Текст и перевод песни Saian - Kendime Bir Zarf

Kendime Bir Zarf

Hadi çiçek topla kaldılarsa
Hadi topla bütün gülümsemelerini yalnız bir kâğıtta
Dönüp eski günlere
Bakalım ne kadar çocukluk kalmış olabilir
Avcumuzda ha, ne dersin?

Şansın o zaman bi' Tanrı gibi dolaştığı sokaktan
Körebede, yeşil taçlı kızdan, karşı takımdaki solaktan
Nisan akşamının sokak lambasından
Annenin o sevecen tafrasından artık bakalım ne kaldı

Uykularım bulur seni
Uykum bi' düş bahçesinde bahar
Büyüdükçe zehirlenmişiz, her soluk kahır
Karamela sepeti
Çift mi tek mi yaşamak mı gerçektir aslında, yoksa ölmek mi?

Biz ki kefenler içinde debelenen ölümüz
Yamalı bir pantolon etmez hiçbir düş, kış önümüz
Sobanın odun türküsü rutubetli bi' giysi
Artık o kira dairesindeki çocuk bile değilsin

Yağ satarım, bal satarım
Usta öldü ben satarım
Ustanın ömrü sarıdır
Satsan ancak 15 liradır

Yağ satarım, bal satarım
Usta öldü ben satarım
Ustanın ömrü sarıdır
Satsan ancak 15 liradır

Göğsümde bi' susta vardı zemberek gibi dönen
Duyamazdım kendi nabzımı bile kanımın gürültüsünden
Dua etmek için susturanlar kuşları
Kestiler benim çocuk sesimi kırık parmak uçlarım

Bana sesimi verin geri deniz tuzlu saçlarımı
İlk ölümün sarsıntısını çatılmamış kaşlarımı
Babam sandığım uçurtmamı gece saklambaçlarını
Minderlerden çattığım o evimi geri verin

Ağlamak yok artık koltuk arkalarında
Annenin ağlatıcı güzelliği de albümlerde kaldı
Karşı balkonlarda açan ilk sevdalar
Yaşamak soluk alıp verdikçe etine battı

Ölümlerle bile sarsamaz artık seni bu kent
Hüznün bile hüzün değil kaldı ki elindeki buket
Taranmaz artık akdeniz saçların bilinsin
Sen artık o kira dairesindeki çocuk değilsin

Yağ satarım, bal satarım
Usta öldü ben satarım
Ustanın ömrü sarıdır
Satsan ancak 15 liradır

Yağ satarım, bal satarım
Usta öldü ben satarım
Ustanın ömrü sarıdır
Satsan ancak 15 liradır

An Envelope to Myself

Let's gather flowers, if any are left
Let's gather all your smiles on a lonely piece of paper
Going back to old days
Let's see how much of our childhood could have remained
In our hands, what do you think?

The time when luck was roaming the streets like a God
In blind man's bluff, from the green crowned girl, from the left flank of the opposite team
From the street lamp of an April evening
From your mother's affectionate airs and graces, let's see what is left now

My sleeps find you
My sleep is a spring in a dream garden
As we grew up, we were poisoned, every breath a sorrow
Caramel basket
Is living alone or as a couple real or is it actually dying?

Us, who struggles in our shrouds
A patched up pair of trousers is not worth any dream, winter is ahead of us
The wood song of the stove is a damp cloth
You are not even that child in the rented apartment now

I sell oil, I sell honey
The master is dead, I sell
The life of the master is yellow
If you sell it, it's only worth 15 liras

I sell oil, I sell honey
The master is dead, I sell
The life of the master is yellow
If you sell it, it's only worth 15 liras

In my chest there was a spring that turned like a coil
I couldn't even hear my own pulse because of the noise of my blood
Those who silence the birds to pray
They cut my children's voice with my broken fingertips

Give me back my voice, back my salty sea hair
The first shock of death, my unhealed brows
My father, who I thought was my kite, the night hide-and-seeks
Give me back that home I built from pillows

No more crying behind the backs of sofas
Your mother's heartbreaking beauty remained in the albums
The first loves blooming in opposite balconies
Living hurt your flesh as you breathed

You can no longer be shaken by this city, not even by deaths
Not even your sadness is sadness, the bouquet in your hand is gone
Your Mediterranean hair is no longer combed, let it be known
You are no longer that child in the rented apartment

I sell oil, I sell honey
The master is dead, I sell
The life of the master is yellow
If you sell it, it's only worth 15 liras

I sell oil, I sell honey
The master is dead, I sell
The life of the master is yellow
If you sell it, it's only worth 15 liras