Текст и перевод песни Sattar - Ravayat

Ravayat

حافظ بیا دوباره
غزل کهنه رو بر انداز

شعرم حدیث تکرار
تو بیا طرح دیگر انداز

بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم

به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
هنوزم گرم نفس هام
هنوزم سرشارم از عشق

اما وقت خوندنم نیست
اما جای موندنم نیست

مردم از این همه گفتن
شعر سرد عاشقونه

من غلام اسمیم که
تا همیشه بی نشونه

بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم

به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم

حافظ مددی کن
که دمی مانده از تو آهی
خاکم به زیر پا تا
برسم با تو تا سراهی
من یه رودم
یه رود به سد نشسته
تن پاک و خسته ام
توی دست این صخره ها شکسته
من یه شعرم
یه شعر بلند پرواز
رها می شدم اگه
گم نمی شدم توی شهر آواز

بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم

به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم

Ravayat

Hafiz, come again
Intone the old ghazal

My poetry is a discourse of repetition
You, propose a different plan

Come, let's sip once again from the fountain of ghazal
Let's cast off old sorrows, donning new resolves and garments

Let's forge a dagger from ink and pen to avenge the heart
Let's charge into the heart of grief with a hundred armies of ghazals
My breath is still warm
I am still brimming with love

But it is not the time to sing
But it is not the place to stay

I am weary of all this talk
Cold, romantic poetry

I am a slave to the name
That will remain forever unknown

Come, let's sip once again from the fountain of ghazal
Let's cast off old sorrows, donning new resolves and garments

Let's forge a dagger from ink and pen to avenge the heart
Let's charge into the heart of grief with a hundred armies of ghazals

Hafiz, help me
For a moment remains, a sigh from you
My soul beneath your feet
That I may reach you
I am a river
A river dammed
My pure and weary body
Broken in the hands of these rocks
I am a poem
A soaring poem
I would be free
I would not be lost in the city of song

Come, let's sip once again from the fountain of ghazal
Let's cast off old sorrows, donning new resolves and garments

Let's forge a dagger from ink and pen to avenge the heart
Let's charge into the heart of grief with a hundred armies of ghazals