Текст и перевод песни Spiros Grammenos - To Onoma Mou Einai To Diko Sou

Το όνομά μου είναι Μιχάλης
Έχω μια σφαίρα στο κεφάλι και τρέχω

Το όνομά μου είναι Νίκος
Απ′ το '91 ακόμα αντέχω

Το όνομά μου είναι Κάρλος
Κι έχω δυο ρόδες στο κορμί και μια σφαίρα

Το όνομά μου είναι Αλέξης
Είχα γενέθλια εκείνη τη μέρα

Το όνομά μου είναι Σαχζάτ
Κι ακόμα δεν μπορώ να βρω την αιτία

Το όνομά μου είναι Μπερκίν
Περνάω ακόμα μέσα απ′ την πλατεία

Το όνομά μου είναι Παύλος
Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί

Το όνομά μου είναι Ζακ
Με σκότωσαν νοικοκυραίοι και μπάτσοι μαζί

Το όνομα μου είναι Τζωρτζ
Και δεν μπορώ να αναπνεύσω

Το όνομά μου είναι Βασίλης
Κι ας μην νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα

Μπορεί να έχεις ακουστά, το όνομά μου να ξέρεις
Την ιστορία μου άμα θέλεις θα τη μάθεις στον δρόμο
Τη λέν' στα πάρκα, στις πλατεία και στα στέκια οι αλήτες
Και την αλλάζουνε εκείνοι που μοιράζουνε τρόμο

Είμαι εγώ που με δικάσανε δημοσιογράφοι
Πως για την μπάλα, ένα μπουκάλι ή πως κουβάλαγα κάτι
Μα όσο κι αν θέλουν το όνομά μου θα το γράφουν οι τοίχοι
Θα είμαι εκεί όσο χρειαστεί για να μην κλείσουνε μάτι

Έγινα σύνθημα, τραγούδι, έμπνευση σε γκραφιτάδες
Έγινα δάκρυ μίας μάνας, του αδερφού μου το πιώμα
Έγινα εξώφυλλο να κείτομαι από κωλοφυλλάδες
Έγινα λίπασμα να βγάλει λουλούδια το χώμα

Μα αν με ρωτούσες τι θα ήθελα στ' αλήθεια να γίνω
Και πού θα γούσταρα να βρίσκομαι ετούτη την ώρα
Θα ′θελα σε μια παραλία με τους φίλους να πίνω
Κι ένα φιλί στον άνθρωπό μου να χαρίζω με φόρα

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου
Το όνομά μου είν′ το δικό σου
Το όνομά μου είν' το δικό σου

Το όνομά μου είν′ το δικό σου

Меня зовут Майкл
У меня пуля в голове, и я убегаю.

Меня Зовут Никос
С 91-го я все еще могу это выносить.

Меня зовут Карлос
И у меня в теле два колеса и пуля

Меня зовут Алексис
В тот день был мой день рождения.

Меня зовут Шахзат
И я все еще не могу найти причину

Меня зовут Беркин
Я все еще иду через площадь.

Меня зовут Пол
Пол жив, разгроми нацистов

Меня зовут Жак
Меня убили домохозяйки и копы вместе.

Меня зовут Джордж.
И я не могу дышать

Меня зовут Василис
И пусть мы никогда не победим, мы всегда будем бороться

Возможно, вы слышали мое имя.
Если вы хотите узнать мою историю, вы узнаете ее по дороге.
В парках, на площадях и в местах скопления бродяг
И это меняют те, кто разделяет ужас

Это меня судили журналисты.
Как насчет мяча, бутылки или переноски чего-нибудь
Но независимо от того, как сильно им нужно мое имя, они напишут его на стенах.
Я буду там столько, сколько потребуется, чтобы они не моргали.

Я стал слоганом, песней, источником вдохновения в граффити
Я стал слезой матери, напитком моего брата
Я стал обложкой журнала "Лежа на гребаных простынях"
Я стал удобрением, чтобы привнести цветы в почву

Но если бы вы спросили меня, кем я на самом деле хотел быть
Где бы я хотел быть в это время?
Я бы хотел пойти на пляж со своими друзьями и выпить.
И поцелуй моего мужчину, чтобы подарить его

Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое

Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое

Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое

Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое
Мое имя - твое

Мое имя - твое