Sól do Kawy - Sarius перевод на английский

Sól do Kawy

Jestem głodny świata #astrofaza
Na jego koniec jak Buzz Astral idą za mną dłonie kata
W maratonie to nie marazm, więc to nie kara
Że czasami nie mamy do kogo wracać
Nie ma co się zastanawiać
Wiem, bo się nad tym zastanawiam
Od samego obsranego rana, dnia każdego
Zarzucam sobie te pytania: jak? dlaczego?
Gdybym więcej czytał, nie wiem, Machiavelliego?
Nie bałbym się jutra, że pod urzędem pracy
Od samego rana będę stał jak kutas
Gdybym tyle się nie zastanawiał
Moja wiara w siebie byłaby stała
A nie cała ujebana w glebie, nadal się chwieję
Jak sól zaraz znów uwali się na ziemię
Co to jest? Przeznaczenie? Ja pierdolę, nie wiem
To okropne schorzenie, myśli jak osobne stworzenie
Jutro kropnę siebie. Polubisz wydarzenie
7: 30? Przed 10? Nie wiem
Jestem już zmęczony tym wewnętrznym pierdoleniem
Wiem co we mnie drzemie - coś jak ptak na drzewie
Który już od rana czeka, żeby nasrać akurat na ciebie
Gdyby świat był normalny
To byłbym normalny
Zgadnij: jak jest?
Zgadnij
Ciosy losu, głosy osób
Od niedzieli do niedzieli nie dają mi śnić
Dlatego nie sposób tych melis nie pić tu razy 3
Delikatny łyk - smak nie krzyk, myślisz nad czymś?
Gadam do siebie, od kogo te cechy przywarły?
Czasy, gdy mój styl gry w koszykówkę był jeszcze grywalny
Skojarzyłem to z tymi nerwami i chuj
Z rana mętlik w bani. Jak wygląda tsunami
Myślę, kiedy wkładam łyżkę do kawy. Zbiegam schodami
Słyszę - idą też z mieszkań nad nami
I wkręta jak z filmu "Lion King", I mean:
Ja też przed stadami uciec muszę
Jak w scenie gdy duszę Mufasy zabrali. To magia gdy
Nie słyszę co mówisz, nie mam koncentracji
Nie rozumiem. W myślach Suzi kogoś zabijam
Albo rozkminiam: czy jacuzzi na środku pokoju
W bloku, można dać jak dywan?
Kurwa mać, jak ta choroba się nazywa?
Co za myśli plątanina...

Salt in the Coffee

I'm hungry for the world #astrofaza
At its end, like Buzz Lightyear, the executioner's hands follow me
In a marathon, it's not stagnation, so it's not a punishment
That sometimes we have no one to return to
There's no point in wondering
I know because I wonder about it
From the very shitty morning, every day
I throw myself these questions: how? why?
If I had read more, I don't know, Machiavelli?
I wouldn't be afraid of tomorrow, that at the unemployment office
From the very morning I will stand like a dick
If I didn't wonder so much
My faith in myself would be constant
And not all covered in soil, I'm still swaying
Like salt will soon fall to the ground again
What is this? Destiny? Fuck, I don't know
It's a horrible affliction, thoughts like a separate creature
Tomorrow I'll drop myself. You'll like the event
7:30? Before 10? I don't know
I'm already tired of this internal bullshit
I know what's dormant in me - something like a bird in a tree
That's been waiting since morning to shit on you
If the world were normal
Then I would be normal
Guess: how is it?
Guess
Blows of fate, voices of people
From Sunday to Sunday they don't let me dream
That's why it's impossible not to drink these melissas here 3 times
A gentle sip - the taste is not a scream, are you thinking about something?
I talk to myself, from whom did these traits stick?
The times when my basketball playing style was still playable
I associated it with these nerves and fuck
In the morning, a mess in my head. What a tsunami looks like
I think as I put the spoon in the coffee. I run down the stairs
I hear - they're also coming from the apartments above us
And a twist like from the movie "Lion King", I mean:
I also have to run away from the herds
Like in the scene where Mufasa's soul was taken. It's magic when
I don't hear what you're saying, I have no concentration
I don't understand. In my thoughts, Suzi is killing someone
Or I'm wondering: can a jacuzzi in the middle of a room
In a block of flats, can it be put like a carpet?
Damn it, what's the name of this disease?
What a tangle of thoughts...