Текст и перевод песни Saian - Kangren

Kangren

Uslandın şehirdeki girdaptan boğuldun velhasıl
Söyle sana pencerenden etine saplanan güneşten başka ne lazım?
Bakma bana ben fırtına biçmek için rüzgar ekerim
Hiç düşündün mü, bi' manası var elbet çayla gelen iki küp şekerin?

Tamam yaşamak pek iç açıcı değil şu zaman burkuldun
Ama kabûl et sen de farkettin yağmurun nasıl büyüdüğünü yutkundun
İsterdim bir yağmurdan arta kalan koku şu şarkıya sığsın
Şimdi sana sigaramdan yüz bularak soruyorum, nasılsın?

Ben fena değilim sadece biraz laçka
Elimden gelen yok hastane kapısında eline şiirler tutuşturmaktan başka
Bir de geceleri uyku tutmuyor, sabahı zor ediyorum
Ulan bu öfke denen illet var ya, dişlerimi sıkıyorum

Bazısı beyhude diklenir şu dünyaya hah, ne diyim?
Kızıyorsun evet biliyorum ama işte ben onlardan biriyim
Olsun be, tutun yıkılma sakın hep ayakta kal, diren
Ben mesela oturup sana böyle bir mektup yazdım ismi kangren

Kalbinin kangrenine yerine ellerimi
Koy hepsi geçer gider bu günler elbet biter
Güneş doğacaksa, sabah olacaksa eğer
Güneş doğacaksa, sabah olacaksa eğer
Satırlar bana yeter, unutmak varsa eğer
Satırlar bana yeter, unutmak varsa eğer

Gangrène

Tu as fini par te noyer dans le tourbillon de la ville
Dis-moi, qu'est-ce que tu veux de plus que ce soleil qui te transperce à travers ta fenêtre ?
Ne me regarde pas, je sème le vent pour récolter la tempête.
As-tu déjà pensé que ces deux morceaux de sucre qui accompagnent le thé ont forcément un sens ?

D'accord, la vie n'est pas très réjouissante en ce moment, tu t'es brisée
Mais avoue, tu as remarqué comment la pluie a grandi et tu as avalé ta salive.
J'aimerais que cette chanson puisse contenir l'odeur qui reste après la pluie.
Maintenant, je te le demande en regardant ma cigarette, comment vas-tu ?

Je ne vais pas trop mal, juste un peu délabré.
Je ne peux rien faire de plus que de te tendre des poèmes devant les portes de l'hôpital.
Et la nuit, je ne peux pas dormir, j'ai du mal à atteindre le matin.
Ce fléau qu'on appelle la colère, je serre les dents.

Certains se dressent inutilement contre ce monde, que puis-je dire ?
Tu es en colère, je le sais, mais je suis l'un d'eux.
Quoi qu'il arrive, tiens bon, ne t'effondre pas, reste debout, résiste.
Par exemple, je me suis assis et je t'ai écrit cette lettre, son nom est gangrène.

Je mets mes mains à la place de ta gangrène cardiaque.
Tout cela passera, ces jours finiront un jour.
Si le soleil doit se lever, si l'aube doit arriver.
Si le soleil doit se lever, si l'aube doit arriver.
Ces lignes me suffisent, si tu dois oublier.
Ces lignes me suffisent, si tu dois oublier.