Текст и перевод песни Sadegh - Alef Kh

Alef Kh

ورس اول
من زاده ی اضطرابِ شرق
ساکن تويه اشتها ی غرب
محدود به یه انحصار و سبک
محکوم به یه اجتماع و نسل
عامل گردش اقتصاد و نفت
حاصل رویش انفجار و جنگ
بانی دسته به اقتضا و شرط
حامی ام به شرط اتصال چنگ
دیده ها درگیره استعمال و ترك
بزرگا در صف ابتذال و ننگ
استتار پشت ازدحام و فقر
انحراف رشد اعتدال و شهر
تخصص انتشار و نشر
تبحر انتقام شر
تفکر انقلاب و رنگ
همینم افتضاح خلق
ورس دوم
معیارام اعتماد و شک ، اعتقاد و مرگ ، اعتبار و شم ، افتخار و شرم ، ارتقا و سطح ، اکتساب و کسب ،
ابتکار و ارز ،
انسانم، افتضاح خلق
بشرم ، افتضاح خلق
آدمم ، افتضاح خلق
اشرفم ، افتضاح خلق
ورس سوم
من و تمامِ جاودانگیم از قدرتم تا سازماندهیم
من قایق نجاتم بیاین شماها بهم بادبان بدین
من دنیایی ساختم چون دنیا رو تو خودم جا دادم
من آدم و کشیدم اول و بعدشم بهش بال دادم
دونستن حکمِ من بود ، پذیرفتنم بهاش
من درخت همیشه سبزم ، از زمستون تا بهار
خلق آدما خالق خورن اختراعامو قاتل شدن
چه نطفه هایی که تو گندیدن ،وچ نطفه هایی که بالغ شدن
من و تمامِ درگیری هام ، هیتلر ها و فردینی هام.
احترام و سنگینی هام ، توی خنده هام معنی میداد.
یکی وایستاده پشتِ آینه، بود از جنس متضادت گفت مترادف رقیبت میشه، سركش میشه از سوزه جاده

Alef Kh

Verse 1
I am born in the anxiety of the East,
I live in the desire of the West.
Limited to a single monopoly and style,
Condemned to a single community and generation.
The agent of the petro economy,
The result of explosions and wars.
The organizer of parties on demand,
My supporter on condition of alliance.
Eyes engaged in drug abuse and abstention,
Adults in a row of vulgarity and shame.
Camouflage behind crowds and poverty,
The deviation of growth towards moderation and the city.
Specialized in spreading and publishing,
Skilled in the revenge of evil,
Thinking in colors and revolutions,
The disgrace of the creation.
Verse 2
My standards are trust and doubt, faith and death, credit and instinct, honor and shame, advancement and level, acquisition and gain,
initiative and value,
I am a human being, the disgrace of the creation.
I am a mortal, the disgrace of the creation.
I am an Adam, the disgrace of the creation.
I am the most noble, the disgrace of the creation.
Verse 3
Me and all my eternity, from my power to my organization
I am the lifeboat, come on, you guys give me a sail
I built a world because I accommodated the world within me
I first drew man and then gave him wings
Knowledge was my decree, accepting it was its price
I am the evergreen tree, from winter to spring,
The creation of man feeds its creator, and my inventions became murderers,
So many embryos have rotted, and so many have matured,
Me and all my conflicts, my Hitlers and Hitlers.
My respect and gravity, gave meaning in my laughter.
One standing behind the mirror, was of your opposite nature, he said your rival is synonymous, rebels from the road's fire.