Текст и перевод песни Semi - Voir la Vie en Rose

Voir la Vie en Rose

Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
"Der gaat niks van u komen" daar begon het op te lijken
Jaren na elkaar heb ik mensen horen zeiken
Verantwoordelijkheid ontlopen en uiteindelijk niks bereiken
Ogen bloeddoorlopen, enkel denken aan da jweike want da jweike bood een rust, waar Ik enkel van kon dromen
Mensen lieten mij gerust, ik zweefde hoger dan de bomen
Ik zat in men eigen wereld, niemand kon tot bij mij komen
Ma men pad da werd te scheef, ik moest mezelf intomen
Want ik ging niemeer naar school, da had toch geen enkel nut
Al maanden op de dool, zoekend naar mentale rust
Ik ging van roofdier naar een prooi, geen spraken meer van fut
Ik geraakte amper uit men bed want men leven da was kut
Ik had foking slechte nachten, der werd veel te veel verwacht
Moest alle dagen blijven lachen maar ik zat door al men kracht
Vechten tegen men gedachten, ik bleef wakker heel de nacht
Ik moest die pijn leren verzachten, minder simpel dan gedacht
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
Ik wist nieens waar te beginnen want niks stond op een rij
Meer en meer shit te verdringen, leek het beste volgens mij
Maar ik was niemeer bij zinnen, alles fokt op in men brein
Ik moest door die chaos dringen ma die zat te diep in mij
Ik moest werken aan mezelf ma da kon ik toen nie zien
Droeg zoveel last op men schouders, was een emotieloos machien
Ik was blind voor al men fouten, geen een kon ik zien
Had zo veel ruzie met men ouders, deed men moeder veel verdriet
Ze zeiden "maak u geen zorgen, alles komt nog wel op orde"
Intussen zag ik problemen alleen maar groter worden
Men moeder werd een vreemde terwijl ik 10 geboden eerde die niemand op school zou leren maar bijgebracht zijn door verkeerden
Hoe ik shit heb kunnen keren zou ik eerlijk waar nie weten
Misschien was ik het beu van dagen lang te zitten spacen
Evengoed had ik niks veranderd en was ik daar gebleven
Ma als da nie was gebeurd waar zou ik staan dan in men leven?
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleurAlles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur
Alles fokt op
Alle dagen zijn een sleur
Ze zeggen "voir la vie en rose"
Ma fok da, ik haat die kleur

Seeing Life Through Rose-Colored Glasses

Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
"You'll never amount to anything" that's how it started to seem
Year after year I've heard people whine
Avoiding responsibility and ultimately achieving nothing
Bloodshot eyes, only thinking about getting high because getting high offered a peace I could only dream of
People left me alone, I soared higher than the trees
I was in my own world, no one could reach me
But my path became too crooked, I had to restrain myself
Because I wasn't going to school anymore, it was pointless
Lost for months, searching for mental peace
I went from predator to prey, no more talk of energy
I barely got out of bed because my life sucked
I had freaking bad nights, too much was expected
Had to keep laughing every day but I was through all my strength
Fighting against my thoughts, I stayed awake all night
I had to learn to ease that pain, less simple than I thought
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
I didn't even know where to start because nothing was in order
More and more shit to repress, seemed like the best option to me
But I wasn't in my right mind anymore, everything was messing with my brain
I had to push through that chaos but it was too deep inside me
I had to work on myself but I couldn't see that then
Carried so much weight on my shoulders, was an emotionless machine
I was blind to all my mistakes, I couldn't see any of them
Had so many fights with my parents, caused my mother a lot of grief
They said "don't worry, everything will work out"
Meanwhile, I saw problems only getting bigger
My mother became a stranger while I honored 10 commandments that no one would learn at school but were taught by the wrong people
How I was able to turn things around, I honestly wouldn't know
Maybe I was tired of spacing out for days on end
I could have just as easily not changed anything and stayed there
But if that hadn't happened, where would I be in my life then?
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that colorEverything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color
Everything sucks
Every day is a drag
They say "voir la vie en rose"
Screw that, I hate that color