Текст и перевод песни Salar Aghili - Bargrizan

Bargrizan

هیچ کس در این دنیا مرا درکم نکرد ای مردمان
دریای افکارم کجا در کوزه گنجد این زمان
پاییز و برگ ریزان شدم از هجر و مرگ نوبهار
از ریشه می سوزد دلم در سوز سرد این خزان

تنها پناه دیده ام شد گریه های نیمه شب
از دیده می جوشد مرا سیلاب اشک خونفشان
دردم چو پنهان می کنم از مردمان بی خبر
بنگر چه رسوا می کند مژگان خیس دیدگان

دریا بگو با کهکشان اسرار ماه بی نشان
تا خون بگرید آسمان از راز اقیانوس جان

بر برگ لاله می نوشت اشکم حدیث عشق دوست
داغش بروید در کویر از ناله های بی کران

Bargrizan

No one in this world understood me, oh people
How can the ocean of my thoughts fit in this jug now?
I have become autumn and the falling leaves from the separation and death of spring
My heart burns from the roots in the cold fury of this autumn

My only refuge has become the cries of midnight
The flood of bloodshot tears gushes from my eyes
I hide my pain from the unaware people
Look, how the wet eyelashes disgrace my eyes

Oh ocean, tell the galaxies the secrets of the unseeable moon
So that the heavens may weep blood from the secret of the ocean of the soul

My tears write the story of the love of my friend on the petals of the tulip
Let its scar grow in the desert from the boundless wails