Текст и перевод песни Siavash Ghomayshi - Tehran

Tehran

منو تهران منو دلشوره های ناتمومش
منو تهران و بغض آسمونش
منو تهران منو افسردگی های همیشه
منو دردی که رو لب هام میشه
منو تهران منو اندوه آه شعر
منو تهران منو بارون ماه مهر
منو تهران و بغض این ترانه
منو قحطی شعر عاشقانه
منو تهران و این زخم دمادم
منو تهران و اندوه صد آدم
منو تهران و اشکای پیاپی
منو اندوه منو این غصه تا کی
منو اندوه منو این غصه تا کی
منو تهران منو دلشوره های ناتمومش
منو تهران و بغض آسمونش
منو تهران منو افسردگی های همیشه
منو دردی که رو لب هام میشه
منو تهران منو اندوه آه شعر
منو تهران منو بارون ماه مهر
منو تهران و بغض این ترانه
منو قحطی شعر عاشقانه
منو تهران و این زخم دمادم
منو تهران و اندوه صد آدم
منو تهران و اشکای پیاپی
منو اندوه منو این غصه تا کی
منو اندوه منو این غصه تا کی

Téhéran

Moi et Téhéran, moi et ses angoisses inachevées
Moi et Téhéran, et la tristesse de son ciel
Moi et Téhéran, moi et sa dépression éternelle
Moi et la douleur qui se pose sur mes lèvres
Moi et Téhéran, moi et la tristesse du soupir de la poésie
Moi et Téhéran, moi et la pluie du mois de Mehr
Moi et Téhéran, et la tristesse de ce chant
Moi et la famine de poésie amoureuse
Moi et Téhéran, et cette blessure qui ne cesse
Moi et Téhéran, et la tristesse de cent âmes
Moi et Téhéran, et ces larmes incessantes
Moi et la tristesse, moi et ce chagrin, jusqu’à quand ?
Moi et la tristesse, moi et ce chagrin, jusqu’à quand ?
Moi et Téhéran, moi et ses angoisses inachevées
Moi et Téhéran, et la tristesse de son ciel
Moi et Téhéran, moi et sa dépression éternelle
Moi et la douleur qui se pose sur mes lèvres
Moi et Téhéran, moi et la tristesse du soupir de la poésie
Moi et Téhéran, moi et la pluie du mois de Mehr
Moi et Téhéran, et la tristesse de ce chant
Moi et la famine de poésie amoureuse
Moi et Téhéran, et cette blessure qui ne cesse
Moi et Téhéran, et la tristesse de cent âmes
Moi et Téhéran, et ces larmes incessantes
Moi et la tristesse, moi et ce chagrin, jusqu’à quand ?
Moi et la tristesse, moi et ce chagrin, jusqu’à quand ?