Текст и перевод песни Sagopa Kajmer - Serbest

Serbest

Bazı şeyleri silersen, onunla silinir bazı şeyler.
Bırak saatler oyalansınlar.
Sırtına duvar arar insanlar ki yaslansınlar.
Çoğumuz aslen deli ve dünya deliler hastanesi.
Hastaların doktarları hastaların kendisi.
Ben Sago, Yunus'un deli efendisi.
Beni kanarken görmek iştah açıyor zorbalarda.
Vicdan hükümsüz kara mambaların toprağında.
Tek başınalık yolcusu meçhul duraklarında.
Beni unuttuğun yerdeyim aynen beni bıraktığında.
Arenasında kör savaşçı, karşısında insan etinden aş yapan
ve kaş yaparken göz çıkaran bir deste etobur aşçı.
Bak bakayım dediklerim diyemediğinle aynı mı?
"Benden güzel var mı?" dediğin beni gösteren ayna mı?
Olan var mı itirazı?
Eritmeliyim evet beni donduran o buzları.
O buzları eritecek tek şey gözyaşımın tuzları.
İki kaşık gerçeklik, bir kepçe yalan.
Kendini kandır insan.
Uyarı olmak için yeter mi lisan?
Sen ve içinde güneş olmayan bir haziran.
Bu şaka değil ve tarih değil 1 nisan.
Görmek istemediklerini gören gözler.
Duymak istemediklerini duyan kulaklara ağır sözler.
Varlar ve hala yaşarlar bende.
İstemediği sonlara katlananlar var.
Bilmediği başlangıca hazır olmayanlar.
Silinmeyen, kalan, yıkıcı hatıralar...
Varlar, yaşarlar bende.
Çok bakmışım, az görmüşüm...
Çok bakmışım az görmüşüm...
Kulaklarını dudaklarımdan dökülenlerden çek!
Günlerini haftalarımdan arındır.
Dün bitti, hedef yarındır.
Önüne çıkan öfkemin sopası kalındır.
Anlamak akıllının, kanmaksa safındır.
Safları sıklaştır.
Anla gürültülü bir gerçeğim, sır gibi içime sinmedim ve onlara söyle
henüz bir yere gitmedim.
Sarıldım bana defalarca, dedim "-Üzülme! Sür
mez dakikalarca ama unutma silinemez
yıllarca.Sakin ol, rahatla."
Saldırganlığımı serbest bıraktım.
Hipopotam çamur sıçratmaya başladı.
Çekil önümden, önüne bak!
Şakam yok söyledim baştan, kalbim sanki şu an kırılmaz bir taştan.
Denedim inan, elimden geleni ardıma koymadım yine de olmadı.
Gül solmaktan yılmadı.Ben sulamaktan o batmaktan bıkmadı (bıkmadım)
Ben kanamaktan bıkmadım, o kanatmaktan caymadı.
Vakit kalmadı.
Görmek istemediklerini gören gözler.
Duymak istemediklerini duyan kulaklara ağır sözler.
Varlar ve hala yaşarlar bende.
İstemediği sonlara katlananlar var.
Bilmediği başlangıca hazır olmayanlar.
Silinmeyen, kalan, yıkıcı hatıralar...
Varlar, yaşarlar bende.
Çok bakmışım, az görmüşüm...
Çok bakmışım az görmüşüm...

Free

If you erase certain things, other things get erased with them.
Let the hours amuse themselves.
People search for a wall to lean on.
Most of us are inherently mad, and the world is an asylum.
The patients' doctors are the patients themselves.
I am Sago, Yunus's crazy master.
Seeing me bleed whets the appetite of bullies.
Conscience is powerless in the land of black mambas.
A solitary traveler at unknown stops.
I am where you forgot me, exactly as you left me.
A blind warrior in the arena, facing a bunch of carnivorous cooks who make meals from human flesh
and screw things up while trying to fix them.
Look, are the things I say the same as the things you can't?
Is the mirror you look at, saying "Is there anyone more beautiful than me?", showing you me?
Is there any objection?
Yes, I must melt the ice that freezes me.
The only thing that will melt that ice is the salt of my tears.
Two spoons of reality, a ladle of lies.
Deceive yourself, human.
Is language enough to be a warning?
You and a June without sun.
This is no joke, and the date is not April 1st.
Eyes that see what they don't want to see.
Harsh words to ears that hear what they don't want to hear.
They exist and still live within me.
There are those who endure unwanted endings.
Those unprepared for unknown beginnings.
Unfading, lingering, destructive memories...
They exist, they live within me.
I've looked so much, yet seen so little...
I've looked so much, yet seen so little...
Pull your ears away from the words that fall from my lips!
Cleanse your days of my weeks.
Yesterday is over, the goal is tomorrow.
The stick of my anger that comes before you is thick.
Understanding belongs to the intelligent, being deceived to the naive.
Close the ranks.
Understand, I am a loud truth, I haven't sunk into myself like a secret, and tell them
I haven't gone anywhere yet.
I hugged myself repeatedly, said "-Don't be sad! It
won't last for minutes, but remember, it won't be erased for
years. Calm down, relax."
I unleashed my aggression.
The hippopotamus began to splash mud.
Get out of my way, look ahead!
I told you from the beginning, no kidding, my heart is like an unbreakable stone right now.
Believe me, I tried, I did my best, but it still didn't work.
The rose didn't tire of wilting. I didn't tire of watering, it didn't tire of sinking.
I didn't tire of bleeding, it didn't give up on hurting.
Time is up.
Eyes that see what they don't want to see.
Harsh words to ears that hear what they don't want to hear.
They exist and still live within me.
There are those who endure unwanted endings.
Those unprepared for unknown beginnings.
Unfading, lingering, destructive memories...
They exist, they live within me.
I've looked so much, yet seen so little...
I've looked so much, yet seen so little...