Текст и перевод песни Simone Kleinsma - Geen Applaus

Geen Applaus

Ik hoorde geen applaus
Na onze laatste scene
Ook al speelden we beter dan tevoor
We kenden onze tekst
En die klonk zonder gène
Elk woord kwam binnen
Soms is het of ik ze nu nog hoor
Ieder stuk kent z'n eigen finale
Toch kwam het eind onverwacht
Hebben wij een komedie gespeeld
Waar niemand om lacht

Want er klonk geen applaus
Toen het doek voor het laatst viel
Alles gegeven
Ik gaf mezelf toch met hart en ziel
'K heb het altijd geweten
Wilden wij het niet zien
Hopend op een reprise

Wie weet ooit een keer misschien

Maar er klonk geen applaus
In een pijnlijke stilte
Zouden wij afgaan
Zonder succes
Werd het licht gedoofd
'K heb het altijd geweten
Wilden wij het niet zien
Hopend op een reprise
Wie weet
Als het mag
Misschien

Никаких аплодисментов

Я не слышала аплодисментов
После нашей последней сцены,
Хотя мы играли лучше, чем прежде.
Мы знали текст наизусть,
И он звучал естественно,
Каждое слово проникало в душу,
Иногда мне кажется, что я слышу их до сих пор.
У каждой пьесы свой финал,
Но этот конец наступил неожиданно.
Мы сыграли комедию,
Над которой никто не смеялся.

Ведь не было аплодисментов,
Когда занавес упал в последний раз.
Я отдала всю себя,
Вложила в это душу и сердце.
Я всегда знала,
Мы просто не хотели этого видеть,
Надеясь на повторный выход на бис.

Кто знает, может быть, когда-нибудь...

Но не было аплодисментов.
В мучительной тишине
Мы уходили со сцены
Без успеха.
Свет погас.
Я всегда знала,
Мы просто не хотели этого видеть,
Надеясь на повторный выход на бис.
Кто знает,
Если можно,
Может быть...