Текст и перевод песни Stamatis Kraounakis - Feggaria

Feggaria

Φεγγάρια σκοτεινά
θερίζουνε ξανά
τους έρωτες των δρόμων
Κι από κει
μια ώρα διαρκεί
ο βίος των εντόμων

Σ' αγαπάω και βυθίζομαι
στη ρωγμή κι απελπίζομαι
Έπεται γιατί δρέπεται
η κραυγή του θηρίου
Σ' αγαπάω σαν οτιδήποτε
κόσμε μου έρημε κι αλύτρωτε
Τα τρωτά απορρίπτονται
στα υπόγεια του κτιρίου

Χαμένη κιβωτός
και μέσα εαυτός
που δεν ολοκληρώνει
Κι από δω
αυτά μπορώ να δω
και τη ζωή σαν χιόνι

Feggaria

Dark moons
are reaping once again
the loves of the streets
And from there
an hour lasts
the life of insects

I love you and I sink
in the crack and I despair
It follows because it is reaped
the cry of the beast
I love you like anything
my deserted and unredeemed world
The vulnerable are rejected
in the basements of the building

Lost Ark
and inside me
which does not complete
And from here
I can see this
and life as snow