Текст и перевод песни Sezgin Uvaç - Belki Bir Gün

Belki Bir Gün

Ben hırsımla büyüdüğümden dolayı gülemedim
Evet anne haklısın kendimi değil sizleride güldüremedim
Yazdığım onlarca parçaya bak hepsinde göz yaşı
Bana ihanetin en sağlamını yapan kanımı taşıyan adamdı
Şimdi dört duvar arasında hırsıyla kalan biri var
Her gece hırsından sayfalar karalayan bir adam var
Şimdi on dokuz yaşındayım fakat sorsan elli yaşındayım
Hırsım yaşımdanda büyük şimdi söyle ne yapmalıyım
Farkettiğim şeylerden biri hırsımın fazla olması
Ve hırsım bu kadar büyürken kimse engel olmadı
Yakında hırsımı yok edicem anne hayal'le birlikte
Öyle biri olucam ki beni sen bile tanıyamıcaksın anne
Ben hırsımla bu yaşıma gelirken kimse engel olmadı
Hırsımı yenip hayal'i öldürürkende engel olmasın
Namlumda durup paslanan bir kurşunum vardı anne
Acaba o kurşun patlar mı hayal'in beyninde
Keşke patlasa patlasada bir daha hayal olmasa
Belki dinleyenler üzülüp ağlayacak bu şarkıda
Çünkü bu şarkı dinleyen insanlara son parça
Belki bir gün yeniden çıkıp gelirim musallaya
Yine gecenin üçüne dörtüne kadar yazarım
Koray'a derim gönder beat'i yiğit açar o zaman mix'i
Bu sefer ağlamam anne çünkü hırsımı yenmiş olurum
Bu sefer ağlatmam anne çünkü bambaşka okurum
Şimdi geçmişe dönüp bakıyorum ben neler yapmışım
Değmeden bir sürü karaktersiz için neler yazmışım
Sizleri ağlatmışım hatta kendim bile ağlamışım
Bağırıp çağırırken ses tellerimi bile harcamışım
Ben bu yerlere gelmek için çocukluğumu yok saymışım
Zamanın evvelinde bir kalpsize gençliğimi kaptırmışım
Şimdi yanımda sol yanımda tam da buramda
Kalan bir kadın var sakın sorma anlatamam usta
Ben onu her parçada yazdım ve anlattım
Onun aşkı denizlerden bile büyüktü şimdi farkına vardım
Ben yazıyorum diye belki kızıyor belki darılıyor
Fakat bu yazdığım son parça ve o farkına varamıyor
Eminim bu şarkıdan sonra farkına varacak
Ve belki hayal'i herkesten bile daha çok özleyecek
Ama hayal'i gelmeyecek ve boşuna olucak özlemesi
Ve belki yalvarıp yakaracak ama dönmeyecek hayal'i
Çünkü hayal bile gitmek istiyor bu şehirden uzaklara
Oysa ne güzel planlar vardı hayal'in kafasında
Onlardan birisiydi askerden sonra bile devam etmek
Ama gel gör ki kimse istemiyor artık hayal'i görmek
Ben sizlere hırsımı görmeyin diye hayal'i gösterdim
Ama siz onu bile yok edip hırsımı görmek istediniz
Fakat bir işe yaramadı çünkü hırsımda ölecek hayalle
Lütfen beni affet çünkü bu son parça anne
Dediğim gibi bu son parça be anne
Acaba bir daha bu hevesle gelirmiyim bu yerlere
Eminim gelmem anne ben gelsemde hayal gelmez
Çünkü hayal'i bile kimse istemiyor artık
Kendinize dikkat edin allaha emanetsiniz
Kapat kaydı yiğitim bir daha açmamak üzere
Hadi benden bu kadar

Maybe One Day

I couldn't smile because I grew up with ambition.
Yes, mom, you're right, I couldn't make you laugh either.
Look at the dozens of songs I wrote, all of them are filled with tears.
The man who betrayed me the most was the one who carried my blood.
Now there's someone stuck between four walls with his ambition.
There's a man who blackens pages every night because of his ambition.
I'm nineteen now, but if you ask me, I feel fifty.
My ambition is bigger than my age, so what should I do now?
One thing I realized is that my ambition is excessive.
And no one stopped my ambition from growing so big.
Soon, I'll destroy my ambition, mom, along with my dream.
I'll become someone you won't even recognize, mom.
No one stopped my ambition from reaching this age.
Don't try to stop me from overcoming my ambition and killing my dream.
I had a bullet in my holster that was rusting, mom.
Will that bullet explode in my dream's brain?
I wish it would, and then it wouldn't be a dream anymore.
Maybe the listeners will be sad and cry during this song.
Because this song is the last one for the listeners.
Maybe one day I'll come back to the mosque.
I'll write again until three or four in the morning.
I'll tell Koray to send the beat, and then Yiğit will open the mix.
This time I won't cry, mom, because I'll have overcome my ambition.
This time I won't make you cry, mom, because I'll read differently.
Now, I look back and see what I've done.
I've written so much for so many characterless people without touching them.
I made you cry, and even I cried myself.
I even lost my voice while shouting.
I ignored my childhood to get to this place.
I lost my youth to a heartless person before its time.
Now there's a woman left next to me, right here.
Don't ask, I can't explain, master.
I wrote about her in every song and told her story.
Her love was even bigger than the seas, now I realize.
Maybe she's angry, maybe she's upset because I write about her.
But this is the last song I'm writing, and she doesn't realize it.
I'm sure she'll realize it after this song.
And maybe she'll miss the dream more than anyone else.
But the dream won't come, and her longing will be in vain.
And maybe she'll beg and plead, but the dream won't return.
Because even the dream wants to leave, far away from this city.
What beautiful plans the dream had in his mind.
One of them was to continue even after the military.
But as it turns out, no one wants to see the dream anymore.
I showed you the dream so you wouldn't see my ambition.
But you wanted to destroy even him and see my ambition.
But it didn't work, because my ambition will die with the dream.
Please forgive me, because this is the last song, mom.
Like I said, this is the last song, mom.
Will I ever come back to these places with this enthusiasm?
I'm sure I won't, mom. Even if I come back, the dream won't.
Because no one wants the dream anymore.
Take care of yourselves, you're in God's hands.
Turn off the recording, my friend, never to turn it on again.
That's all from me.