Deyar (Folk Version) - Shahram Shabpareh перевод на немецкий

Deyar (Folk Version)

این قصه قصه یک کوچه دلتنگه
که تو شهرش برادر با برادر می جنگه
اون دیگه رفتو بريد از وطنش
اما اما شمشیر کهنه آويخته به دیوار
یاد خون که نمیره از سرش یاد (دیار)

من به چشم خويشتن دیدم نگارم میرود
سرخی رخسارم از دنبال یارم میرود

من گرفتارم به طوفان در دل دريای عشق
یار من با کشتی نوح از کنارم میرود

وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم
ای وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم

آخه من به کی بگم از این قلب شکسته ام
چی بخونم دیگه من با این صدای خسته ام

دل من پر میکشه به اون دیار و شهرم
چه کنم عاشقمو عهدمو اونجا بسته ام

وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم
ای وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم

ای رفیق با چشم خود مردن دیدن مشکل است
از برای مرغ پر بسته پريدن مشکل است

با تنی دردمند و خسته در کنار غم بودن
خنده یار بهر هر نا مرد شنیدن مشکل است

وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم
ای وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم

لب من میخنده افسوس پر از رنجه دلم
صدای ناله و گريه شده آهنگ دلم

دلم از غم گرفته میخوام فرياد بزنم
به خدا برای ایرون قشنگ تنگ دلم

وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت فقط خدا رو دارم
ای وای که چه حالی دارم،هوای دیارو دارم
تو این دیار غربت
فقط خدا رو دارم
چه روزگاری دارم

خودم اینجا دلم اونجا توی شهر مهربونم
غم و غصه خونه کرده توی مغز استخونم
اگه من آواز میخونم،نه که من آوازه خونم
این درد منه بیائید با هم باشیم این حرف منه

وای که چه حالی دارم هوای دیارو دارم
تو این دیار غربتفقط خدا رو دارم

Heimat (Folk-Version)

Dies ist die Geschichte einer sehnsüchtigen Gasse
in deren Stadt Bruder gegen Bruder kämpft
Er ging fort, riss sich los von seiner Heimat
Aber, aber das alte Schwert hängt an der Wand
Die Erinnerung an Blut weicht nicht aus seinem Sinn, die Erinnerung an (die Heimat)

Ich sah mit eigenen Augen, wie meine Liebste geht
Die Röte meiner Wangen verblasst, meiner Liebsten nach

Ich bin gefangen im Sturm im Herzen des Meeres der Liebe
Meine Liebste fährt mit Noahs Arche an mir vorbei

Oh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott
Oh weh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott

Ach, wem soll ich von meinem gebrochenen Herzen erzählen?
Was soll ich noch singen mit dieser müden Stimme?

Mein Herz fliegt dorthin, zu jener Heimat und meiner Stadt
Was soll ich tun, ich bin verliebt und habe dort mein Versprechen gegeben

Oh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott
Oh weh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott

Oh Freund, mit eigenen Augen das Sterben zu sehen ist schwer
Für einen Vogel mit gebundenen Flügeln ist das Fliegen schwer

Mit einem schmerzenden und müden Körper neben dem Kummer zu sein
Das Lachen der Liebsten für jeden Unwürdigen zu hören, ist schwer

Oh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott
Oh weh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott

Meine Lippen lächeln, doch ach, mein Herz ist voller Leid
Der Klang von Klagen und Weinen ist zur Melodie meines Herzens geworden

Mein Herz ist voller Kummer, ich möchte schreien
Bei Gott, mein Herz sehnt sich nach dem schönen Iran

Oh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott
Oh weh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land
habe ich nur Gott
Was für Zeiten ich erlebe

Ich selbst bin hier, mein Herz ist dort in meiner lieben Stadt
Kummer und Sorge haben sich eingenistet bis ins Mark meiner Knochen
Wenn ich singe, ist das nicht, weil ich ein Sänger bin
Dies ist mein Schmerz, kommt, lasst uns zusammen sein, das ist meine Botschaft

Oh, wie ich mich fühle, ich sehne mich nach der Heimat
In diesem fremden Land habe ich nur Gott