Текст и перевод песни Sadegh - Joft Kafsh

Joft Kafsh

عقربه عمره که تاتی تاتی رفت
مغز همه رو راهی قاطی پاتی زد
یه جفت کفش پامه که بوی خاک میده
دوتا کف صاف داره مارو به دوش کشیده
روی سطح خیابونا کرده مارو بالا پایین
میمیری میمونی رو دست اگه با ما باشی حاجی
دستای پینه بستم آلوده به خونه
تیزی ناموس رقصش مارو آبروئه
اینقدر از پشت زدن... که جای خالی کمه
تو طرز فکرم دست به دستمالی بده
این سری که میبینی رو به بالا بوده همش
سینه سپر رو به جلو و دنیا پایین تنم
پس خوش به حالم پشت کارم همیشه تو چشه
چون پشتیبانم خدا بوده نشد که جا بشه
مال دشمنا پشت درا بسته موندن آخه
وا ندادم دادا خب وصله اونم داره
سرتا پا خاک گلو فاز دود و دمه
آره خوردم زمین ولی پا شدم یدفعه
هرچی مشکلم از رفاقت بده
همه بزه شدن و بچه یا مرامه خره
دل خاک و خون کشیده ای داریم تو سینه
درد و دل سیخی چند همش شدش یه کینه
هنوزم که میبینی سرپائم من
مرد شدم واسه خودم... ارواح عمه ات
ما زیرخاکیم اما از اون سیبیل پهناش
اونا که میخوری بهشون باس بذاری یخ جاش
خلاصه ی کلوم رک و پوست کنده داش
ما زاده ی خیابونیم نه جو خونواده
این زخمایی که میبینی سختی های راهه
ماها اشک ندیدیم تا حالا چشمه خشکه
پس خودتو مثل من نبین بچه خوشگل
با دید بد نگام پس نکن من هر بار خواستم بساز شم نشد
گل پسر با ناز رپ نکن من یه گوله آتیشم تو با گاز ور نرو
روزا یکی یکی گذشت ما مرد بار اومدیم و
یاد گرفتیم که به زخمها رو ندیم
پس دلو زدیم به آب و شدیم یه بی نقاب
که تنی به باخت نمیده حتی شده یه بار
ما قیمتی نبودیم و نیستیم داداش
یه معرفت داریم که نیست تف بالاش
ذهن من با ریز محتواش
این دنیارو ارزشی نیست تخم براش
حاجی سرگرمی کم نی از مردی امنیتی ساختیم که دورو بریامون
حال میکنن و ما با حوری پریامون تپله تو جیبامون رفیقیم با خیابون
غضبیم روی ناموس با همین دو چشامون
اینقدر باز بود که دیدیم لقمه چربه
پشتش حرفه حرفای مفت که جوه
اینقدر ببند که کج بشه تخم چپت
رک بگم که آره حاجی دو گوشارو چیدیم
تا درسارو نشنویم ما اونا رو دیدیم
با جیگری مرد پی گرگا رسیدیم
از اونم رد شدیم بگو تو کجایی شیوید؟
همه خیابونی شدن هه باریکلا
پس باری کم لات دست خالی چند بار؟
زدی که خورده باشی چوب قالی جبار
یکم صادق باشی خوبه حمال
سنگین...
با دید بد نگام پس نکن من من هر بار خواستم بساز شم نشد
گل پسر با ناز رپ نکن من یه گوله آتیشم تو با گاز ور نرو

Joft Kafsh

L'aiguille du temps a trébuché et est partie
Le cerveau de tout le monde a été pris dans une confusion totale
Une paire de chaussures sur mes pieds, qui sentent la terre
Deux semelles plates nous portent sur leurs épaules
Sur la surface des rues, elles nous ont fait monter et descendre
Tu mourras et resteras sur les mains si tu es avec nous, mon cher
Mes mains calleuses sont tachées de la maison
La finesse de la danse de l'honneur nous rend dignes
On a tellement fracassé... qu'il y a peu de place vide
Donne-moi un mouchoir dans ma façon de penser
Cette fois, tu vois que c'était toujours dirigé vers le haut
La poitrine est projetée vers l'avant et le monde est sous mon corps
Alors, je suis heureux, mon travail acharné est toujours visible
Parce que mon soutien était Dieu, il n'y a pas eu de place pour lui
Les biens de mes ennemis sont restés bloqués derrière les portes fermées, car
Je n'ai pas crié, mon frère, eh bien, c'est son problème aussi
De la tête aux pieds, de la terre, la phase de la fumée et du souffle
Oui, je suis tombé, mais je me suis relevé d'un coup
Tous mes problèmes viennent de l'amitié, c'est mauvais
Tout le monde est devenu corrompu et c'est un enfant ou un caractère de crétin
Nous avons un cœur de terre et de sang dans notre poitrine
Les mots doux et les conseils sont tous devenus une haine
Tu vois toujours que je suis debout
Je suis devenu un homme pour moi-même... l'âme de ta tante
Nous sommes sous terre, mais avec ces moustaches épaisses
Ceux que tu manges, tu dois les laisser se figer
En résumé, mon discours est franc et direct, mon ami
Nous sommes nés dans la rue, pas dans l'atmosphère de la famille
Ces cicatrices que tu vois sont les difficultés du chemin
Nous n'avons jamais pleuré, la source est sèche
Alors, ne te vois pas comme moi, joli garçon
Ne recule pas devant mon regard mauvais, chaque fois que j'ai voulu construire, je n'ai pas pu
Fils, ne rappe pas avec arrogance, je suis une boule de feu, toi, ne t'occupe pas du gaz
Les jours ont passé un à un, nous sommes devenus des hommes, et
Nous avons appris à ne pas prêter attention aux blessures
Alors, nous avons sauté à l'eau et sommes devenus des gens sans masque
Qui ne cède pas à la défaite, même une fois
Nous n'avions pas de prix, et nous n'en avons pas, mon frère
Nous avons une loyauté qui n'est pas crachée dessus
Mon esprit avec son contenu fin
Ce monde n'a aucune valeur pour lui
Mon cher, nous ne manquons pas de divertissements, nous avons créé une sécurité pour les gens autour de nous
Ils sont contents et nous, avec nos houris, sommes dans une impasse, dans nos poches, nous sommes amis avec la rue
Nous sommes en colère contre l'honneur avec ces deux yeux
Il était tellement ouvert que nous avons vu la bouchée grasse
Derrière lui, des paroles vides, qui sont de l'encre
Serre-le tellement qu'il se penche à gauche
Je te dirai que oui, mon cher, nous avons coupé les deux oreilles
Jusqu'à ce que nous n'ayons pas entendu les leçons, nous les avons vues
Avec un courage d'homme, nous avons suivi les loups
Nous les avons dépassés, dis-moi où es-tu, Shivid ?
Tout le monde est devenu un homme de la rue, eh bien, bravo
Alors, combien de fois es-tu resté les mains vides ?
Tu as frappé, tu as dû manger le bâton du tapis de Jabar
Sois un peu honnête, c'est bien, porteur
Lourd...
Ne recule pas devant mon regard mauvais, chaque fois que j'ai voulu construire, je n'ai pas pu
Fils, ne rappe pas avec arrogance, je suis une boule de feu, toi, ne t'occupe pas du gaz