Текст и перевод песни Sattar - Marssiyeh

Marssiyeh

غربت عمیق اندوه منو ، چاه خشک تو بیابون نداره
سردی و تاریکی زندگیمو ، هیچ شبی تو هیچ زمستون نداره
مثل شعر مرثیه ، از شب و گریه پرم
برای تموم شدن ، لحظه ها رو می شمرم

کی ستاره ی منو از آسمون ، پشت این پرده ی خاموشی کشید ؟
گلدون شیشه ای مو کی زد به سنگ ؟ کی منو به خود فراموشی کشید ؟
کاش میشد واسه خودم گریه کنم ، این قدر گریه که دل پاک بشم
سبک و پاکیزه مثل خود اشک ، زیر خاک گریه هام خاک بشم

چشمای ساکت تو رنگ شبه ، شبی که سرد و فردا نداره
شبی که باید بمیره زیر نور ، مثل اون مرگی که اما نداره
کاش یکی حرف منو باور می کرد ، کاش یکی می فهمید اندوه منو
کاش یکی تو بُهت تنهایی من ، باورش می شد غم شکستنو
مثل شعر مرثیه ، از شب و گریه پرم
برای تموم شدن ، لحظه ها رو می شمرم!

Marsiyeh

La profondeur de mon chagrin et de ma solitude n'a pas d'équivalent dans un puits sec dans le désert
La froideur et l'obscurité de ma vie, aucun soir d'hiver ne peut les égaler
Comme un chant funèbre, je suis rempli de nuit et de larmes
Je compte les instants pour qu'ils s'achèvent

Qui a arraché mon étoile du ciel, derrière ce voile de silence ?
Qui a brisé mon vase de verre contre une pierre ? Qui m'a plongé dans l'oubli ?
J'aimerais pouvoir pleurer pour moi-même, pleurer tellement que mon cœur devienne pur
Léger et pur comme mes propres larmes, me dissoudre dans la terre de mes pleurs

Tes yeux silencieux ont la couleur de la nuit, une nuit froide et sans lendemain
Une nuit qui doit mourir sous la lumière, comme une mort qui n'a pas de lendemain
J'aimerais que quelqu'un croit mes mots, j'aimerais que quelqu'un comprenne mon chagrin
J'aimerais que quelqu'un, dans la stupéfaction de ma solitude, puisse croire à la douleur de ma rupture
Comme un chant funèbre, je suis rempli de nuit et de larmes
Je compte les instants pour qu'ils s'achèvent !