Bote Sangi - Shohreh перевод на немецкий

Bote Sangi

اگرچه قرعه ی فالت
زد و آخر به نامم خودرد
ولی اون حادثه اون روز
تموم تازگیمو برد
اگرچه باغ دست تو
به ذهنم بوی گل آموخت
ولی با تو فقط با تو
تموم برگ و بارم سوخت

همیشه علت خواستن
دلیل پوچی من شد
شکست از دیگری بد نیست
چه سنگینه شکست از خود
تو مرگ قلبمو خواستی
رسید اون لحظه ی موعود
تو اون روزی که عشق تو
فراسویش غروبی بود

اگر بعد از تو سهم من
همین آیینه است ای مرد
ولی حتی گریز از تو
در این آیینه محوم کرد
عبور عشق تو در دل
کشیده طرح دلتنگی
به غیر از مسخ من با من
چه کردی ای بت سنگی
چه کردی ای بت سنگی

اگرچه قرعه ی فالت
زد و آخر به نامم خودرد
ولی اون حادثه اون روز
تموم تازگیمو برد
اگرچه باغ دست تو
به ذهنم بوی گل آموخت
ولی با تو فقط با تو
تموم برگ و بارم سوخت

همیشه علت خواستن
دلیل پوچی من شد
شکست از دیگری بد نیست
چه سنگینه شکست از خود
تو مرگ قلبمو خواستی
رسید اون لحظه ی موعود
تو اون روزی که عشق تو
فراسویش غروبی بود

اگر بعد از تو سهم من
همین آیینه است ای مرد
ولی حتی گریز از تو
در این آیینه محوم کرد
عبور عشق تو در دل
کشیده طرح دلتنگی
به غیر از مسخ من با من
چه کردی ای بت سنگی
چه کردی ای بت سنگی

Steinernes Idol

Obwohl das Los deines Schicksals fiel
und schließlich meinen Namen traf,
hat jener Vorfall, jener Tag
all meine Frische mit sich fortgerissen.
Obwohl der Garten deiner Hand
meinen Geist den Duft der Blumen lehrte,
verbrannte doch, mit dir, nur mit dir,
all mein Laub und meine Pracht.

Stets war der Grund des Wollens
der Grund meiner Leere.
Eine Niederlage durch einen anderen ist nicht schlimm,
doch wie schwer wiegt die Niederlage durch sich selbst.
Du wolltest den Tod meines Herzens,
und jener verheißene Augenblick kam,
an jenem Tag, als deine Liebe
einen Sonnenuntergang in sich barg.

Wenn nach dir mein Anteil
nur dieser Spiegel ist, oh Mann,
so hat mich doch selbst die Flucht vor dir
in diesem Spiegel ausgelöscht.
Der Durchzug deiner Liebe im Herzen
hat das Bild der Sehnsucht gezeichnet.
Was hast du, außer meiner Versteinerung, mit mir gemacht,
oh du steinernes Idol?
Was hast du mit mir gemacht, oh steinernes Idol?

Obwohl das Los deines Schicksals fiel
und schließlich meinen Namen traf,
hat jener Vorfall, jener Tag
all meine Frische mit sich fortgerissen.
Obwohl der Garten deiner Hand
meinen Geist den Duft der Blumen lehrte,
verbrannte doch, mit dir, nur mit dir,
all mein Laub und meine Pracht.

Stets war der Grund des Wollens
der Grund meiner Leere.
Eine Niederlage durch einen anderen ist nicht schlimm,
doch wie schwer wiegt die Niederlage durch sich selbst.
Du wolltest den Tod meines Herzens,
und jener verheißene Augenblick kam,
an jenem Tag, als deine Liebe
einen Sonnenuntergang in sich barg.

Wenn nach dir mein Anteil
nur dieser Spiegel ist, oh Mann,
so hat mich doch selbst die Flucht vor dir
in diesem Spiegel ausgelöscht.
Der Durchzug deiner Liebe im Herzen
hat das Bild der Sehnsucht gezeichnet.
Was hast du, außer meiner Versteinerung, mit mir gemacht,
oh du steinernes Idol?
Was hast du mit mir gemacht, oh steinernes Idol?