To Hayat Nabashe Vahsh - Sadegh перевод на немецкий

To Hayat Nabashe Vahsh

عزیزم واسم امشب مثل روز روشنه
تو نوری میدرخشی از تو قلب روزنه
قسم به این لیوان که از یه بطری پرتره
پایه های این جهان برای خوبا محکمه

چشات نباره دلت نگیره
خدای تو مگه نی خالق زمینت
یه جایی شاید البته باید
بیاد کنه برات این چرخه رو قرینه

منم یه ذره ام از تو کهکشان بی کران
که داستان زندگیم شد الگوی دیگران
یه مرد آروم با پیشینه وحشی
که دستای خدا به اون این توانو بخشید

سایه من رو این دیوار با این سیگار میگه
که این بدن جوون از این روح پیر سیره
با اینکه داره هرچی دلش بخواد اما
خیلی پر توی جمع میاد، گوشه گیر میره

مشت زدن به من دستشون شکست
به نام اون نگاه که روی همه هست
به یاد خندومون به زیر نور ماه
که پشت این ستاره ها هنوزم توده هان

کشیده به سرش یه صورت عجیب
که کل شهرو کنه واسه ایده هاش اجیر
بی خبرام همونان که پیشدستن
به دندونای عقلشونم نیش بستین

ولی کاش نسل بعد افسارش باشه قلب کشندشم حیات باشه تو حیات نباشه وحش
همونجا جای من افسانه باشه بعد خالقشم بی خبره از وجود تاج و تخت
گل بکار به جای قبر برا امید آرزوهات بی دلیل شن از سر خوشیت
تو نفس بکش من بعد ما پر از توییم صد نفس مرد تا این شد صد نفس برید

Wenn du im Leben nicht wild bist

Meine Liebe, für mich ist heute Abend alles so klar wie der Tag
Du bist ein Licht, das aus dem Herzen des Schlupflochs scheint
Ich schwöre bei diesem Glas, das voller ist als eine Flasche
Die Fundamente dieser Welt sind für die Guten fest

Lass deine Augen nicht weinen, lass dein Herz nicht traurig werden
Ist dein Gott nicht der Schöpfer deiner Erde?
Irgendwo, vielleicht, muss er natürlich
Dieses Rad für dich symmetrisch machen

Ich bin auch nur ein Staubkorn in der unendlichen Galaxie
Dessen Lebensgeschichte zum Vorbild für andere wurde
Ein ruhiger Mann mit einer wilden Vergangenheit
Dem Gottes Hände diese Fähigkeit verliehen

Mein Schatten auf dieser Wand mit dieser Zigarette sagt
Dass dieser junge Körper dieser alten Seele überdrüssig ist
Obwohl er alles hat, was sein Herz begehrt
Kommt er sehr gesprächig in die Gruppe, geht aber zurückgezogen weg

Sie schlugen mich, brachen sich aber die Hand
Im Namen jenes Blickes, der auf allen ruht
In Erinnerung an unser Lachen unter dem Mondlicht
Dass hinter diesen Sternen immer noch Massen sind

Er hat sich ein seltsames Gesicht zugelegt
Um die ganze Stadt für seine Ideen zu verpflichten
Die Ahnungslosen sind diejenigen, die voreilig sind
Ihr habt sogar auf ihre Weisheitszähne Giftzähne gesetzt

Aber ich wünschte, die nächste Generation hätte die Zügel in der Hand, ihr Herz wäre das Zugpferd, und es gäbe kein Wild im Leben.
Dort, an meiner Stelle, soll es eine Legende sein, und selbst ihr Schöpfer weiß nichts von der Existenz von Krone und Thron.
Pflanze Blumen statt Gräber, damit deine Hoffnungen und Wünsche grundlos aus Freude entstehen.
Du atmest, wir sind voll von dir nach uns, hundert Seelen starben, bis dies geschah, hundert Seelen schnitten ab.