Текст и перевод песни Social Waste - Τι Κρύβει Το Μολύβι

Τι Κρύβει Το Μολύβι

Μες την πλατεία
Στον Άγιο Μάρκο στη Φλωρεντία
Ο Μοντιλιάνι κι ο Λεονάρντο
Κάνουν αστεία
Έχουν στα χέρια ένα χαρτί
Κι ένα μολύβι
Και δε φαντάζεσαι
Ρε μάγκα μου
Τι κρύβει

Λεμονανθούς στου ποιητή
Ruben Dario τα λόγια
Ξομπλιαστούς στον επιτάφιο
Τ' Άη Δημήτρη στ' Ανώγεια
Ένα κόσμο μεγάλο
Πώς τον λέγαν το Γάλλο
Που φαντάστηκε ένα πρίγκιπα
Παράξενο άλλο
Τα στιχάκια που γράφω
Και σου λέω να τα ακούς
Κι όποιος ζωγράφισε τους χάρτες
Τους Μερκατορικούς
Του Πικάσο τον ταύρο
Και το κόκκινο-μαύρο
Αυτό που θα έπρεπε να φόραγε
Η Αντιγόνη εν Επιδαύρω
Οργή και λατρεία
Παράξενο κράμα
Σαν τα λόγια σου σ'αυτό
Που μου 'χες στείλει το γράμμα
Το μολύβι να ξύσεις
Και εν είδει επιλόγου
Τα σπαθιά να τροχίσεις
Που μ'αρέσουν του λόγου

Είναι μακρινό ταξίδι
Δε φαντάζεσαι τι κρύβει
Μέσα του το μολύβι
Είναι όπλο και λεπίδι
Δε φαντάζεσαι τι κρύβει
Μέσα του το μολύβι
Είναι αγώνας και παιχνίδι
Δε φαντάζεσαι τι κρύβει
Μέσα του το μολύβι
Είναι λόγος και αντικλείδι
Δε φαντάζεσαι τι κρύβει
Δε φαντάζεσαι τι κρύβει

Μολύβι που γράφει και γόμα που σβήνει
Ψυχή φορτισμένη συνήθως διακρίνει
Μοιάζει με κρίνη που απλόχερα δίνει
Ψυχής μοτίβα σε εγκεφαλική δίνη
Σκέψεις υπάρχουνε μέσα θαμμένες
Σε θέσεις ενδόμυχα μένουν κρυμμένες
Πιέσεις ασκούν σε μαύρους πυθμένες
Λέξεις να γίνουμε συγκροτημένες
Μολύβι που κρύβει πιστεύω και στόχους
Ιδέες και όνειρα ουτοπικούς τόπους
Παιδιών ζωγραφιές τόσο απλές σα μαγεία
Καρδιάς μαντινάδες στιχάκια με ουσία
Μολύβι που κρύβει ζωγράφους στην πόλη
Χαράζει πορεία κι απέναντι όλοι
Πολιτικούς λόγους μ' αλήθειες και ψέμα
Ηρωικές πράξεις γραμμένες με αίμα
Μολύβι χαράζει χαρτί σ'υποθέσεις
Ιδέες του Tesla που θέλεις να κλέψεις
Μύθους πολλούς γραμμένους με πλέξεις
Μαγικές σκέψεις, αιώνιες λέξεις
Έννοιες μεγάλες κόσμου συμβάντα
Υπογραφές που ξεπουλήσαν τα πάντα
Συνθήκες με κόλπα που υπογράφτηκαν πρώτα
Και καναν αντάρτες ν' αφήσουν τα όπλα

What a Pencil Conceals

In the square
In Florence, in front of the Basilica of San Marco
Modigliani and Leonardo
Are cracking jokes
They have a piece of paper in their hands
And a pencil
And you wouldn't believe
Darling
What it conceals

The poet's lemon blossoms
Ruben Dario's words
On the epitaph of the Good Friday
Saint Demetrios in Anogeia
A whole vast world
What was the name of that Frenchman
Who imagined a prince
Something else strange
The verses I write
And I tell you to listen to them
And who painted the maps
The Mercator projections
Picasso's bull
And the red and black
What Antigone at Epidaurus
Should have worn
Rage and adoration
A strange combination
Like the words in the letter
You sent to me
Sharpen the pencil
And instead of an epilogue
Grind the swords
At what appeals to my intellect

It's a long journey
You wouldn't believe what the pencil
Conceals inside
It's a weapon and a blade
You wouldn't believe what the pencil
Conceals inside
It's a fight and a game
You wouldn't believe what the pencil
Conceals inside
It's a reason and a skeleton key
You wouldn't believe what it conceals
You wouldn't believe what it conceals

A pencil that writes and an eraser that erases
A soul full of passion usually discerns
It resembles a lily that generously gives
Patterns of the soul in a mental whirlwind
Thoughts are hidden within
In places hidden deep within the mind
They exert pressure on black depths
Let's become words that are coherent
A pencil that conceals beliefs and goals
Ideas and dreams of utopian places
Children's drawings, so simple, like magic
Mantineades from the heart, verses with essence
A pencil that conceals painters in the city
It carves a path and everyone's on the other side
Political speeches with truths and lies
Heroic acts written in blood
A pencil carves paper in cases
Tesla's ideas that you want to steal
Many myths written with interlacing
Magical thoughts, eternal words
Great concepts, world events
Signatures that sold out everything
Treaties with tricks that were signed first
And made rebels lay down their arms