Текст и перевод песни Shayea - Hameye Man

Hameye Man

چقدر بزرگ شدی خواهری
چقدر درست بزرگ شدی خواهری
مثل پنجه ی افتاب میمونیو
من با دلم تو کوچه گرگ شدیم خواهری
اندازه همه شبا شمعتم
آبو نون چیه قده هوا لنگتم
دستات سرد باشه اراده کنی
یک ساعت بهم وقت بدی برات گرمه شهر
ببخش منو باد کوچه برد
همه جا جزء خونه برام مثل خونه شد
اما تو دیگه مامانو جا نذار
جلو چشماش برگ بده و شکوفه کن
یادت نره دختر خونه
مهلت موندنت مهلتمونه
فقط یه شب اگه بی محلی کنی
شاید خدا داشتو به صبح نرسونه
نه تو غصه ی چیزیرو نخور
دلت از هرچیگرفت غریبی نکن
تا وقتی من زندم
هر کجا پاتو گذاشتی بده جلو سینتو
توی اتاق بغلیت
هنوز یه مرد مچاله هست
که اگه لبخند نزنی
با خودش بهم میخوره معاملش

تورو که دیگه خودم انتخاب کردم
منه تنهای بدونه تو بودم
به دلم یاد داده بودم بمونه تو خونش
گفتم هرکی اومد بگو بره بگو نه
ببین چه چشمایی داری که به چشم اومد
انگار تا اون موقع جات خالی بود
انگار دنیام همون جایه تو وایسادی بود
انگار ایندفه دله ماهم بازی بودو
یکی پیدا شد خاکی شه تو خاک بازیمون
نمیدونم چی نگهت داشت
چی تو منه دست خالی دیدی که دلت خواست
الان که همه پی چک سفید امضان
تو واس خاطره چی موندی اینجا!؟
صدامو میارم پایین چشم
ما دیگه لنگ شماییم چشم
ولی از همه ی این شهر هرکی بپادت
بش حال بدم جونش بشه جایزش
تو جات همین بغله بگو خوب
هیچی غیره اینو نمیفهمش بگو خوب
حوصله نمیکنم خیلی بخوان هی
جلوت مزه بریزن همه بگو خوب
یه بار میگمو دیگه نه
شما تکون نمیخوری از پیشه من
حالا بد یا خوب هرچی پیش اومد
پیر میشیم بیخه ریشه هم

مامان نگاه کن منو
یه دقه ببین این ورو
چی بگم خوب حق داری دیگه
یه دردم برات رو دردای دیگه
دونه سفیدای تو موهات منم
اشکای سرازیره تو دعات منم
یه عمر خستگیه تو پاهات منم
نبودم اما تو رو داد زدم
تو هر لحظم که به مو رسیدم
یه روزایی دلم هوسه خونه می کرد
می خواستم بیام ببینمت جون بگیرم
نشد اما یه بار حس کنم رو سفیدم
چقدر لازمم بودی
رویه ماهتو منو یه چای معمولی
نگاه به هارتو پورتام نکن
تو اراده کن تا برات پا بچسبونیم
تو بخواه من بمیرم برات
ولی نگو بگم که چیزی نمیگم الان
فقط همین که خیلی دست تنهام
فقط همین که خیلی از شبا
خواستم شهرو بگردونمت
خواستم فقط بخندونمت
خواستم وقتی میام خونه
حس کنی یه مرد اومده

Hameye Man

Tu as tellement grandi, ma sœur
Tu as tellement bien grandi, ma sœur
Tu ressembles à une flamme du soleil
Avec mon cœur, nous sommes devenus des loups dans la rue, ma sœur
Tu es comme une bougie aussi grande que toutes les nuits
L'eau et le pain, c'est quoi, ta taille dépasse le ciel
Tes mains sont froides, si tu le veux
Une heure de ton temps me suffirait pour réchauffer la ville
Pardonnez-moi, le vent de la rue m'a emporté
Partout, sauf à la maison, c'est devenu comme la maison pour moi
Mais toi, ne laisse pas maman de côté
Reviens devant ses yeux et épanouis-toi
N'oublie pas, ma fille
Le temps que tu restes, c'est notre temps
Si tu me délaisses ne serait-ce qu'une nuit
Peut-être que Dieu ne te laissera pas atteindre le matin
Ne t'inquiète de rien
Si ton cœur est envahi par la tristesse, ne te sens pas étrangère
Tant que je suis vivant
Où que tu poses ton pied, mets ton cœur en avant
Dans la pièce à côté de toi
Il y a toujours un homme écrasé
S'il ne te voit pas sourire
Il y a un problème avec son affaire

Je t'ai choisie, toi
J'étais un solitaire sans toi
J'avais dit à mon cœur de rester chez lui
J'avais dit à quiconque viendrait de partir, de dire non
Regarde tes yeux, ils ont attiré l'attention
C'est comme si ta place était vide jusqu'à présent
C'est comme si mon monde t'attendait
C'est comme si cette fois, c'était le cœur qui jouait
Quelqu'un est apparu pour s'enfoncer dans notre terre de jeu
Je ne sais pas ce qui t'a retenue
Qu'est-ce que tu as vu en moi, un homme à mains vides, qui t'a plu
Maintenant, tout le monde est à la poursuite de la signature sur un chèque blanc
Toi, pour quel souvenir es-tu restée ici ?
Je baisse la voix, vois
Nous avons besoin de toi, vois
Mais si quelqu'un de cette ville t'attaque
Je lui souhaite la mort, que sa vie soit son prix
Ta place est ici, à côté de moi, dis-le bien
Rien d'autre ne le comprend, dis-le bien
Je n'ai pas envie qu'ils te flattent
Ils te flattent devant toi, dis-le bien
Je le dis une fois, pas plus
Tu ne bouges pas d'ici, de près de moi
Maintenant, que ce soit bon ou mauvais, quoi qu'il arrive
Nous vieillirons ensemble, enracinés

Maman, regarde-moi
Regarde-moi une minute
Que puis-je dire ? Tu as raison
Une de mes douleurs, parmi d'autres
Les cheveux blancs de ta tête, c'est moi
Les larmes qui coulent dans tes prières, c'est moi
Une vie de fatigue dans tes jambes, c'est moi
Je n'étais pas là, mais je t'ai donnée
À chaque instant où je suis arrivé aux cheveux gris
Certains jours, j'avais envie de rentrer à la maison
Je voulais venir te voir, reprendre des forces
Je n'y suis pas arrivé, mais une fois, je me suis senti fier
Combien j'avais besoin de toi
Ton visage, moi et un thé ordinaire
Ne me regarde pas comme ça
Tu décides, et nous trouverons un moyen de t'aider
Tu le souhaites, je meurs pour toi
Mais ne me demande pas de dire ce que je ne dirai pas maintenant
Simplement, je suis très seul
Simplement, tant de nuits
Je voulais te faire visiter la ville
Je voulais juste te faire rire
Je voulais que quand j'arrive à la maison
Tu sentes qu'un homme est rentré