Текст и перевод песни Spinvis - Lotus Europa

Lotus Europa

Ik zweet als een otter,
Begon het al eerder?
Wat heb ik gegeten?
Ik heb geen gevoel in mijn tenen,
Opeens niet.
Verder geen pijn,
Alles oké,
Alleen mijn tenen zijn weg.
Badmeester kijk nou,
Mijn tenen zijn pleite.
Ik lig aan de rand van het zwembad,
Zweet en chloor en frituur.
Mijn tenen zijn dood.
En dat niet alleen,
Mijn voeten,
Nu ook al mijn voeten,
Mijn arme voeten,
Hoger en hoger.
Ziet echt dan niemand
Een man zonder voeten?
Valt toch wel op in een zwembad,
Zou je wel zeggen,
Tenminste...
Ziet echt dan niemand
Dat ik uit elkaar val?
Hier in mijn zwembroek,
Hier in dit zwembad.
Wat heb ik gegeten?
Ontbijtkoek,
Of was het wat anders?
Die pizza,
Zeker die pizza,
Ik dacht dat ik gisteren
Ook al wat voelde.
Of ben ik gestoken?
Een beest uit het buitenland
Heeft mij gestoken,
Hier in het zwembad.
Ik lig hier te rillen,
En niets is zo erg
Als het licht
En geluid van een zwembad,
Vooral als je koorts hebt,
Vooral als je doodgaat.
Een meisje,
Vier jongens.
Ze staan op de hoge.
één is de grootste,
Zijn haar is van plastic.
Hij lacht nooit als eerste,
Want hij is de koning.
De vorst van de hoge
Tikt ongeduldig.
De koning gaat duiken,
De koning gaat duiken,
Maar eerst nog van alles.
Duwen en schreeuwen,
Iedereen kijkt toch naar boven.
Kijkt naar de koning,
En naar het meisje
Daar op de hoge,
En ik lig te sterven,
En wie zal mij vinden?
Mijn knie is geloof ik nu ook al verdwenen...
Op wie zal ik lijken?
Een dode lijkt soms wel te lachen,
Maar dan als een ander.
Misschien wel als iemand
Die hij wilde zijn,
Of juist helemaal niet.
Op wie zal ik lijken?
Als wie zal ik lachen?
Ik voel aan mijn lippen,
Staan ze al anders?
Staan ze al spottend?
Net als mijn vader.
De muziek gaat maar harder,
De speakers vervormen.
Whitney en britney
En gillen en plonzen
En veel te veel echo
En ik lig te sterven,
En thuis hangt een foto...
De koning gaat duiken,
De koning gaat duiken,
Maar eerst nog van alles.
Duwen en schreeuwen,
"Niet op de plank met je poten,
Dan veert ie niet, eikel!"
"Kijk nou, die badmuts"
De koning moet lachen.
"Kijk nou, hé kijkt nou,
Een vent met een badmuts."
De koning zegt:
"Zal ik eens recht op zijn kop gaan?"
De anderen lachen.
Het meisje, ze lacht niet.
Ze tuft naar beneden.
De trap van de hoge staat vol met gebibber.
Ze lacht ongeduldig.
De koning gaat springen,
Nu gaat hij echt.
Of hij springt,
Of hij duikt,
Ik zou het niet weten,
Ik kan het niet zien.
Er staat een geweldig dik wijf voor mijn ogen,
Mijn hoofd zit verankerd,
En ik lig te sterven.
Mijn hart gaat,
Mijn hart bonkt,
Mijn hart bonkt krankzinnig,
Zo barsten mijn ribben naar buiten.
Wat zullen ze gillen,
Spektakel, spektakel,
Overal bloed en organen.
"Badmeester, badmeester, er was een explosie,
En daar ligt een dooie."
Ik val uit elkaar,
Mijn knie is verdwenen,
Nu ook al verdwenen,
Wat zal ik hem missen,
De knie met het kuiltje.
Gillen en plonzen,
En veel te veel echo,
En ik lig te sterven,
En thuis hangt een foto...
Ik had een auto,
Een Lotus Europa.
Die tijd toen in Zweden,
Ik kon toen nog heel erg goed slapen.
Een Lotus Europa,
Gekocht van een vrouw
Die toch niet meer reed in dat ding.
Ze had heel veel ringen,
Ze kwam uit een land waar kinderen sluipen,
En honden bevriezen,
En alcohol vrolijk de mannen verandert.
"Lach tot je doodgaat,
Drink tot je blind bent."
Een Lotus Europa.
Ik reed door de sneeuwwitte heuvels.
Een heel dure broek,
Van prachtig dun kalfsleer.
Ik rookte nog Pall Mall,
En ver in het oosten verklaarde men oorlog,
En vlogen er ganzen.
Er was een vrouw,
Heel lang geleden,
Ze woonde in Zweden,
Ze rook naar het huis waar ze woonde.
En ik had een snor,
En een heel dure broek,
Van prachtig dun kalfsleer.
Er was een vrouw,
Ze sprak maar een paar woorden Engels.
Ze sprak als een dove,
Ik verstond er geen reet van,
En ver in het oosten verklaarde men oorlog,
En vlogen er ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
Ganzen...
De koning laat halen
Een friet en twee cola.
Een voor hemzelf,
En een voor het meisje.
Meisje...
Meisje...
Een meisje met ogen die liegen,
En tieten die liegen,
En benen die liegen.
Haar mond staat naar schelden en roken,
En ik lig te rillen,
En niets is zo erg,
Als het licht en geluid van een zwembad,
Vooral als je bang bent,
Vooral als je doodgaat.
Was het de pizza?
Die was niet te eten,
En ook niet te snijden.
Sorry meneer,
Het duurde wat langer.
Vrijdag is alles
Gewoon niet normaal meer,
Zo druk als het is
Op de zaak...
Zwemles op school,
We liepen van school naar het zwembad.
Ik kende de weg
Van binnen en buiten,
Spreiden en sluiten.
Bangig en koud,
En altijd weer buikpijn.
"Nek in het water,
Plank in je rug.
Rechter die rug.
Kijk naar de lampen,
Kijk naar de lampen,
Daar boven,
Op het plafond,
Daar moet je kijken,
Je blijft echt wel drijven."
En nu lig ik hier,
Mijn benen zijn weg,
Mijn armen zijn weg,
Ik val uit elkaar.
En straks komt het ook in mijn hoofd,
Zal je net zien,
Ook dat nog.
En dan ga ik zeker ook zingen,
Heel vieze liedjes,
Waarvan ik niet weet
Dat ik ze ken.
Of blaffen,
Mijn god,
Misschien ga ik blaffen,
God, wat een vreselijk einde...
De koning gaat zwemmen,
De koning gaat zwemmen.
De koning roept:
"Hé, rooie homo,
Ik zal je verzuipen!"
De rooie lacht moeilijk.
De koning kijkt ernstig,
Want dit moet gebeuren,
En duwt op zijn schouders.
De rooie verdwijnt in de diepte,
En komt dan weer boven.
Adem, snel adem!
En dan weer de handen
Die duwen van boven.
De rooie gaat slap naar de bodem.
De koning wacht stil,
Houdt zijn armen al klaar.
De rooie komt boven,
Paniek in zijn lachen.
Schreeuwen en ademen,
Dat gaat niet samen,
En zeker niet in een
Halve seconde.
De koning duwt dieper,
Nog dieper.
Hij zegt wat,
Het meisje beweegt op het ritme.
De galmende disco,
De speakers vervormen,
De rooie blijft langer beneden.
De koning kijkt goed
Of hij niet kan ontsnappen.
En nu komt hij boven,
Schreeuwt zonder longen,
Blindelings slaan en krabben.
De koning kijkt ernstig,
Want dit moet gebeuren,
En duwt hem weer onder...
Er ligt op de rand
Een pleister met lachende clowns.
Dag vogels,
Dag bloemen,
Daar ga ik.
Ik zweet als een otter.
Ik lig hier te rillen,
En niets is zo erg
Als muziek in een zwembad,
Vooral als je oud bent,
Vooral als je doodgaat,
Gewoon uit elkaar valt,
Tussen de mensen,
En thuis hangt een foto.
Vanavond,
Vanavond is alles hier rustig.
Iedereen weg.
Koning naar huis.
Alleen nog mijn fiets,
Die staat dan nog buiten.
Dan zullen ze zeggen:
"Zie je die fiets,
Die fiets is geheid van die man
Die vanmiddag hier doodging.
Zijn kleren die liggen hier nog in het kluisje,
Tweehonderdveertig,
Net als zijn schoenen,
Lelijke schoenen.
Daar doe je geen mens een plezier mee.
Moet je eens nagaan,
Zo in zijn graf,
Gewoon in zijn zwembroek.
Moet je eens denken,
Lig je daar onder de grond,
Zo in je zwembroek,
Zo in je kist.
Zonder een liedje,
Zonder pensioen,
En zonder je handdoek.
Alleen nog zijn fiets,
Die staat daar te wachten,
Best ook wel zielig,
Een fiets zonder baasje.
En straks na het weekend,
Daar kun je op wachten,
Ook zonder zadel...

Lotus Europa

Я потею как выдра, дорогая,
Может, это началось раньше?
Что я съел?
У меня нет чувствительности в пальцах ног,
Внезапно.
Больше никакой боли,
Все в порядке,
Только пальцы ног пропали.
Спасатель, посмотрите же,
Мои пальцы ног исчезли.
Я лежу на краю бассейна,
Пот и хлорка и запах жареного.
Мои пальцы ног мертвы.
И не только это,
Мои ступни,
Теперь и мои ступни,
Мои бедные ступни,
Все выше и выше.
Неужели никто не видит
Мужчину без ступней?
Должно быть заметно в бассейне,
Можно было бы подумать,
По крайней мере...
Неужели никто не видит,
Что я распадаюсь на части?
Здесь, в моих плавках,
Здесь, в этом бассейне.
Что я съел?
Пряник,
Или что-то другое?
Та пицца,
Точно та пицца,
Мне казалось, что вчера
Я тоже что-то чувствовал.
Или меня укусили?
Какое-то существо из-за границы
Укусило меня,
Здесь, в бассейне.
Я лежу здесь, дрожу,
И нет ничего хуже
Чем свет
И шум бассейна,
Особенно когда у тебя жар,
Особенно когда ты умираешь.
Девочка,
Четыре мальчика.
Они стоят на вышке.
Один самый высокий,
Его волосы из пластика.
Он никогда не смеется первым,
Потому что он король.
Правитель вышки
Нервно постукивает.
Король будет нырять,
Король будет нырять,
Но сначала всякое разное.
Толкаются и кричат,
Все смотрят вверх.
Смотрят на короля,
И на девочку
Там, на вышке,
А я лежу, умираю,
И кто меня найдет?
Мое колено, кажется, тоже уже исчезло...
На кого я буду похож?
Мертвец иногда словно улыбается,
Но как кто-то другой.
Может быть, как кто-то,
Кем он хотел быть,
Или совсем нет.
На кого я буду похож?
Как я буду улыбаться?
Я трогаю свои губы,
Они уже изменились?
Они уже насмешливые?
Как у моего отца.
Музыка становится все громче,
Динамики хрипят.
Уитни и Бритни
И визги и всплески
И слишком много эха
А я лежу, умираю,
А дома висит фотография...
Король будет нырять,
Король будет нырять,
Но сначала всякое разное.
Толкаются и кричат,
"Не стой на доске своими копытами,
Она же не пружинит, болван!"
"Смотри, какая шапочка для плавания"
Король смеется.
"Смотри, эй, смотри,
Мужик в шапочке для плавания."
Король говорит:
"Может, мне нырнуть прямо на голову?"
Другие смеются.
Девочка не смеется.
Она спускается вниз.
Лестница вышки вся дрожит.
Она нетерпеливо смеется.
Король будет прыгать,
Сейчас он точно прыгнет.
Или он прыгнет,
Или он нырнет,
Я не знаю,
Я не вижу.
Передо мной стоит невероятно толстая баба,
Моя голова зафиксирована,
И я лежу, умираю.
Мое сердце бьется,
Мое сердце колотится,
Мое сердце бешено колотится,
Сейчас мои ребра вырвутся наружу.
Как же они закричат,
Зрелище, зрелище,
Везде кровь и органы.
"Спасатель, спасатель, тут взрыв,
И там лежит мертвец."
Я распадаюсь на части,
Мое колено исчезло,
Уже исчезло,
Как же я буду по нему скучать,
По колену с ямочкой.
Визги и всплески,
И слишком много эха,
А я лежу, умираю,
А дома висит фотография...
У меня была машина,
Lotus Europa.
В то время, в Швеции,
Я еще мог очень хорошо спать.
Lotus Europa,
Купленный у женщины,
Которая больше не ездила на этой штуке.
У нее было много колец,
Она была из страны, где дети крадутся,
А собаки замерзают,
И алкоголь весело меняет мужчин.
"Смейся, пока не умрешь,
Пей, пока не ослепнешь."
Lotus Europa.
Я ехал по белоснежным холмам.
Очень дорогие брюки,
Из прекрасной тонкой телячьей кожи.
Я еще курил Pall Mall,
И далеко на востоке объявили войну,
И летели гуси.
Была женщина,
Очень давно,
Она жила в Швеции,
Она пахла домом, в котором жила.
И у меня были усы,
И очень дорогие брюки,
Из прекрасной тонкой телячьей кожи.
Была женщина,
Она знала всего пару слов по-английски.
Она говорила как глухая,
Я ни хрена не понимал,
И далеко на востоке объявили войну,
И летели гуси...
Гуси...
Гуси...
Гуси...
Гуси...
Гуси...
Гуси...
Гуси...
Король заказывает
Картошку фри и две колы.
Одну для себя,
И одну для девочки.
Девочка...
Девочка...
Девочка с глазами, которые лгут,
И грудью, которая лжет,
И ногами, которые лгут.
Ее рот создан для ругательств и курения,
А я лежу, дрожу,
И нет ничего хуже,
Чем свет и шум бассейна,
Особенно когда тебе страшно,
Особенно когда ты умираешь.
Может, это была пицца?
Ее невозможно было есть,
И невозможно было резать.
Извините, господин,
Это заняло немного больше времени.
В пятницу все
Просто выходит из-под контроля,
Так много работы
В магазине...
Уроки плавания в школе,
Мы шли из школы в бассейн.
Я знал дорогу
Как свои пять пальцев,
Группироваться и вытягиваться.
Испуганный и замерзший,
И вечная боль в животе.
"Шею в воду,
Доску в спину.
Выпрями спину.
Смотри на лампы,
Смотри на лампы,
Там, наверху,
На потолке,
Туда надо смотреть,
Ты точно не утонешь."
А теперь я лежу здесь,
Мои ноги пропали,
Мои руки пропали,
Я распадаюсь на части.
А потом это дойдет и до моей головы,
Вот увидишь,
Еще и это.
И тогда я точно запою,
Очень грязные песенки,
О которых я даже не знаю,
Что я их знаю.
Или буду лаять,
Боже мой,
Может быть, я буду лаять,
Боже, какой ужасный конец...
Король идет плавать,
Король идет плавать.
Король кричит:
"Эй, рыжий педик,
Я тебя утоплю!"
Рыжий натянуто смеется.
Король смотрит серьезно,
Потому что это должно произойти,
И давит ему на плечи.
Рыжий исчезает в глубине,
А потом снова всплывает.
Дыши, дыши быстрее!
И снова руки
Толкают сверху.
Рыжий безвольно опускается на дно.
Король спокойно ждет,
Держит руки наготове.
Рыжий всплывает,
Паника в его смехе.
Кричать и дышать,
Это несовместимо,
И уж точно не за
Полсекунды.
Король толкает глубже,
Еще глубже.
Он что-то говорит,
Девочка двигается в ритм.
Гулкая дискотека,
Динамики хрипят,
Рыжий дольше остается внизу.
Король внимательно следит,
Чтобы тот не сбежал.
И вот он всплывает,
Кричит без легких,
Вслепую бьет и царапается.
Король смотрит серьезно,
Потому что это должно произойти,
И снова толкает его под воду...
На краю лежит
Пластырь с улыбающимися клоунами.
Прощайте, птицы,
Прощайте, цветы,
Я ухожу.
Я потею как выдра.
Я лежу здесь, дрожу,
И нет ничего хуже
Чем музыка в бассейне,
Особенно когда ты старый,
Особенно когда ты умираешь,
Просто распадаешься на части,
Среди людей,
А дома висит фотография.
Сегодня вечером,
Сегодня вечером здесь все спокойно.
Все ушли.
Король ушел домой.
Только мой велосипед,
Стоит снаружи.
Тогда они скажут:
"Видишь тот велосипед,
Тот велосипед точно принадлежит тому мужчине,
Который сегодня днем здесь умер.
Его одежда все еще лежит в шкафчике,
Двести сорок,
Как и его обувь,
Ужасная обувь.
Такой никому радости не доставишь.
Только представь,
Вот так, в могиле,
Просто в плавках.
Только подумай,
Лежишь ты под землей,
Вот так, в плавках,
Вот так, в гробу.
Без песенки,
Без пенсии,
И без полотенца.
Только его велосипед,
Стоит и ждет,
Тоже довольно грустно,
Велосипед без хозяина.
А потом, после выходных,
Можешь на это рассчитывать,
И без седла...