Текст и перевод песни Sertab Erener - Mutluysan Çiçek Açarsın - Önsöz

Mutluysan Çiçek Açarsın - Önsöz

Ancak mutluyken çiçek açarsın
Meğer ne çok hikayem varmış sizlere anlatacak
Ne çok duygu, ne çok söz, ne çok dert, ne çok sevinç ve keder saklayıp
Hep içime atmışım ben
Paylaşmaya korktuğum için mi
Utandığım için mi
Ya kimse beni sevmezse diye mi
Ya da kol kırılır yen içinde kalır
Bana bunu öğrettikleri için mi bilmiyorum
Ancak kalbini iyileştirdiğin zaman
Ya da gerçekten kendin olabildiğin zaman
Cesaret edebiliyorsun oturup kendini anlatmaya
Şimdi anladım
Hayat her an, her dakika, her gün doldurur ya cebini
Biriktirdiklerin de seni şekillendirir, değiştirir
En yakınında ki biri bile sendeki değişimi ancak
Senin ürettiklerine tanık olunca anlayabilir
Üretmenin en heyecanlı ve olağanüstü tarafı da bu
İçindekileri paylaşmak
Paylaşıp çoğaltmak
Değişmek, üretmek
Bi' tür bağımlılık hali
Yenilenmek yeniden
Bi' daha bi' daha doğmak
Biz kasım gibi tüm şarkılar belli olunca
Başlamıştık stüdyo da çalışmaya
Maslak'ta Emre ile kurduğumuz stüdyo'ya
Ozan da geliyor müzik yapıyor
Şarkıları tek tek düzenlemeye çalışıyorduk ki birden
Dünyanın doğusunda bi' şehirden haberler gelmeye başladı
Bize çok uzaktı kilometrelerce uzaktı
Olanlara üzülüyorduk tabi ama
Nasılsa bizimle bir alakası yoktu
Hayat normal devam ediyordu
Sonra olay bir gibi gerçekliğini yitirmeye başladı
İnsanın aklı almıyordu
Çünkü sadece bir iki ay içinde stüdyoda ki
Boğuşmalarımız son buldu
Evlere kapandık
Yakınlarımızı kaybetmeye başladık
Emre ile tek başımıza yasaklar başlamadan eve dönerken
Bomboş yollar yürüyen maskeli tek tük insanlar görüyorduk artık
Tek motivasyonumuz ve sarılacağımız tek şey müzikti
Ve hedefimiz her şeye rağmen albümü bitirmekti
İşte ben yaşarım albümü
Pandemi'ye inat böyle kaydedildi

You Blossom When You're Happy - Preface

Yet only when you're happy do you blossom
I had so many stories to tell you
So many emotions, so many words, so many troubles, so many joys and sorrows hidden
And I've always kept them inside
Was it because I was afraid to share?
Was it because I was ashamed?
Or was it because I was afraid that no one would love me?
Or was it because I was taught that one must keep their troubles to themselves?
I don't know
But it's only when you heal your heart
Or when you can truly be yourself
That you can dare to sit back and tell your own story
I understand now
Life fills your pocket every moment, every minute, every day
And the things you collect will shape and change you
Even those closest to you can only understand the changes in you
When they witness what you've produced
That's the most exciting and extraordinary part of producing
To share what's inside you
To share and multiply
To change, to produce
A kind of addiction
To renew again
To be born again and again
Like November, when all the songs were ready
We started working in the studio
The studio I set up in Maslak with Emre
Ozan also comes and makes music
We were working on arranging the songs one by one when suddenly
We started getting news from a city in the east of the world
It was far away, miles away
Of course we were saddened by what was happening
But it didn't seem to have anything to do with us
Life went on as normal
Then, in a way, the situation began to lose its reality
It was hard to fathom
Because in just a couple of months, the
Struggles in the studio came to an end
We were confined to our homes
We started losing our loved ones
On the way home alone with Emre before the bans started
We saw empty streets and a few masked people walking
Music was our only motivation and the only thing we could hold onto
And our goal was to finish the album despite everything
Here is my album, I Live
It was recorded in defiance of the pandemic