Текст и перевод песни Şiirbaz - Büyüten Acılar

Büyüten Acılar

Bi′ beddûa taşır sırtı, uykularını yırtar annesi
Hayatı bir resim, her adım fırça darbesi
Sayın ressam biraz suskun
Gizemlidir ortaya çıkmamış bi' sır kadar sesi

Günlerden Şubat bugün, yıl Pazartesi
Artık kaldırmıyor takvimlere
"Güneşin doğuşuna şahit oldum" dedi kim bilir kaç bin kere
Ve vazgeçtim dün evimden

Geçmek gibiydi bir esir kapında ölüm tünelinden
Sanki çalındım bi′ anda bi' yere ait olma hünerimden
Kayıp gitti gün elimden
İmkansız gülebilmem

Aklında hep şu tren sesi
Omzunda kirli bir el bezi
Elinde tam ortasından kеsilmiş bir fotoğraf
Ve zordu direnmesi

Günlеr silinir gider
Dünler birikir durur
Anılar büyütür seni
Yangınlarda

Yüzler silinir gider
Dünler birikir durur
Acılar büyütür seni
Kendine dargınsan da

Şu yağmur damlaları terapistim
Kendi yarattığım bi' zindanda ben hapistim
Biraz yol yorgunuyum, paçamda galaksinin kiri
Göğsümde uzanırken hay aksinin biri

Aynalar emziren kadınlar
Küçük İskender′in şehri kayıp
Sözler silik, melodilerin rengi zayıf
Bense ölüm döşeğinde sample kesen J. Dilla′yım

Her kimi beslediysen onları başkalaştır
Ve deneylerine bir kobay yap
Senden daima daha da fazlasını isteyen bu arsız dünya
Tek eşli bir nimfomanyak

Zihnimin kurak bir köşesi
Yalnızken çok serap var izlediğim
Özetle, ben kiracı çocuğuyum
Evren bir duvar, yüzlerce poster asmak istediğim

Günlеr silinir gider
Dünler birikir durur
Anılar büyütür seni
Yangınlarda

Yüzler silinir gider
Dünler birikir durur
Acılar büyütür seni
Kendine dargınsan da

Growing in Pain

A curse carries your back, tearing your mother's sleep
Your life a painting, each step a brushstroke
Dear painter, a bit silent
Your voice a mystery as a secret untold

Today is February, the year is Monday
No longer marks the calendars
"I witnessed the sunrise," he said, who knows for the thousandth time
And yesterday I left my home

It was like passing a captive through the tunnel of death at your door
As if I was stolen in an instant, my skill to belong to a place
The day has been lost from my hand
It is impossible to smile

Your mind always buzzing with the train's whistle
A dirty washcloth on your shoulder
A photograph cut right through the middle in your hand
And it was hard to resist

Days are wiped away
Yesterdays accumulate
Memories grow you
In fires

Faces are wiped away
Yesterdays accumulate
Pains grow you
Even if you are angry with yourself

The raindrops are my therapist
I am a prisoner in a dungeon of my own creation
I am a little road weary, the dirt of the galaxy on my trousers
As I lay on my chest, someone else's curse

Mirrors are nursing women
Alexander the Great's city is lost
Words are faint, the color of melodies weak
But I am J. Dilla cutting samples on his deathbed

Transform whomever you have fed
And make them a subject of your experiments
This shameless world, always asking for more from you
A monogamous nymphomaniac

A dry corner of my mind
When alone, there are many mirages I watch
In short, I am a tenant's child
The universe is a wall, a wall where I want to hang hundreds of posters

Days are wiped away
Yesterdays accumulate
Memories grow you
In fires

Faces are wiped away
Yesterdays accumulate
Pains grow you
Even if you are angry with yourself