Esi Me Xeris Pio Poli - Live - Σωκράτης Μάλαμας , Χάρις Αλεξίου перевод на немецкий

Esi Me Xeris Pio Poli - Live

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ′ όλους στη ζωή μου,
τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.
Όταν η νύχτα μ' έστελνε στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ′ όλους στη ζωή μου,
για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ' όνομά σου.

Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χορέψω στ' όνομά σου.

Du kennst mich mehr - Live

Du kennst mich mehr als alle in meinem Leben,
Meine magischen Reisen hast du auch mit mir gemacht.
Wenn die Nacht mich zu einsamen Treffpunkten schickte,
war es dir stets leicht, mich zu suchen und zu finden.
Ich sag dir, du kennst mich mehr als je ein anderer,
dir ist es immer einfach, mich suchend zu finden.

Und heute Nacht in der verlassenen Stadt
wo du mich wiederfandest, nimm mich nah zu dir.
Versteck mich in deinem Mantel, mach mich zu deinem Leib,
bis an den Rand deines Verstands, bis an den Rand deines Himmels.
Wickle mich in deinen Schal, wie ein Kind, dein Engel,
in deinem Duft zu verschwinden, zu tanzen bei deinem Namen.

Die Stadt spielt das harte Spiel mit ihren erwachsenen Kindern
und fehlt deine andere Hälfte, bleibst du selbst halb zurück.
Doch geh ich mit dir durch die verlassenen Gassen,
wirst du zur Insel im Ozean meiner Einsamkeit.
Die Stadt spielt das harte Spiel mit ihren erwachsenen Kindern
und fehlt deine andere Hälfte, bleibst du selbst halb zurück.

Und heute Nacht in der verlassenen Stadt
wo du mich wiederfandest, nimm mich nah zu dir.
Versteck mich in deinem Mantel, mach mich zu deinem Leib,
bis an den Rand deines Verstands, bis an den Rand deines Himmels.
Wickle mich in deinen Schal, wie ein Kind, dein Engel,
in deinem Duft zu verschwinden, zu tanzen bei deinem Namen.