Текст и перевод песни Sagopa Kajmer - Rüyalarımdaki İşaretler

Rüyalarımdaki İşaretler

1 (LEADRİ)
Beni ben akşamımda aradım ay kırıklarında.
Ayrılıkların da tadı yanaklarında, gizli mahçup ellerim.
Ve mantık hislerimde.
Bir satır silinmek istedim ki derleyen yok.
İhtivada kalbim hicvedin, hissedin.
Mükerrer oyla gaspedin bu kalbi, inzivada.
Bir medet dilendi imtiyaz nedendi?
Kimler erdi dünlere? ki ben niye şuaya küstüm?
Ah bu bahçelerde kan bıraktım, al dikenli güllere.
Dudaklar iz bıraktı çok sefer duaya.
Bu kalemde his kalırdı.
Kaç satır vedaya denk?
Hüdaya bir dilekçe gönder, ellerim yanık.
Kanat kırık, heba olur mu sence varmadan semaya?
Hayatla dün görüştük, ön sözünde derde düştük.
Öyküler bitirdik öncesiz.
Ve tenkit ettik ilgisiz gidişleri.
Hüner değil mesafesiz kaçışlar.
Alma kalsın ahı, sorma boşver olmasın dönüşleri.
2 (SAGOPA)
Yazdıklarımın hepsini kaderden çaldım.
Kaybettiklerimi şarkılarda andım, ağrılarda sol yanım.
Sürmekte olan savaşlar geçmişin ölmediğini vurgular canım.
Rüyalarımdaki işaretlerle güne üzgün başladım.
Korkularımı istemeden basledim.
Kimlik krizi geçirenlere dualar ettim.
Yargıla beni, vakti gelince algıla.
Verilmiş sadakam mı vardı her günün sonunda?
Vurgula sitemini, aklında kurgula sistemini.
Potansiyel suçlu enayi, şimdilerde çenen kilitli.
Canavarlarım ani çıkar, ruhlarla dans beden yorar.
Tanıdığım beş kişiden dördü bana aynı soruyu sorar.
Bunca varlığın rahatlığında neden Sagopa karamsar?
Ne bileyim ben life goes on ...
Sessizlik çemberinin tam ortasında mimlenirsen anlamakta zorlanmazsın
yalnızlık ömür boyu zorunlu ders.
Pesimistin siviri dilinin yarısı pers.
Çözümsüz ters-düz edilen tüm denklemler yoruma dayalı ders.

Signs in My Dreams

1 (LEADRİ)
I searched for myself in the dusk, amongst the shattered moonbeams.
The taste of farewells lingers on your cheeks, my hands hidden and bashful.
And logic within my senses.
I wished to erase a line, but there's no compiler.
Let my heart reside in satire, feel it.
Usurp this heart with repeated votes, in seclusion.
A plea for help, what was the privilege?
Who reached yesterday? Why did I resent the light?
Ah, in these gardens, I left blood, take it, thorny roses.
Lips left their mark many times on prayer.
Feelings would remain in this pen.
How many lines equal a farewell?
Send a petition to God, my hands are burned.
Wings broken, will it perish before reaching the sky?
We met with life yesterday, fell into hardship in the preface.
We finished stories without beginnings.
And criticized indifferent departures.
Escapes without distance are not skills.
Take the sigh, forget it, let there be no returns.
2 (SAGOPA)
I stole all my writings from fate.
I remembered my losses in songs, my left side aches.
Ongoing wars emphasize that the past is not dead, my dear.
I started the day sad with the signs in my dreams.
I reluctantly trampled on my fears.
I prayed for those experiencing identity crisis.
Judge me, perceive me when the time comes.
Was there an offering given at the end of each day?
Emphasize your resentment, design your system in your mind.
Potential criminal sucker, now your jaw is locked.
My monsters come out suddenly, dancing with spirits tires the body.
Four out of five people I know ask me the same question.
Why is Sagopa pessimistic in the comfort of all this existence?
I don't know, life goes on ...
If you're mimicked in the middle of the circle of silence, you won't have trouble understanding
loneliness is a mandatory life-long lesson.
Half of the pessimist's twisted tongue is Persian.
All the unsolvable, inverted equations are lessons based on interpretation.