Θα τον αλλάξουμε εμείς - Social Waste перевод на немецкий

Θα τον αλλάξουμε εμείς

Νιώθω στις φτέρνες μου ξανά του Ροσινάντε τα πλευρά
Και πάμε
Μου το χε πει το μυστικό κάποιο πουλί περαστικό
Και δε φοβάμαι

Με έχεις στριμώξει στα σκοινιά με έχεις ταράξει στις μπουνιές
Είμαι ο Μοχάμεντ Άλι κι είσαι η κυβέρνηση U.S
Κρατάς πιρούνι μαχαίρι με έχεις φιλέτο στο πιάτο
Μα είμαι ο Ζαπάτα κι ο Βιγια και είσαι το Πορφιριάτο
Ήταν μη γίνει η αρχή δεν αντιστρέφεται τώρα
Κι ήταν γεμάτη η πλατεία απ' άκρη σ' άκρη στη χώρα
Το ψιθυρίζαν που λες οι φοιτητές στις σχολές
Το 'χανε γράψει οι Φοίνικες στις πιο παλιές περγαμηνές
Το 'χανε πει του Νερούδα και του Αγιέντε στη Χιλή
Το τραγουδούσαν στην Κούβα της Γκράνμα κάτι τρελοί
Στο κελί του Φρα Τζιοβάνι χρυσοποίκιλτοι αγγέλοι
Μαντόνες του Φιλίπο Λίπι, ζέφυροι του Μποτιτσέλι
Εκατό χρόνια και βάλε το λεγε ο Μάρκες στο Μακόντο
Και η θυσία του Αργεντίνου δεν πήγε στο βρόντο
Στη Μασσαλία του Ιζζό και στη γωνιά αυτή που ζω
Σου το χα πει κάποια βραδιά και δε σου φάνηκε χαζό
Τώρα στο κάνω τραγούδι με λόγια απλά να το θυμάσαι
Τα πρωινά που θα ξυπνάς τα βράδια που θα κοιμάσαι
Και λέει το κάθε του ρεφρέν λόγω τιμής
Το σάπιο κόσμο θα δεις, θα τον αλλάξουμε εμείς
Θα τον αλλάξουμε εμείς

Νιώθω στις φτέρνες μου ξανά του Ροσινάντε τα πλευρά
Και πάμε
Μου το χε πει το μυστικό κάποιο πουλί περαστικό
Και δε φοβάμαι
Μου το ψιθύρισαν που λες της ουτοπίας πειρατές
Να πας να πεις
Τον σάπιο κόσμο αυτόν θα δεις θα τον αλλάξουμε εμείς
Θα τον αλλάξουμε εμείς

Μου το πε η Καισαριανή, μου το πε ο Όλυμπος κι η Γκιώνα
'πα στη Μεσούντα ο Αχελώος κι ο Τάγος στη Λισαβόνα
Το είδα κάποια Κυριακή, στις ντρίμπλες του Roberto Baggio
Στο βυσσινί του Τισιανού, στο κόκκινο του Caravaggio
Το είχα ακούσει μια φορά στου Victor Jarra την κιθάρα
Τα τραγουδήσαν κάπου μακριά η Mercedes Sosa και η Violeta Parra
Το διηγούνταν ο Καπτάν Ρούβας σα παραμύθι στο Θρασάκι
Στου Μεγαλόκαστρου την Ruga Maistra, σε κάποιο βιβλίο του Καζαντζάκη
Στην Αθήνα κάποιο χέρι με σπρέι σε τοίχο το 'χε γράψει
Μου το χε 'στειλε σ' ένα του γράμμα απ' τη φυλακή ο Antonio Gramsci
To φώναζαν στο Μεξικό ο Ricardo κι ο Enrique Flores Magón
Κάπου θα το πήρε κι εσένα το αυτί σου, και τι θα κάνεις τώρα λοιπόν;
Της Πάτρας όλα τα σχολεία, το 'χαν σηκώσει παντιέρα
Πριν η κυβέρνηση στείλει κενταύρους να δολοφονήσουνε τον Τεμπονέρα
Το τραγουδήσαμε μαζί, καλή παρέα, γλυκό κρασί
Το' πε κι ο Παύλος, σε κάποιο του στίχο
Πριν μας τον σκοτώσουν οι ναζί
Σε κάποιο απόσπασμα του Χρόνη Μίσσιου
Μάλλον απ' το τα κεραμίδια στάζουν
Θα το 'χα διαβάσει, μπορεί και να το 'δα
Στα μάτια σου που με κοιτάζουν
Στο λέω κι εσένα να πας να το πεις, από 'δω ως τα πέρατα της γης
Τον σάπιο κόσμο θα δεις, θα τον αλλάξουμε εμείς
Θα τον αλλάξουμε εμείς

Νιώθω στις φτέρνες μου ξανά του Ροσινάντε τα πλευρά
Και πάμε
Μου το χε πει το μυστικό κάποιο πουλί περαστικό
Και δε φοβάμαι
Μου το ψιθύρισαν που λες της ουτοπίας πειρατές
Να πας να πεις
Τον σάπιο κόσμο αυτόν θα δεις θα τον αλλάξουμε εμείς
Θα τον αλλάξουμε εμείς

Wir werden ihn verändern

Ich fühle wieder an meinen Fersen die Rippen von Rosinante
Und los geht's
Ein vorbeifliegender Vogel hat mir das Geheimnis verraten
Und ich habe keine Angst

Du hast mich in die Enge getrieben, du hast mich mit Schlägen übersät
Ich bin Muhammad Ali und du bist die US-Regierung
Du hältst Messer und Gabel, hast mich als Filet auf dem Teller
Aber ich bin Zapata und Villa, und du bist das Porfiriat
Es hätte nicht anfangen sollen, jetzt ist es nicht mehr umkehrbar
Und der Platz war voll, von einem Ende des Landes zum anderen
Die Studenten flüsterten es in den Schulen
Die Phönizier hatten es auf die ältesten Pergamente geschrieben
Sie hatten es Neruda und Allende in Chile gesagt
Ein paar Verrückte sangen es in Kuba auf der Granma
In Fra Giovanis Zelle goldverzierte Engel
Madonnen von Filippo Lippi, Zephyre von Botticelli
Hundert Jahre und mehr sagte es Márquez in Macondo
Und das Opfer des Argentiniers war nicht umsonst
In Marseille von Izzo und in dieser Ecke, in der ich lebe
Ich habe es dir eines Abends gesagt, und du fandest es nicht dumm
Jetzt mache ich ein Lied daraus, mit einfachen Worten, damit du dich erinnerst
Morgens, wenn du aufwachst, abends, wenn du schläfst
Und jeder Refrain sagt, um der Ehre willen
Diese verdorbene Welt, wir werden sie verändern
Wir werden sie verändern

Ich fühle wieder an meinen Fersen die Rippen von Rosinante
Und los geht's
Ein vorbeifliegender Vogel hat mir das Geheimnis verraten
Und ich habe keine Angst
Die Piraten der Utopie haben es mir zugeflüstert
Geh und sag es
Diese verdorbene Welt, wir werden sie verändern
Wir werden sie verändern

Kesariani hat es mir gesagt, Olympos und Giona haben es mir gesagt
In Mesounta der Acheloos und der Tejo in Lissabon
Ich sah es an einem Sonntag, in den Dribblings von Roberto Baggio
Im Purpur von Tizian, im Rot von Caravaggio
Ich hatte es einmal gehört, auf Victor Jarras Gitarre
Mercedes Sosa und Violeta Parra sangen es irgendwo in der Ferne
Kapitän Rouvas erzählte es als Märchen in Thraki
In Megalokastros Ruga Maistra, in einem Buch von Kazantzakis
In Athen hatte es eine Hand mit Spray an eine Wand geschrieben
Antonio Gramsci hat es mir in einem Brief aus dem Gefängnis geschickt
In Mexiko riefen es Ricardo und Enrique Flores Magón
Irgendwo musst du es auch gehört haben, und was wirst du jetzt tun?
Alle Schulen von Patras hatten es als Banner gehisst
Bevor die Regierung Zentauren schickte, um Temponeras zu ermorden
Wir haben es zusammen gesungen, gute Gesellschaft, süßer Wein
Pavlos sagte es auch, in einem seiner Verse
Bevor die Nazis ihn töteten
In einem Auszug von Chronis Missios
Wahrscheinlich aus "Die Dachziegel tropfen"
Ich hätte es lesen können, vielleicht habe ich es gesehen
In deinen Augen, die mich ansehen
Ich sage es auch dir, geh und sag es, von hier bis ans Ende der Welt
Diese verdorbene Welt, wir werden sie verändern
Wir werden sie verändern

Ich fühle wieder an meinen Fersen die Rippen von Rosinante
Und los geht's
Ein vorbeifliegender Vogel hat mir das Geheimnis verraten
Und ich habe keine Angst
Die Piraten der Utopie haben es mir zugeflüstert
Geh und sag es
Diese verdorbene Welt, wir werden sie verändern
Wir werden sie verändern