Текст и перевод песни Shahram Shabpareh - Zemestaane Akhar

یادم میاد, یادم میاد, شب سرد زمستون
ما با هم می رفتیم تو خلوت خیابون
تو نم نم های بارون ما با چشای گریون
زیر لب میگفتیم, لعنت به این زمستون

یادم میاد, یادم میاد, یه روز و روزگاری
واسه هم مینوشتیم رو درختا یادگاری
همه درختا رو بریدن, همه شاخه هاشو چیدن
با جدایی بین ما, نفسی راحت کشیدن

یه شبی سرد وسیاه بود آسمون بدون ماه بود
روزگار با عشق ما یه رفیق نیمه راه بود
رفتی دنیا بی وفا شد, زندگی دشمن ما شد
قصه تلخ عشق ما, قصه عشق عاشقا شد

یادم میاد, یادم میاد, بیداری های شبونه
واسه هم می نوشتیم, نامه های عاشقونه
دلامون خونه درده, زندگی تاریک وسرده
ای وای, وای بر ما, اون روزا دیگه بر نمیگرده
نه دیگه بر نمیگرده

عجب شبی بود شب آخر, شبی که رفتی سفر
شبی که یادم نمیره, صد دفعه مردم تا سحر

یادم میاد شب آخر رو, بسته بودم پشت در رو
بهت میگفتم که نرو, فراموش کن این سفر رو

عجب شبی بود شب آخر, شبی که رفتی سفر
شبی که یادم نمیره, صد دفعه مردم تا سحر

یادم میاد شب آخر رو, بسته بودم من پشت در رو
بهت میگفتم که نرو, فراموش کن این سفر رو

یادم میاد, یادم میاد, شب سرد زمستون
ما با هم می رفتیم تو خلوت خیابون
تو نم نم های بارون ما با چشای گریون
زیر لب میگفتیم, لعنت به این زمستون
لعنت به این زمستون

Я помню, я помню холодную зимнюю ночь.
Мы вместе гуляли по пустынным улицам.
Ты окропляешь наш дождь глазами Гериона.
Мы пробормотали: "к черту эту зиму!"

Я помню, я помню, один день и один раз.
Мы писали друг для друга на деревьях.
Они срубили все деревья, они сорвали все ветви.
В разлуке между нами дыши спокойно.

Это была холодная ночь, мы были без Луны.
Дни нашей любви прошли наполовину.
Ты оставил мир неверным, жизнь стала нашим врагом.
Наши горькие истории любви, истории любви были любовниками.

Я помню, я помню ночные пробуждения.
Мы писали любовные письма.
Даламун-это дом, темная жизнь и тьма.
О, горе нам, те дни не вернутся.
Нет, он не вернется.

Какая чудесная ночь, ночь, когда ты отправился в путешествие!
Ночь, которую я не могу вспомнить, сто раз люди до рассвета.

Я помню ночь, когда я закрыл заднюю дверь.
Я же говорил тебе не уезжать, забудь об этой поездке.

Какая чудесная ночь, ночь, когда ты отправился в путешествие!
Ночь, которую я не могу вспомнить, сто раз люди до рассвета.

Я помню ночь, когда я закрыл заднюю дверь.
Я же говорил тебе не уходить, забудь об этой поездке.

Я помню, я помню холодную зимнюю ночь.
Мы вместе гуляли по пустынным улицам.
Ты окропляешь наш дождь глазами Гериона.
Мы пробормотали: "к черту эту зиму!"
К черту эту зиму