Текст и перевод песни Sezen Aksu - Bin Dokuzyüz Kırkbeş

Bin Dokuzyüz Kırkbeş

Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar
Ve ümitleri çiçeklerden acıları tarihlerden
Senin gibi benim gibi onlar da hep insandılar
Ve sevgiye inandılar
Ve saygıya inandılar
Senin gibi benim gibi
Onlar biraz terkedilmiş
Biraz küskün çocuktular
Sanki biraz incitilmiş
Sanki yetersiz sevilmiş
Sanki utandılar kavgadan ve sustular
Öp incilenen gözyaşları
Kurusun inançlarımda
Sene bin dokuz yüz kırk beş
Onlar da hep insandılar
Ve sevgiye inandılar
Ve saygıya inandılar
Senin gibi benim gibi
Asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar
Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar

Nineteen Forty Five

Come, reach out from the ages and hold my hands so warm
Or the child in me will remain helpless like this
Children raised on anger are lonely
And their hopes are from flowers, their pains from history
They were all human, just like you, just like me
And they believed in love
And they believed in respect
Like you, like me
They were a little abandoned
A little resentful, little children
As if a little hurt
As if they were loved less
As if ashamed of the fight, they fell silent
Kiss the wounded tears
May my beliefs dry up
The year is nineteen forty five
They were all human
And they believed in love
And they believed in respect
Like you, like me
Reach out from the ages and hold my hands so warm
Or the child in me will remain helpless like this
Children raised on anger are lonely
Come, reach out from the ages and hold my hands so warm
Or the child in me will remain helpless like this
Children raised on anger are lonely