Текст и перевод песни Siwers feat. Solka - Underdog

Underdog

Mam 34 na karku, głowę otwartą i najlepszy czas teraz
Grać chce tyle lat tu tak jak Deep Purple dopóki kręci się Ziemia
A jak robić hajs tu mam w małym palcu, autodestrukcje mam w genach
Jedynie Pan Bóg zna o mnie prawdę się nie pomylił w ocenach
Na świat muszę tu patrzeć z dużym dystansem zimnym jak Władywostok
Jak widzę tę farsę, kalka na kalce są prawie wszędzie jak hotspot
A farmazon tutaj staje się faktem wypowiedzianym po stokroć
I dajesz się ciągle złapać w pułapkę myśląc, że idziesz pod prąd

Na chłodno, nowe spojrzenie nic mi się nie pojebało
Ludzie znikają jak zaczniesz traktować ich z wzajemnością tak samo
Masz z tym problem, to twój problem ale tych ciągle ci mało
Jak ty mogłeś, ja też mogłem, chcesz możemy pójść na bok
Wszystko pozamarzało jest tylko mgła i mróz tu
Niektórzy nic nie kumają jak czegoś nie wiesz to sobie zgoogluj
Aktorzy się przewijają, chcą ze mną jechać na jednym wózku, bo
Wciąż na żyłach złota szukam tutaj pulsu

Kiedy cię nie trzyma nic, dzisiaj przed tobą ktoś zatrzasnął drzwi
Ty znowu idziesz po wiatr, w oczy sypią ci piach, nikt nie daje ci szans
I cięższy staje się twój krzyż, dziś w twym sercu zostaje po tym sznyt
Byłeś z tym sam na sam, wiesz ile jesteś wart, nic nie znaczy już strach

Robię muzykę na swoją modłę, ty łap to albo się odpierdol
To one way ticket, ej, hombre to nie gra prosta jak gameboy
Ja co weekend mam tu bombę, a w głowie kurwa mam Hebron
Mam taktykę na tę wojnę odjąć im mowę jak backdoor
Mam wiele talentów, zapas energii, a wciąż mam deficyt czasu
Wciąż memento mori, wciąż goni mnie termin, chcę wyjść z tego impasu
Wyjść bokiem z zakrętu, nachapać się pengi i wyrwać się z tego schematu
Nie mogę, bo po głowie chodzą mi bębny i sztuka dużego formatu

Doszedłem do tego etapu, muzyka stała się moją obsesją
Jest we mnie coś z psychopaty ale też jestem przy niej jak dziecko
Krążę tu jak elektron, działam pod czasu presją
Dyryguję orkiestrą jak schizofrenik-maestro
To klasyczne morderstwo na tracku w sylabach zadane słowem
Weź nie ulegaj sugestiom, bo to ja tu nadstawiam głowę
Tak jak Bisz jestem tu bestią ale nigdy nie czułem się Bogiem
Może przez to, że zawsze wolałem być Underdogiem

Kiedy cię nie trzyma nic, dzisiaj przed tobą ktoś zatrzasnął drzwi
Ty znowu idziesz po wiatr, w oczy sypią ci piach, nikt nie daje ci szans
I wciąż się staje się twój krzyż, dziś w twym sercu zostaje po tym sznyt
Byłeś z tym sam na sam, wiesz ile jesteś wart, nic nie znaczy już strach

Underdog

I'm 34, my mind is open, and now is the best time.
I've wanted to play like Deep Purple for as long as the Earth spins.
And how to make money here, I have that on my little finger. Self-destruction is in my genes.
Only God knows the truth about me. He wasn't wrong in his assessments.
I have to look at the world from a distance, cold as Vladivostok.
When I see this farce, carbon copy on carbon copy, they're almost everywhere like a hotspot.
And the farce becomes a fact, spoken a hundred times.
And you keep getting caught in a trap, thinking you're going against the grain.

Calmly, a new perspective, nothing got messed up for me.
People disappear when you start treating them with the same reciprocity.
You have a problem with that, it's your problem, but you never have enough of them.
How could you, I could too. You want, we can go to the side.
Everything has frozen, there's just fog and frost here.
Some people don't understand anything, if you don't know something, just Google it.
Actors keep coming and going, they want to ride with me on the same wagon because,
I'm still looking for the pulse of gold in my veins here.

When nothing holds you, someone slammed the door in front of you today.
You're going against the wind again, sand in your eyes, no one gives you a chance.
And your cross becomes heavier, today a mark remains in your heart after this.
You were alone with it, you know how much you're worth, fear no longer means anything.

I make music my way, you grab it or get the hell out.
It's a one-way ticket, hey, hombre, this isn't a simple game like a gameboy.
Every weekend I have a bomb here, and in my head, I have Hebron.
I have a tactic for this war, to silence them, like a backdoor.
I have many talents, a reserve of energy, and I still have a time deficit.
Still memento mori, still chasing the deadline, I want to get out of this impasse.
Get out of the corner sideways, get a lot of money and break out of this pattern.
I can't, because drums and large format art are going through my head.

I reached this stage, music became my obsession.
There's something of a psychopath in me, but I'm also like a child with it.
I roam here like an electron, working under pressure of time.
I conduct the orchestra like a schizophrenic-maestro.
It's a classic murder on the track, done with words in syllables.
Don't succumb to suggestions, because I'm the one putting my head on the chopping block here.
Like Bisz, I'm a beast here, but I never felt like God.
Maybe because I always preferred to be the Underdog.

When nothing holds you, someone slammed the door in front of you today.
You're going against the wind again, sand in your eyes, no one gives you a chance.
And your cross becomes heavier, today a mark remains in your heart after this.
You were alone with it, you know how much you're worth, fear no longer means anything.