Текст и перевод песни Sagopa Kajmer - Ahmak Islatan (2017 Edit)

Ahmak Islatan (2017 Edit)

Uyanmak zor, uykunu bölmedikçe kurtuluş,
Çıkışı bulamadığın yol üzeri, gözün kapalı yıpranış,
Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış,
Ağladığını kendin görmen, ruhen yıkılış.
Onlar, anlatsan da anlamazlar,
Bir anlam da yüklemezler,
Çıldırdığını düşünürler,
O büyük düşünürler.
"Keşke konuşmasaydım" dersin,
Meğer buymuş ilk dersin,
Zor iş, kolay gelsin.
Elin boşta kalır, tutmadıklarında,
Gözün yaşta kalır, anlamadıklarında,
Sesin titrer konuşmaya çabaladığında ardarda.
Oysa kim istemez ki, her gün ilkbahar günü?
Şiirler yazmak, izleyip kırmızı gülü.
Akan saatler, beraberinde götürür ömrü,
Kalan sağlar senindir, kaybedilenler ölü.
Ben seni gayet iyi de anlıyorum, gayet.
Ardımda bıraktığım o yollar, buradan gayet net,
İnsan bir nefis, bir nefes,
Bir özgür, bir kodes, bir hapis, bir kafes.
Yaşa etmeden pes! Kolaysa...
Zor çıkar içinden, açılmamış ne kadar kutu varsa,
Yalan dağılır içinden, açılmış ne kadar ağız varsa,
Çil yavrusu gibi dağılır, bildiğin ne kadar iyi varsa.
İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aniden, aniden.
Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.
Bendeki buz söndürüyor ağır ateşleri,
Yakmaya çalıştığım kısa çıralar nemli,
Karaya oturmuş geminin tayfasındanım kabaca,
Ruh halim, ejderhaya kafa tutan bir atmaca.
Bu hayat bolca kutulu bulmaca,
Bildiğin, cevaplar olur; bilemediğinde karmaşa,
Dallanıp yeşermek de var, ve bir de solmaca,
Nefesten kesilmek de var, içinde koşmaca.
Güzel bir şarkı buldum, kendimi onunla öldürdüm,
Sonra bir diğer şarkı duyup, hayata onunla geri de döndüm,
Sonra başka şarkılarla doğdum, onlarla soldum,
Ben Yunus'u şarkılarda buldum, hayatta kaybettim.
Gönlümün cennetine koyduklarım ve cehenneminde yaktıklarım.
Ne çok şey anlatıyor, gözlerine baktıklarım,
Çok şey anlatıyor, gözümden akıttıklarım,
Ahmak ıslatanlarım.
İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aniden, aniden.
Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.

Fool Soaker (2017 Edit)

It's hard to wake up, salvation only comes when your sleep is disturbed,
The path you can't find your way out of, eyes closed, wearing down,
Only you knowing you're wearing down, writhing,
Seeing yourself cry, a mental collapse.
They wouldn't understand even if you explained,
They wouldn't attach any meaning,
They'd think you've gone mad,
Those great thinkers.
"I wish I hadn't spoken," you'd say,
Turns out, that was your first lesson,
Tough job, good luck.
Your hand remains empty when they don't hold it,
Your eyes remain tearful when they don't understand,
Your voice trembles as you struggle to speak one after another.
Yet, who wouldn't want every day to be a spring day?
To write poems, watching the red rose.
Flowing hours carry away life,
The remaining survivors are yours, the lost are dead.
I understand you very well, very well indeed.
Those roads I left behind, crystal clear from here,
A human is a soul, a breath,
One free, one imprisoned, a jail, a cage.
Live without giving up! If you can...
The unopened boxes will reveal their difficulties,
Lies scatter from every opened mouth,
The good you know disperses like freckles.
At first, I was fooled like being deceived by water,
I believed everyone's words from the heart, very sincerely.
It took time to wake up from this sleep,
I woke up, insomnia started suddenly, suddenly.
Years became my teacher, reality was a tough school.
I ran away from the lesson, from the lessons, I wished to wake up suddenly,
From a bad nightmare, truly, suddenly.
Indeed.
The ice within me extinguishes heavy fires,
The short matches I try to light are damp,
I'm roughly from the crew of a ship grounded on land,
My mood, a hawk challenging a dragon.
This life is a boxed puzzle,
You know, there are answers; chaos when you don't,
There's branching and flourishing, and also fading away,
There's being breathless, and running inside.
I found a beautiful song, I killed myself with it,
Then I heard another song and came back to life with it,
Then I was born with other songs, I faded with them,
I found Yunus in songs, I lost him in life.
Those I placed in the heaven of my heart and those I burned in its hell.
Those whose eyes I looked into tell so much,
My tears tell so much,
My fool soakers.
At first, I was fooled like being deceived by water,
I believed everyone's words from the heart, very sincerely.
It took time to wake up from this sleep,
I woke up, insomnia started suddenly, suddenly.
Years became my teacher, reality was a tough school.
I ran away from the lesson, from the lessons, I wished to wake up suddenly,
From a bad nightmare, truly, suddenly.
Indeed.