Αφηρημένη Τέχνη - Solmeister перевод на немецкий

Αφηρημένη Τέχνη

Θα πέσουν κάτω (χ3)
Θα πέσουν κάτω ναι (χ2)
Θα πέσουν κάτω πες τους(χ6)
Θα πέσουν κάτω ναι, λέει:

Πες τους πως γύρισα και δες να πέφτουνε
πένες, δες να ιδρώνουν αδένες ενώ καλά-καλά
Δεν μίλησα
Και να το πω ευθαρσώς σας γαμάω
Συνεχώς, την ειρωνεία εγώ εφηύρα όταν ξεκίνησα
Και πολεμήθηκε το γαμημένο στυλ μου
Μα όποιος τα έβαλε μαζί του παραιτήθηκε
Στη χάρισε πούστη και σε λυπήθηκε, ποιος είδε τον Σολ και δεν
Τον φοβήθηκε;
Νιώθω σαν να βράζω στο κεφάλι μέσα και αφού
Δεν ησυχάζω θα σου κάνω την φωνή μου ταττού
Στην αμυγδαλή του εγκεφάλου για να με ακούς
Και να θυμάσαι τι σημαίνει να ιδρώνεις παντού
Ποιος συζητήθηκε, ποιος το μίσος
Σφυρηλατήθηκε, το ματς κρίθηκε, το τέλος ήδη σηματοδοτήθηκε
Σκύβουν κεφάλια όταν ανοίξω το
μικρόφωνο, ποιος είδε τον Σολ και δεν τον φοβήθηκε;
Μαγειρεύω το τέλος σου στην κουζίνα
Για τον κώλο σου έχω ρίμες μια ντουζίνα
Βάλε την βενζίνα στο μπουκάλι και άναψε το
Στουπί, Σίγμα Πι φονική τελετή κριτική μεσκαλίνα
Ποιος το μιμήθηκε, ποιος αρνήθηκε
Να πει ότι επηρεάστηκε και από αυτό γαλουχήθηκε;
Ποιος ενοχλήθηκε;
Ποιος θα τα βάλει μαζί μου;
Ποιος είδε τον Σολ και δεν τον φοβήθηκε;

Είναι λεπίδα που αφήνει την πληγή σου ανοιχτή
Σε μια παρτίδα τελευταία σημαδεμένο χαρτί
Κάποιοι την είπαν μουσική αλλά εγώ
Την ονομάζω αφηρημένη μου τέχνη πολεμική
Είναι πυξίδα που τον δρόμο δείχνει αν έχεις χαθεί
Είναι παγίδα που αφήνεις στο μυαλό σου να μπει
Κάποιοι την είπαν μουσική αλλά εγώ
Την ονομάζω, αφηρημένη μου τέχνη πολεμική

Θα πέσουν κάτω σου χα πει να τους πεις, είμαι αυτός που τους πουνάει
Είμαι ο γιος της ντροπής
Εξ απαλών ονύχων εξαπλώνω αυτό τον ήχο, θυμήσου θα πέσουν κάτω σου χα π
ει να τους πεις
Δεν θέλεις πόλεμο, δαγκώνω λαιμό, μη βγάλεις λυγμό, ρίξε μια
Ματιά στον ουρανό
Βρέχει χαλάζι και φωτιά απόψε τρώμε
Ζωντανό του φαραώ τον πρωτότοκο γιο
Έχω ξυράφι στο γάντι θα βγεις knock out
Και απτό μάτι σου το αριστερό θα σαφήσω τυφλό
Είναι απλό σημεία πίεσης στο λαιμό, σημεία πίεσης, Σίγμα Πι, ξέ
Ρεις τι εννοώ
Λυρικά μπαίνω με μια αγκωνιά στο ζυγωματικό
Κάνω ζημιά για άλλη μια φορά και μαντα-λακι στο στόμα σου φορώ γιατί
Ακούω πολλά και το να μπλέκεις με το σύνθετο δεν είναι συνετό μάγκα
Είναι το θέμα ξεχειλωμένο πολύ πες τους
Λοιπόν για μένα άλλο να μη βγάζουν χολή
Πες τους μπορεί στην τρίτη μαλακία τους
Πάνω να μη δω τη φάση τους πολιτισμένα πολύ
Και έχω κάψες, μικροφώνων
κάψες να κάψω, ακόμα ψάχνω κάποιον να με ψήσει
Να γράψω
Απεγνωσμένα προσπαθούν να με κάνουν να τους
Μισήσω μα μ′ένα μου βλέμμα είπανε πίσω, είπανε πάσο

Είναι λεπίδα που αφήνει την πληγή σου ανοιχτή
Σε μια παρτίδα τελευταία, σημαδεμένο χαρτί
Κάποιοι την είπαν μουσική αλλά εγώ
Την ονομάζω αφηρημένη μου τέχνη πολεμική
Είναι πυξίδα που το δρόμο δείχνει αν έχεις χαθεί
Είναι παγίδα που αφήνεις στο μυαλό σου να μπει
Κάποιοι την είπαν μουσική αλλά εγώ την
Ονομάζω αφηρημένη μου τέχνη πολεμική (χ2)

Abstrakte Kunst

Sie werden fallen (x3)
Sie werden fallen, ja (x2)
Sag ihnen, sie werden fallen (x6)
Sie werden fallen, ja, es heißt:

Sag ihnen, ich bin zurück, und sieh, wie sie fallen
Stifte, sieh, wie Drüsen schwitzen, obwohl ich noch gar nicht richtig
gesprochen habe
Und um es freiheraus zu sagen, ich ficke euch
ständig, die Ironie habe ich erfunden, als ich anfing
Und mein verdammter Stil wurde bekämpft
Aber wer sich mit ihm anlegte, hat aufgegeben
Er hat es dir geschenkt, Arschloch, und hatte Mitleid mit dir, wer hat Sol gesehen und ihn nicht
gefürchtet?
Ich fühle mich, als würde es in meinem Kopf kochen und da
ich keine Ruhe finde, werde ich dir meine Stimme tätowieren
Auf die Amygdala deines Gehirns, damit du mich hörst
Und dich erinnerst, was es heißt, überall zu schwitzen
Wer wurde diskutiert, wessen Hass
wurde geschmiedet, das Match ist entschieden, das Ende wurde bereits signalisiert
Köpfe senken sich, wenn ich das
Mikrofon öffne, wer hat Sol gesehen und ihn nicht gefürchtet?
Ich koche dein Ende in der Küche
Für deinen Arsch habe ich ein Dutzend Reime
Tu das Benzin in die Flasche und zünde
den Docht an, Sigma Pi, tödliche Zeremonie, kritisches Meskalin
Wer hat es nachgeahmt, wer hat geleugnet
zu sagen, dass er beeinflusst und davon genährt wurde?
Wer war genervt?
Wer wird sich mit mir anlegen?
Wer hat Sol gesehen und ihn nicht gefürchtet?

Es ist eine Klinge, die deine Wunde offen lässt
In einer letzten Partie, eine gezinkte Karte
Manche nannten es Musik, aber ich
nenne es meine abstrakte Kriegskunst
Es ist ein Kompass, der den Weg weist, wenn du dich verirrt hast
Es ist eine Falle, die du in deinen Geist eindringen lässt
Manche nannten es Musik, aber ich
nenne es meine abstrakte Kriegskunst

Sie werden fallen, ich hab dir gesagt, sag es ihnen, ich bin der, der sie verletzt
Ich bin der Sohn der Schande
Von Kindesbeinen an verbreite ich diesen Klang, erinnere dich, sie werden fallen, ich hab dir
gesagt, sag es ihnen
Du willst keinen Krieg, ich beiße in den Hals, schluchze nicht, wirf einen
Blick zum Himmel
Es regnet Hagel und Feuer, heute Abend fressen wir
den erstgeborenen Sohn des Pharaos lebendig
Ich habe ein Rasiermesser im Handschuh, du wirst k.o. gehen
Und dein linkes Auge werde ich blind machen
Es ist einfach, Druckpunkte am Hals, Druckpunkte, Sigma Pi, du
weißt, was ich meine
Lyrisch komme ich mit einem Ellbogenstoß auf den Wangenknochen
Ich richte wieder einmal Schaden an und lege dir einen Knebel an, weil
ich viel höre, und sich mit dem Komplexen anzulegen, ist nicht klug, Macker
Das Thema ist sehr überstrapaziert, sag ihnen
Also, über mich sollen sie keine Galle mehr spucken
Sag ihnen, vielleicht sehe ich bei ihrer dritten Scheiße
ihre Situation nicht mehr sehr zivilisiert
Und ich brenne darauf, Mikrofone
Mikrofone zu verbrennen, ich suche immer noch jemanden, der mich anheizt
zu schreiben
Verzweifelt versuchen sie, mich dazu zu bringen, sie
zu hassen, aber mit einem Blick von mir sagten sie 'zurück', sagten sie 'passe'

Es ist eine Klinge, die deine Wunde offen lässt
In einer letzten Partie, eine gezinkte Karte
Manche nannten es Musik, aber ich
nenne es meine abstrakte Kriegskunst
Es ist ein Kompass, der den Weg weist, wenn du dich verirrt hast
Es ist eine Falle, die du in deinen Geist eindringen lässt
Manche nannten es Musik, aber ich
nenne es meine abstrakte Kriegskunst (x2)