Текст и перевод песни Shahin Najafi feat. Hamed Nikpay - Aman

Aman

به گود چشم سیاهش
به خون توی نگاهش
به آن دو ماهی قرمز
میان عمق دو چاهش
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم
به او که معنی دوریست
که انتهای صبوریست
به خنده هاش که زوریست
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم
امان از آن شب وحشت
امان از این همه دوری
از این تنفس در مرگ
عذاب زنده به گوری
به هیچ راه پس و پیش
به درد بیشتر از پیش
به آن دو چشم دهاتیش
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم
به ساق و سایش ارّه
به جیغ او ته درّه
به مرگ ذرّه به ذرّه
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم
به روی و موی سپیدش
به اشک و تاری دیدش
به کور سوی امیدش
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم
امان از آن شب وحشت
امان از این همه دوری
از این تنفس در مرگ
عذاب زنده به گوری
به هیچ راه پس و پیش
به درد بیشتر از پیش
به آن دو چشم دهاتیش
نگاه کردم و گریه
امان نداد بمانم

Aman

Into the well of her dark eyes
Into the blood of her gaze
To those two scarlet fish
Amidst the depth of her wells
I looked and I wept
She grants me no respite to stay
To her who embodies distance
Who is the end of all patience
To her forced laughter
I looked and I wept
She grants me no respite to stay
Alas, that night of terror
Alas, this unbearable separation
This breathing in the face of death
The torment of a living burial
There is no path forward or back
Only the agony grows
To those two rustic eyes of hers
I looked and I wept
She grants me no respite to stay
To the screech and wail of the saw
To her scream echoing in the ravine
To her slow and agonizing death
I looked and I wept
She grants me no respite to stay
To her pale and aged face
To her tear-blurred vision
To the feeble glimmer of her hope
I looked and I wept
She grants me no respite to stay
Alas, that night of terror
Alas, this unbearable separation
This breathing in the face of death
The torment of a living burial
There is no path forward or back
Only the agony grows
To those two rustic eyes of hers
I looked and I wept
She grants me no respite to stay