Текст и перевод песни Safir - Kalameh

Kalameh

یکی بود یکی نبود
بود اوّلین روایت تلخی که شنیدم
بود نابود تا بوده و هست
قانونهای داروگر
مرهم مضحکی بوده که
حتی اون هم نیست تا باشیم راضی
دامن رقّاصه منثور با سه تا نقطه
مابین شست و سبّابه نمیشه برافراشته
خروس خون الل طلوع تا بوق سگ
موج سواری انگشتات میون گیس های بریده ـَت
یادمه بریده ـَم
مغروق دریای حدقه ـَت اشک طوفان نوح
اون منم که دلداده بود
نیستی الفبا نشست لگد به گُرده ـَش
موند روضه ی قضیه و نوحه ـَش
نقشی ، نگاری
صنم قابل پرستش دوتار نوازای ترکمن بخشی
مشقی ، سیاه افتادی به فال این کویر بی آب
منصف باش با خیال بی ریا
دلداده ای
هرجرعه مثل عشوه میچکه از طُرّه
زلف به باد نده و نقره داغ نکن
منو ببین با هر جفت چشم
دلداده ای
هرجرعه مثل عشوه میچکه از طُرّه
زلف به باد نده و نقره داغ نکن
منو ببین با هر جفت چشم
زمزمه ی لبات زیر گوشم
سنگینی دستات روی شونه ـَم
تنها توو گیومه ـَم
حالم بهم میخوره از این مدایح بی سله
پیرهن عثمون کردی تیرک مژگون رو
تیرت به سنگ خورد
کمونه کرد به سمت ابروهات
جای خالی تو پر نمیشه ، آتیش گرفتن موهات
حرف بزن بگو به من یادته بُریدم؟
یادمه بریدی امّا بازم امیدی
با خنده هات دروغامو لو میدی
ساده میگم برسه بهت جلون بده
این چنگ بی چنگ به درد تار و پود تنت میخوره بجنگ
تصدّق هلال ماهت ، نبض شعر من
بمیر و بُکش
حافظ به خواب میدید شاخه نباتی چُنین تو
آبتنی توو خیالات واهی
گنجشگک آبی ، هُلم بده توو حوضچه ی نقاشی
بیدار شو ، محاله بزارم بخوابی
دلداده ای
هرجرعه مثل عشوه میچکه از طُرّه
زلف به باد نده و نقره داغ نکن
منو ببین با هر جفت چشم
دلداده ای
هرجرعه مثل عشوه میچکه از طُرّه
زلف به باد نده و نقره داغ نکن
منو ببین با هر جفت چشم

Kalameh

Once upon a time
Was the first bitter story I heard
Was ruined since the beginning
The rules of the healer
Were a funny plaster
Which is not even around for us to get content
The skirt of a prose dancer with three dots
Cannot be raised between the thumb and the index finger
The rooster's blood sunrise until the twilight
Surfing your fingers among your cut hair
I remember that I was cut
Drowned in the sea of your eye socket the tearful storm of Noah
I am the one who was in love
When you were not around, the alphabet kicked her in the kidney
And the lament and the elegy of the case remained
A character, a picture
An idol worth worshiping, a Turkmen bakhshy playing the dutar
A lesson, a draft you crashed into this waterless desert
Be fair with the innocent fantasy
My beloved
Every sip drips like a coquetry from your tress
Do not give your hair to the wind and do not brand them with silver
Look at me with both eyes
My beloved
Every sip drips like a coquetry from your tress
Do not give your hair to the wind and do not brand them with silver
Look at me with both eyes
The murmur of your lips by my ear
The heaviness of your hands on my shoulder
Alone in the quotation marks
I feel sick from these useless eulogies
You made Uthman's shirt the pillar of lashes
Your arrow hit the stone
The bow sprang back towards your eyebrows
Your absence cannot be filled, the burning of your hair
Speak up, tell me, do you remember I cut myself?
I remember I cut you but you are still a hope
You betray my lies with your laugh
I say it simply for you to get it and move on
This clawless harp hurts the fabric of your body, fight
May your crescent moon be praised, the pulse of my poem
Die and kill
In Hafiz's dream he saw a stalk of candy like you
Frolicking in vain fantasies
Little bluebird, push me into the canvas pool
Wake up, I won't let you sleep
My beloved
Every sip drips like a coquetry from your tress
Do not give your hair to the wind and do not brand them with silver
Look at me with both eyes
My beloved
Every sip drips like a coquetry from your tress
Do not give your hair to the wind and do not brand them with silver
Look at me with both eyes