а не подушку,
Я просил жить, как пара попугаев, не зная друг от друга отлушку.
Я просил хотя бы немного любви,
Ничего из этого я не получил, увы.
Ничего из этого не случилось, как ни просил,
"Жизнь, жизнь, мне не нужна!" - я воскликнул и попросил
Смерти, смерти, смерти...