Текст и перевод песни Sadegh - Jazireh

Jazireh

باز گرم شد خونِ من توویِ رگ
باز حل شد ، کلِ من توویِ سم
بازتر شد ، توویِ هم غوطه ور
باز محو شد ، کل شهر توویِ من
قرارمون باشه جمعه شب رفیق
یه آرامش مطلق توو کلبه یِ گلیم
یه حس مبهم درست میونِ داشتن
که میگه میشه باشم ، میشه هم نباشم
فروشِ بینهایت از توو گیشه هام
از کلیشه هام از صدایِ لرزِ ریشه هام
ترسِ بیشه زار ، سدِ بی شکاف
فریاد و نعره ای که داشت سینه میشکافت
این شروع بود ولی پایانی نداشت
بارونی نباش ، زندگی همینه
با بیرون غریبه ، نقاشِ عقیده
خوش اومدی بچه تو هم به جزیره
بینِ تاریکا و روشنایِ مغزِ من یه خط هست
یه خطِ صاف درست از شعاع به مرکز
یه غیرِ ممکن از لحاظِ تمام هندسَت
یه عدد که پشت پرده بود أ بینِ صفر و صد
تمام این مختصات جزیره یِ منه
عزیزم تنهاییام قبیله یِ منه
بیا این نجومو از سرم بگیر
که یه نقطه از توو اون یه عالمه
من دنیایی دیدم که قاعده نداشت
جبر و قانون و حادثه نداشت
گذشتی نداشت آینده نداشت
در لحظه بود همه حاصلِ تلاش
وقتی قانون بدرقه ــَم میکرد به سمت یه جایِ دیگه أ مغزم
باید فکرِ اینجاشو میکرد
وقتی دستاش رو دستم بود و نمیترسید أ دوری مقصد
باید فکرِ اینجاشو میکرد
توقع بود بفهمی نه اینکه من بفهمونم
توقع بود بگردی نه اینکه من بگردونم.

Jazireh

My blood boils once more within my veins
Once again, all of me dissolves into poison
More intertwined, immersing ourselves in each other
Once more, the entire city fades into me
Let's meet on Friday night, my friend
A blissful sanctuary in the reed hut
A vague sensation between having and not having
That whispers I can be, or I can cease to be
Infinite sales at my box office
Of my clichés, of my quivering roots
Fear of the thicket, an impenetrable barrier
A cry and a scream that tore my chest apart
This was the beginning, but there was no end
Do not be discouraged, life is like this
Alien to the outside world, a painter of beliefs
Welcome, my dear, to the island
There is a line between the darkness and light of my mind
A straight line, from the radius to the center
An impossibility according to all geometry
A number hidden behind the curtain, between zero and one hundred
All these coordinates are my island
My darling, my solitude is my tribe
Come, take this astronomy from my head
For you are a mere speck within it
I saw a world that had no rules
No logic, no laws, no accidents
No past, no future
Everything was the result of effort in the present moment
When reason escorted me to another part of my brain
It should have considered this
When your hands were on mine and you did not fear the distant destination
It should have considered this
I expected you to understand, not for me to explain
I expected you to search, not for me to lead you.