Текст и перевод песни Sarius - Tynk

Tynk

Kupiłem kalendarz, jutro chcę umrzeć
Życie zamarza pojutrze
Chyba mnie stać na dwururkę i mam na myśli lufkę i lufkę
- I może pan chcę gotówkę?
- Nie, dziękuję, ja jutro chcę umrzeć
Już za dużo zrobiłem ogólnie
Budżet nie pozwoli mi naprawić szkód, pech
Komornik już jest, chce mnie na słowo, chuj w nie
I tak całe życie odkładałem coś na później
Całe życie pierdoliłem instytucje
Kocham was bardzo ludzie, a mówiłem gardzę, ludzie
Teraz, gdy żegnam się z jutrem
Powiem wam prawdę - z wami jest tu lżej
I to pewne już wiem na własne życzenie
Żyłem wiecznie samotny i jedyne co w sobie czułem to smutek
Tym razem do was nie wrócę
Tym razem trochę na dłużej
I pewnie wtedy dokładna większość uzna
Że jestem jakiś bardziej super
Mam to w dupie, tak ogólnie
Chyba ich jednak nie lubię, nie umiem
Złapać rutyny, nie lubić swej tyry
I tak jak Ci wszyscy, żyć ogólnie
Coś tam mieć ogólnie, coś tam chcieć ogólnie
Te cyferki durne, przez nie wiecznie chce się umrzeć
Sypie się tynk, gdy mówię, że
Nie mam już sił, żeby w ogóle chcieć
Pali się strop, strych, stos płyt, kwit, styl chwil, stop
Bo chwali się los, zniszczył mi dom, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Sypie się tynk, gdy mówię, że
Nie mam już sił, żeby w ogóle chcieć
Pali się strop, strych, stos płyt, kwit, styl chwil, stop
Bo chwali się los, zniszczył mi dom, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
System nerwowy zawiesił się, mi wokół szyi
Sumienie opuściło Titanic z pozostałymi
Zostały mi tylko te głosy, co mówią mi, żebym
Z tym skończył i kiedy już na końcu pójdę za nimi jak bosy
Nie ma, że boli, nie ma narkozy, prognozy się znowu myliły
Hej, zawsze wytrzymam bo w żyłach mam siły, nie szczyny
Ej, na gruzach tańczą, a przynajmniej żywy
Wyrywam tę kartkę jak wiarę z tych marzeń
Jak Ci co poddali te walkę i znikli
Ja lecę, jak chcecie dopijcie te driny
I nawet kiedy wszyscy już w Ciebie zwątpili
A dobrze wiem, że wszyscy już we mnie zwątpili
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli...
Nawet, jeśli...
Nawet, jeśli...
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli wszyscy już w Ciebie zwątpili...
Nawet, jeśli...
Nawet, jeśli...
Sypie się tynk, gdy mówię, że
Nie mam już sił, żeby w ogóle chcieć
Pali się strop, strych, stos płyt, kwit, styl chwil, stop
Bo chwali się los, zniszczył mi dom, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Sypie się tynk, gdy mówię, że
Nie mam już sił, żeby w ogóle chcieć
Pali się strop, strych, stos płyt, kwit, styl chwil, stop
Bo chwali się los, zniszczył mi dom, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd
Nie boli mnie to, wstyd, wstyd

L'enduit

J'ai acheté un calendrier, je veux mourir demain
La vie gèle après-demain
Je peux me permettre un fusil double canon et je veux dire une pipe et une pipe
- Et vous voulez de l'argent liquide, monsieur ?
- Non, merci, je veux mourir demain
J'en ai trop fait en général
Le budget ne me permettra pas de réparer les dégâts, malchance
L'huissier est déjà là, il veut me croire sur parole, merde
Et j'ai toujours tout remis à plus tard de toute façon
Toute ma vie, j'ai foutu en l'air les institutions
Je vous aime beaucoup les gens, et j'ai dit que je vous méprise, les gens
Maintenant que je dis au revoir à demain
Je vais vous dire la vérité, c'est plus facile avec vous ici
Et je le sais maintenant par ma propre volonté
J'ai vécu éternellement seul et la seule chose que j'ai ressentie en moi, c'est la tristesse
Je ne reviendrai pas vers toi cette fois
Un peu plus longtemps cette fois
Et je suis sûr qu'alors la majorité des gens reconnaîtront
Que je suis un peu plus super
J'en ai rien à foutre, en général
Je ne les aime pas, je ne peux pas
Prendre une routine, ne pas aimer mon boulot
Et comme tout le monde, vivre en général
Avoir quelque chose en général, vouloir quelque chose en général
Ces stupides chiffres, à cause d'eux, on a toujours envie de mourir
Le plâtre s'effrite quand je dis que
Je n'ai plus la force de vouloir quoi que ce soit
Le plafond brûle, le grenier, la pile de disques, la fleur, le style des instants, arrêtez
Parce que le destin se vante, il a détruit ma maison, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Le plâtre s'effrite quand je dis que
Je n'ai plus la force de vouloir quoi que ce soit
Le plafond brûle, le grenier, la pile de disques, la fleur, le style des instants, arrêtez
Parce que le destin se vante, il a détruit ma maison, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Le système nerveux s'est planté, autour de mon cou
La conscience a quitté le Titanic avec les autres
Il ne me reste que ces voix qui me disent de
En finir avec ça et quand je les suivrai enfin comme un fou
Il n'y a pas de douleur, il n'y a pas d'anesthésie, les prévisions se sont encore trompées
Hé, je tiendrai toujours parce que j'ai de la force dans les veines, pas de la pisse
Hé, ils dansent sur les ruines, ou du moins vivant
J'arrache cette page comme la foi de ces rêves
Comme ceux qui ont abandonné ce combat et ont disparu
Je vole, si vous voulez, finissez vos verres
Et même quand tout le monde a perdu espoir en toi
Et je sais pertinemment que tout le monde a perdu espoir en moi
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si...
Même si...
Même si...
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si tout le monde a perdu espoir en toi...
Même si...
Même si...
Le plâtre s'effrite quand je dis que
Je n'ai plus la force de vouloir quoi que ce soit
Le plafond brûle, le grenier, la pile de disques, la fleur, le style des instants, arrêtez
Parce que le destin se vante, il a détruit ma maison, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Le plâtre s'effrite quand je dis que
Je n'ai plus la force de vouloir quoi que ce soit
Le plafond brûle, le grenier, la pile de disques, la fleur, le style des instants, arrêtez
Parce que le destin se vante, il a détruit ma maison, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte
Ça ne me fait pas mal, honte, honte