Текст и перевод песни Shahram Solati - Pashimooni

Pashimooni

برای دیدن تهرون دلم تنگه
اخه هیچجا مثه تهرون نمیمونه
اخه دور از وطن بودن برام مرگه
خدا این غصه رو هیشکی نمیدونه
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

باز دل دیونه میخواد به شهر عشق سربزنه
تو کوچه های خاطره خونه ها رو در بزنه
بخونه از گذشته ها به یاد ایام قدیم
مستو خراباتی دلم
به سیم اخر بزنه
به سیم اخر بزنه
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

برای دیدن تهرون دلم تنگه
اخه هیچجا مثه تهرون نمیمونه
اخه دور از وطن بودن برام مرگه
خدا این غصه رو هیشکی نمیدونه
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

باز دل دیونه میخواد به شهر عشق سربزنه
تو کوچه های خاطره خونه ها رو در بزنه
بخونه از گذشته ها به یاد ایام قدیم
مستو خراباتی دلم
به سیم اخر بزنه
به سیم اخر بزنه
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی
تاکی خدا بیسامونی
دربدری پریشونی
فریاد وامسلمونی اخرشم پشیمونی

Раскаяние

Я скучаю по Тегерану,
Ведь нет места, похожего на него.
Быть вдали от родины для меня - смерть,
Боже, никто не знает эту печаль.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.

Снова мое безумное сердце хочет заглянуть в город любви,
Пройтись по улочкам памяти, постучать в двери домов,
Спеть о прошлом, вспоминая былые времена.
Мое сердце, опьяненное и безумное,
Хочет дойти до предела,
Дойти до предела.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.

Я скучаю по Тегерану,
Ведь нет места, похожего на него.
Быть вдали от родины для меня - смерть,
Боже, никто не знает эту печаль.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.

Снова мое безумное сердце хочет заглянуть в город любви,
Пройтись по улочкам памяти, постучать в двери домов,
Спеть о прошлом, вспоминая былые времена.
Мое сердце, опьяненное и безумное,
Хочет дойти до предела,
Дойти до предела.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.

Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.

Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.
Доколе, Боже, эта разруха,
Бездомность, смятение,
Крик заблудшей души, и в конце - раскаяние.