Текст и перевод песни Sehabe - Yüzüstü

Yüzüstü

Hayat toz pembe olsa kesin renk körü olurdum
Doktor bana bakıp eserinle gurur duy
Güzel cümleler bekleme büyülenip
Ben yalan söyleyecek kadar büyümedim

22'sine kadar iyi biriydim
Sonradan öldüm
Ama iyi biriydim
Fazla abartıyorlar nefes almayı falan
"Nasılsın?" dediler...
Dedim: "İyi bilirdim"

Hepinizden daha içten gülerdim oysa
Benim suçum yok siyahtan saklanamıyorsam
Bi' şey di'cem ama
Mutluluk muazzamdır bitinceye kadar!

Yarın geç olacak bugün gülmemiz gerekir!
Bugün gülmüyorsak, kesin dün kalp temizledik
Hayat basitti ellerimden tutmasaydı
Keşke mutlu etmeyi unutmasaydım...

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Beni unutmak akıl işi değildi
Bu yüzden hep delileri sevdim

Artık bana dokunan her yeri yaktım
Kabul etmem gerekir berbattım
Kötü biri olduk biz de özleyip
Artık beddualarındaki gizli özneyim...

Dürüsttüm, doğruydum, hoşa gittim
Emekleri, umutları boşa gitti
Sevgi denen illet yüzümü güldürmedi
Ben de kimsenin yüzünü güldürmedim

Ben bir dala tutundum, o dal kırıldı
Ağaç bana niye küstün anlamadım?
Ben bi' ağaç yüzünden gidip tüm ormanı yaktım
Bu şair bu şiirinden utanmakta haklı

"Dertlisin kederi bırak" diyorlar
Bıraksalar güleceğim, bırakmıyorlar
Kurşun değilim öyle bakma
Kurusıkıdır kalbim atmıyo' bak...

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Beni unutmak akıl işi değildi
Bu yüzden hep delileri sevdim

Ölüm gibi gittin ama abartmayalım
Uzun zaman oldu gökyüzüne bakmayalı
Bazen yıldızlar bile unutur yolunu
Sakın boşluğa düşme uçurumun olurum...

Öyle lanetliyim ki hatırıma ne diycen?
Hangi omuzda uyursan uyu aklına gelicem!
Ama diyemem "Ellerimi bul"
Birçok kötülüğüm dokundu en büyüğü bu...

Bunu hak etmedin ama hak edenler mutlu!
Neden kötü biriyim ben bile unuttum
Ve artık cam gibi değil kan gibiyim; parçalansam kırılmıyorum

Keşke diyebilseydim: "Gel terk edelim!"
Hala biliyorken saçının her telini...
Beni unut...
Yapamam bu dansı
Seni üzen şairler utansın!

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Beni unutmak akıl işi değildi
Bu yüzden hep delileri sevdim

Face Down

If life were rosy, I'd surely be colorblind
Doctor, look at me and be proud of your creation
Don't expect pretty words to be enchanted
I haven't grown up enough to lie

I was a good person until I was 22
Then I died
But I was a good person
They exaggerate breathing and stuff
"How are you?" they said...
I said: "I used to know well"

I used to laugh more sincerely than all of you
It's not my fault I can't hide from the darkness
I'll say something but
Happiness is tremendous until it ends!

Tomorrow will be too late, we need to laugh today!
If we're not laughing today, we must have cleaned our hearts yesterday
Life was simple if it hadn't held my hands
I wish I hadn't forgotten how to make you happy...

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
We deserved sadness, not happiness
If grief was a single cigarette, I was always a pack

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
Forgetting me wasn't a matter of reason
That's why I always loved the crazy ones

Now I burn every place that touches me
I have to admit, I was terrible
We became bad people too, longing
Now I'm the hidden subject in your curses...

I was honest, I was right, I was pleasing
Efforts, hopes went in vain
The disease called love didn't make me smile
So I didn't make anyone smile

I held onto a branch, that branch broke
I didn't understand why the tree was mad at me
Because of one tree, I went and burned the whole forest
This poet is right to be ashamed of this poem

They say, "You're troubled, let go of sorrow"
If they let go, I'll laugh, they won't let go
I'm not a bullet, don't look at me like that
My heart is dry, it's not beating, look...

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
We deserved sadness, not happiness
If grief was a single cigarette, I was always a pack

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
Forgetting me wasn't a matter of reason
That's why I always loved the crazy ones

You left like death, but let's not exaggerate
It's been a long time since I looked at the sky
Sometimes even stars forget their way
Don't fall into the void, I'll be your abyss...

I'm so damned, what can you say to my memory?
No matter whose shoulder you sleep on, I'll come to your mind!
But I can't say, "Find my hands"
Many of my evils touched you, this is the biggest one...

You didn't deserve this, but those who did are happy!
Even I forgot why I'm a bad person
And now I'm not like glass, but like blood; I don't break when I shatter

I wish I could say, "Come, let's leave!"
While I still know every strand of your hair...
Forget me...
I can't do this dance
Shame on the poets who hurt you!

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
We deserved sadness, not happiness
If grief was a single cigarette, I was always a pack

One day my father threw me into the sea, I learned to swim
Someone left me face down, I learned to grieve
Forgetting me wasn't a matter of reason
That's why I always loved the crazy ones