Текст и перевод песни Sotiría Béllou - Stis Laspomenes Strates

Stis Laspomenes Strates

Μες στα προάστια περνούν βαριά λεωφορεία
κι όταν βραδιάζει χάνεται ο κόσμος στη βροχή.
Μες στις ταβέρνες τις μικρές και μες στη φασαρία
μ' ένα κρασί μού ζήταγες να ζήσω τη ζωή.
Μέσα στης σκόνης τα γιαπιά και μες στα συνεργεία
δεν έχει γέλιο και χαρά, δεν έχει Κυριακή.
Και σε θυμάμαι στις στοές, εκεί στη Γερμανία
να χάνονται τα νιάτα μας, μακριά στην ξένη γη.
Στις λασπωμένες γειτονιές και στα χαλυβουργεία
με δάκρυ φεύγει η ζωή, στη βάρδια, στη φωτιά.
Και σε θυμάμαι δίπλα μου, εκεί στην εξορία
να μου μιλάς πως έρχεται καλύτερη γενιά.

In the Muddy Streets

Heavy buses roll through the suburbs
and when night falls, the world disappears in the rain.
In the small taverns amid the noise
you asked me over a glass of wine to live a life with you.
Amidst the dusty construction sites and workshops
there is no laughter or joy, no Sunday.
And I remember you in the arcades, there in Germany
where our youth was lost, far away in a foreign land.
In the muddy neighborhoods and steel mills
life fades with tears, on the shift, in the fire.
And I remember you beside me, there in exile
telling me that a better generation is coming.