Текст и перевод песни Social Waste feat. DJ Magnum & Κωσταντής Παπακωνσταντίνου - Ποτοσί

Ποτοσί

Την Κυριακή είδα ένα όνειρο παράξενο
Ήμουνα λέει στο παλιό το Ποτοσί
Κάπου στα 4000 μέτρα υψόμετρο
Τι άραγε να γύρευα πες μου κι εσύ
Μες το παλιό virreinato του Περού
Πριν γίνει η σημερινή η Βολιβία
Mamitas και papachos του παλιού καιρού
Σκυφτοί κι αμίλητοι δε σήκωναν αστεία
Και κάτω από του Cerro Rico τη σκιά
Παίζοντας κείνο το παιχνίδι με τις χάντρες
Σε δρόμους από ασήμι κι άφωτα κελιά
Λέγαν για το βουνό που έτρωγε τους άντρες
Κρύβει στα σπλάχνα του ψιθύριζαν το διάβολο
Που εμείς εδώ οι ιθαγενείς τον λέμε Τίο
Κι απ' τον παράδεισο των ισπανών των άβολο
Καλύτερα στην κόλαση και στο ορυχείο
Κονκισταδόρες φεουδάρχες και αρτίστες
Στις εκκλησίες ιερείς πιστοί και ικέτες
Ασήμι, πόρνες, τυχοδιώκτες αριβίστες
Στις λέσχες παίζαν τη ζωή τους χαρτοπαίχτες

Κι ύστερα λέει σα να βρέθηκα στο σύγχρονο
Το Ποτοσί της φτώχειας μα και της δυσχέρειας
Muchacho εδώ "ya, no hay plata" μου φωνάζανε
Στου θανατά τα ορυχεία και της μιζέριας
Στην άλλοτε μεγάλη πόλη ξεθωριάσανε
Οι δόξες και τα πλούτη που είχε ζήσει πριν
Και μόνο κάτι gringos τώρα πια θαυμάζανε
Τους πίνακες του Melchor Pérez Holguín
Οι τυχοδιώκτες τώρα πια την κοπανήσανε
Μα ακόμα στα ορυχεία πεθαίνουνε νωρίς
Οι πόρνες κι οι αρχιερείς αποδημήσανε
Και ούτε κόκκο ασήμι εκεί πια δε θα βρεις
Μα όλη αυτή η ιστορία σα να μου θύμισε
Κάτι απ'τη μοίρα του ασημιού και του χρυσού
Και του Καθεδρικού η καμπάνα όταν ήχησε
Έμοιαζε με της εκκλησίας της Ιερισσού
Παράξενο παιχνίδι μου 'παιξε το όνειρο
Στο ορκίζομαι δεν ξαναπίνω Κυριακή
Με κάποιο κόλπο μαγικό μα και παμπόνηρο
Κοιμήθηκα στο Ποτοσί και ξύπνησα Χαλκιδική

Potosí

Dimanche, j'ai fait un rêve étrange
J'étais apparemment dans l'ancien Potosí
Quelque part à 4000 mètres d'altitude
Que faisais-je là, dis-moi, toi aussi
Dans l'ancien vice-royaume du Pérou
Avant qu'elle ne devienne la Bolivie d'aujourd'hui
Mamitas et papachos de l'ancien temps
Accroupis et silencieux, ils ne plaisantaient pas
Et sous l'ombre du Cerro Rico
Jouant à ce jeu avec les perles
Dans des rues d'argent et des cellules sombres
Ils parlaient de la montagne qui mangeait les hommes
Ils chuchotaient qu'elle cachait le diable dans ses entrailles
Que nous, les indigènes, nous appelons Tio
Et du paradis des Espagnols, il était mal à l'aise
Mieux vaut l'enfer que la mine
Conquistadors, seigneurs féodaux et artistes
Dans les églises, les prêtres, les fidèles et les suppliants
Argent, prostituées, aventuriers, arrivés
Dans les clubs, ils jouaient à la vie aux cartes

Puis, j'étais apparemment dans le Potosí moderne
Le Potosí de la pauvreté, mais aussi de la difficulté
Muchacho ici "ya, no hay plata" me criaient-ils
Dans les mines de la mort et de la misère
Dans l'ancienne grande ville, ils ont décoloré
Les gloires et les richesses qu'elle avait vécues auparavant
Et seuls quelques gringos admiraient maintenant
Les tableaux de Melchor Pérez Holguín
Les aventuriers se sont maintenant enfuis
Mais ils meurent toujours jeunes dans les mines
Les prostituées et les archevêques sont décédés
Et vous ne trouverez plus un seul grain d'argent là-bas
Mais toute cette histoire m'a semblé me rappeler
Quelque chose du destin de l'argent et de l'or
Et la cloche de la cathédrale quand elle a sonné
Ressemblait à celle de l'église d'Ierissos
Rêve étrange, tu m'as joué un jeu étrange
Je te le jure, je ne boirai plus le dimanche
Par un tour de magie et un tour diabolique
Je me suis endormi à Potosí et je me suis réveillé en Chalcidique